Η παγίδευση της θερμότητας στην ατμόσφαιρα της Γης, τα αέρια του θερμοκηπίου είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Το μεθάνιο είναι ένα αέριο θερμοκηπίου που παγιδεύει περισσότερη θερμότητα από το διοξείδιο του άνθρακα και μπορεί να παραμείνει στην ατμόσφαιρα για 12 χρόνια.
Οι χώροι υγειονομικής ταφής, η εξόρυξη άνθρακα, τα ορυκτά καύσιμα και η κτηνοτροφία είναι όλες σημαντικές πηγές εκπομπών μεθανίου. Ωστόσο, υπάρχει μια άλλη πηγή εκπομπών μεθανίου: ο ωκεανός.
Η εκπομπή αερίου μεθανίου από τον ωκεανό προκαλείται από γεωλογικές διεργασίες που συμβαίνουν στον ή κάτω από τον πυθμένα, που προκαλούνται από άγχος και κατάγματα. Το πώς λειτουργεί η εκπομπή μεθανίου των ωκεανών δεν είναι καλά κατανοητό, αλλά αν αυτές οι εκπομπές φτάσουν στην ατμόσφαιρα, θα μπορούσε να επηρεάσει τον παγκόσμιο προϋπολογισμό μεθανίου. Μια πρόσφατη μελέτη για τον Αρκτικό ωκεανό που δημοσιεύθηκε στο Nature δείχνει ότι οι αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας θα μπορούσαν να επηρεάσουν τις εκπομπές μεθανίου.
«Τα συστήματα της Γης διασυνδέονται με τρόπους που εξακολουθούμε να αποκρυπτογραφούμε και η μελέτη μας αποκαλύπτει μία από αυτές τις διασυνδέσεις στην Αρκτική: Το φεγγάρι προκαλεί παλιρροιακές δυνάμεις, οι παλίρροιες δημιουργούν αλλαγές πίεσης και τα ρεύματα πυθμένα που με τη σειρά τους διαμορφώνουν τον πυθμένα και επηρεάζουν το υποβρύχιο μεθάνιο εκπομπές. Γοητευτικό!" , δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης, Δρ Andreia Plaza-Faverola .
Η μελέτη πραγματοποιήθηκε στην κορυφογραμμή Vestnesa, ένα εκτεταμένο μελετημένο σύστημα διαρροής μεθανίου στο περιθώριο του δυτικού Svalbard. Το Svalbard είναι μια νορβηγική νησιωτική ομάδα στον Αρκτικό Ωκεανό, που βρίσκεται μεταξύ της Νορβηγίας και του Βόρειου Πόλου. Οι ερευνητές μέτρησαν δεδομένα πίεσης και θερμοκρασίας από δύο πιεόμετρα που απέχουν 80 χιλιόμετρα (49,7 μίλια). Χρησιμοποιήθηκαν μετρήσεις σε υψηλή και χαμηλή παλίρροια για την εκτίμηση του τρόπου με τον οποίο η στάθμη της θάλασσας επηρεάζει τη διαρροή αερίου.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η παλιρροιακή αλλαγή στη στάθμη της θάλασσας αντιστοιχούσε με αλλαγές στην απελευθέρωση αερίου. Ο Δρ Faverola εξήγησε: «Παρατηρήσαμε ότι οι συσσωρεύσεις αερίου, που βρίσκονται στα ιζήματα σε απόσταση ενός μέτρου από τον πυθμένα της θάλασσας, είναι ευάλωτες σε ακόμη και ελαφρές αλλαγές πίεσης στη στήλη νερού. Χαμηλή παλίρροια σημαίνει λιγότερη υδροστατική πίεση και υψηλότερη ένταση απελευθέρωσης μεθανίου. Η υψηλή παλίρροια ισούται με υψηλή πίεση και χαμηλότερη ένταση της απελευθέρωσης
Αυτό δείχνει ότι ακόμη και μικρές αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας ενδέχεται να επηρεάσουν την εκπομπή αερίων μεθανίου από τον βυθό. Οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι αυτό σημαίνει ότι η αύξηση της στάθμης της θάλασσας ως αποτέλεσμα της υπερθέρμανσης του πλανήτη θα μπορούσε στην πραγματικότητα να μειώσει την παραγωγή μεθανίου από τον ωκεανό, αλλά διευκρινίζει ότι η αυξημένη θερμοκρασία θα αυξήσει την παραγωγή φυσικού αερίου των ωκεανών. Αυτά τα δύο φαινόμενα αντισταθμίζουν το ένα το άλλο. Επίσης, η πιθανότητα του μεθανίου να φτάσει στην ατμόσφαιρα είναι χαμηλότερη σε βαθύτερα νερά.
Οι συγγραφείς της μελέτης σημειώνουν ότι η μελλοντική έρευνα θα πρέπει να διεξαχθεί σε ρηχά νερά, για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό οφείλεται στο ότι το μεθάνιο που φτάνει στην ατμόσφαιρα είναι μεγαλύτερο σε ρηχά νερά σε σχέση με το βάθος. Αυτό θα διευκόλυνε την κατανόησή μας για το πώς οι αλλαγές στη στάθμη της θάλασσας θα μπορούσαν να επηρεάσουν την απελευθέρωση αυτού του αερίου θερμοκηπίου από τους ωκεανούς μας.
Πηγή: iflscience.com