noYes news

  «Στο μεταξύ, μας σκοτώνουν με μικρές δόσεις, πολύ ταχτικά, πολύ σιωπηλά, πολύ σοφά. Κάθε μέρα γυρίζουμε στο σπίτι μας για να θάψουμε ένα νεκρό: μια σκέψη, ένα αίσθημα. Σε λίγο δε θα χουμε τίποτε άλλο να κάνουμε παρά να κοιτάζουμε πως να βρούμε το ταΐνι μας, σαν τα σκυλιά και σαν τις γάτες, με μόνη τη διαφορά, το χειρότερο, πως θα κουβαλούμε μαζί μας τα υπολείμματα των ανθρώπων που ήμασταν.» Μέρες, Γ΄, Γιώργος Σεφέρης Αθήνα, 8.7.1940

 «Αυτό που βρίσκεται πίσω μας και αυτό που βρίσκεται μπροστά μας είναι μικρής σημασίας σε σύγκριση με αυτό που βρίσκεται μέσα μας». ~Ralph Waldo Emerson  Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι με το φανταστικό παραμύθι "Ο Μάγος του Οζ". Στην ιστορία αυτή, ένας ανεμοστρόβιλος σήκωσε το σπίτι της Ντόροθι στο Κάνσας, με την ίδια μέσα, και το μετέφερε στη χώρα του Οζ.   Η αποστολή της Ντόροθι καθ' όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης περιπέτειας ήταν να επιστρέψει στο σπίτι της.  Οι κάτοικοι του Οζ της πρότειναν να ακολουθήσει τον κίτρινο δρόμο με τα τούβλα προς τη Σμαραγδένια Πόλη για να βρει τον Μάγο, ο οποίος υποτίθεται ότι θα τη βοηθούσε να επιστρέψει. Στη διαδρομή συνάντησε συντρόφους: το Σκιάχτρο, που ήταν πεπεισμένο ότι η ζωή του θα ήταν καλύτερη αν είχε μόνο μυαλό, τον Τενεκεδένιο, που επιθυμούσε καρδιά, και το Λιοντάρι, που πίστευε ότι του έλειπε το θάρρος. Καθένας από αυτούς τους χαρακτήρες πίστευε ότι του έλειπε κάτι και εμπιστευόταν τον θρυλικό Μάγο να ...

Κεφάλαιο Ι Κατεβαίνω το δρόμο.  Υπάρχει μια βαθιά τρύπα στο πεζοδρόμιο.  Πέφτω μέσα.  Έχω χαθεί... Είμαι αβοήθητος... Δεν φταίω εγώ.  Χρειάζεται πολύς χρόνος για να βρω διέξοδο. Κεφάλαιο ΙΙ Περπατάω στον ίδιο δρόμο.  Υπάρχει μια βαθιά τρύπα στο πεζοδρόμιο.  Κάνω ότι δεν την βλέπω. Πέφτω πάλι μέσα.  Δεν μπορώ να πιστέψω ότι βρίσκομαι στο ίδιο μέρος.  Αλλά δεν φταίω εγώ.  Εξακολουθεί να παίρνει πολύ χρόνο για να βγω έξω. Κεφάλαιο ΙΙΙ Περπατάω στον ίδιο δρόμο.  Υπάρχει μια βαθιά τρύπα στο πεζοδρόμιο.  Το βλέπω ότι είναι εκεί.  Εξακολουθώ να πέφτω μέσα ... είναι μια συνήθεια.  Τα μάτια μου είναι ανοιχτά.  Ξέρω πού βρίσκομαι. Εγώ φταίω.  Βγαίνω αμέσως έξω. Κεφάλαιο IV Περπατάω στον ίδιο δρόμο.  Υπάρχει μια βαθιά τρύπα στο πεζοδρόμιο.  Την παρακάμπτω. Κεφάλαιο V Περπατάω σε έναν άλλο δρόμο. ~Portia Nelson

