noYes news

Ένας μουσικός, στέκεται με το τσέλο του σε ένα πολυσύχναστο πεζόδρομο της Βαρκελώνης, με ένα καπέλο ακουμπισμένο μπροστά του.  Ένα  κοριτσάκι πλησιάζει και ρίχνει ένα κέρμα στο καπέλο. Ο μουσικός αρχίζει να παίζει αλλά η συνέχεια είναι εντελώς αναπάντεχη... Από διάφορα σημεία «ξεφυτρώνουν» μουσικοί με τα όργανά τους και αρχίζουν να συμμετέχουν στο έργο.  Μέσα σε λίγα λεπτά ένα φαντασμαγορικό θέαμα εξελίσσεται στην πλατεία μια ολόκληρη συμφωνική ορχήστρα και χορωδίες να δίνουν ρεσιτάλ και τους πολίτες να παρακολουθούν αποσβoλωμένοι.

“Την επόμενη ζωή μου θέλω να τη ζήσω ανάποδα. Ξεκινάς από νεκρός κι έτσι το γλιτώνεις αυτό. Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο κι αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα. Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο, γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος. Πηγαίνεις και εισπράττεις τη σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στη δουλειά. Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις αρκετά νέος για να χαρείς την ζωή. Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι ‘ατακτούλης’. Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο. Στη συνέχεια πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις. Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι την στιγμή που γεννιέσαι. Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπα με όλα τα κομφόρ, κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, κάθε μέρα και μεγαλύτερο χώρο και νάτο… Τελειώνεις σαν…ένας οργασμός…” enallaktikidrasi