 "Η ζωή είναι πολύ πολύτιμη, πολύ σημαντική, πολύ σύντομη για γρήγορες λύσεις που στο τέλος δεν διορθώνουν τίποτα και από τις οποίες δεν μαθαίνουμε τίποτα άλλο εκτός από το ότι έχουμε σπαταλήσει τον χρόνο μας προσπαθώντας να βρούμε την ευτυχία σε σύντομες λύσεις. Ο μόνος τρόπος για πραγματική ολοκλήρωση είναι να κοιτάξουμε μέσα μας να δούμε τι υπάρχει εκεί, μετά να κοιτάξουμε έξω και να δούμε τι διαφορά μπορούμε να κάνουμε με αυτό που έχουμε να προσφέρουμε - είτε γνωρίζαμε ότι το είχαμε μέσα μας, είτε ήταν κάτι που αναπτύξαμε μέσα μας κατά τη διάρκεια των πιο ψυχρών, φαινομενικά αδρανών ή σκοτεινών περιόδων, προκειμένου να δρέψουμε την πιο πλούσια συγκομιδή απ' όλες". ~ Jacquelene Close Moore Η πρακτική της προσοχής είναι παρόμοια με την άσκηση και τη διατροφή με την έννοια ότι καθένα απαιτεί να κάνουμε συνεχείς αλλαγές στον τρόπο ζωής μας για να επωφεληθούμε πραγματικά από αυτές.  Κανένα από αυτά δεν λειτουργεί αν γίνει μόνο προσωρινά. κανένα από αυτά δεν είναι γρήγορες ...

 Η απλή συνήθεια για γρήγορο έλεγχο του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου σας πριν πάτε για ύπνο ή άθελά σας που βρίσκεστε στον υπολογιστή για άλλη μία ώρα ή περισσότερο, μπορεί να σας στερεί συνεχώς τον απαραίτητο ύπνο. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτές οι στρατηγικές σας παρέχουν μια προσωρινή ανακούφιση. Τελικά, αντίθετα, συμβάλλουν στα δεινά μας - προκαλούμε κακό στον εαυτό μας και, ίσως, και στους άλλους.  "Να είσαι σε ειρήνη με την ίδια σου την ψυχή, Τότε ο ουρανός και η γη θα είναι ειρηνικοί μαζί σου. Μπες με ανυπομονησία στο θησαυρό που είναι μέσα σoυ, και θα δείς τα πράγματα που είναι στον ουρανό, Γιατί δεν υπάρχει παρά μία και μοναδική είσοδος και για τα δύο. Η σκάλα που οδηγεί στη Βασιλεία είναι κρυμμένη μέσα στην ψυχή σου... Βυθίσου στον εαυτό σου και στην ψυχή σου Και θα ανακαλύψεις τις σκάλες από τις οποίες θα ανέβεις." ~ Ο Άγιος Ισαάκ της Νινευή   Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να κάνουν κάτι παρά τίποτα, ακόμα κι αν αυτό είναι αρνητικό.. . «Ακόμα και όταν είμαστε...

Μια ιστορία από τους Τσερόκι που αποτυπώνει υπέροχα τη φύση του θυμού.  Ένα αγόρι λέει στον παππού του για την οργή του σε έναν φίλο που του είχε αδικήσει.  Ο παππούς του απαντά:  «Επίτρεψε μου να σου πω μια ιστορία. Και εγώ, μερικές φορές, ένιωσα μεγάλο μίσος για εκείνους που πήραν τόσα πολλά, χωρίς θλίψη για αυτό που κάνουν. Αλλά το μίσος σε κουράζει και δεν βλάπτει τον εχθρό σου. Είναι σαν να παίρνεις δηλητήριο και να εύχεσαι να πεθάνει ο εχθρός σου. Έχω αγωνιστεί με αυτά τα συναισθήματα πολλές φορές.  Γιε μου, η μάχη είναι ανάμεσα σε δύο λύκους μέσα σε όλους μας. Ένας λύκος φέρνει ευτυχία. Είναι χαρά, ειρήνη, αγάπη, ελπίδα, γαλήνη, ταπεινότητα, καλοσύνη, καλοσύνη, ενσυναίσθηση, γενναιοδωρία, αλήθεια, συμπόνια και πίστη. Αλλά ο άλλος λύκος ... αχ!  Το πιο μικρό πράγμα θα τον στείλει σε ψυχραιμία. Παλεύει με όλους, όλη την ώρα, χωρίς λόγο. Δεν μπορεί να σκεφτεί γιατί ο θυμός και το μίσος του είναι τόσο μεγάλα. Μερικές φορές είναι δύσκολο να ζήσω με αυτούς τους...