noYes news

 Οι πιο ισχυρές κοσμικές ακτίνες που έχουν παρατηρηθεί ποτέ έχουν εκπλήξει τους αστρονόμους, οδηγώντας σε αναζήτηση για τις τοποθεσίες που θα μπορούσαν να τις έχουν παραγάγει, με 12 υποψηφίους να έχουν προσδιοριστεί μέχρι στιγμής. Ο κόσμος βομβαρδίζεται με κοσμικές ακτίνες , σωματίδια επιταχυνόμενα για να φτάσουν στην ταχύτητα του φωτός από αστρονομικά φαινόμενα, όπως σουπερνόβα και μαύρες τρύπες. Αντί να τα εντοπίζουμε άμεσα, βλέπουμε τις επιπτώσεις στην ατμόσφαιρά μας καθώς οι ακτίνες πυροδοτούν «ντους αέρα» σωματιδίων που προκαλούν το άζωτο να φθορίζει ή να διεγείρει το φως Cherenkov . Οι κοσμικές ακτίνες μπορεί να έχουν σημαντική επιρροή στη Γη, για παράδειγμα προκαλώντας κεραυνούς , αλλά αντιπροσωπεύουν επίσης ένα ανεκτίμητο εργαλείο για να μας βοηθήσουν να εξερευνήσουμε μερικές από τις πιο ακραίες συνθήκες στο σύμπαν, από όπου προέρχονται. Ωστόσο, αυτή δεν είναι μια απλή διαδικασία. Δεδομένου ότι φέρουν ηλεκτρικό φορτίο, οι διαδρομές τους κάμπτονται από μαγνητικά πεδία, οπό...

 Άγνωστες πηγές στον Γαλαξία που ονομάζονται "PeVatrons" επιταχύνουν τα πρωτόνια σε ενέργειες μερικών χαρτών-ηλεκτρονίων, δεκάδες φορές υψηλότερες από την απόδοση του Large Hadron Collider.  Τώρα, νέα δεδομένα από ένα πείραμα μεγάλου υψομέτρου στο Θιβέτ επιβεβαιώνουν ότι τέτοιες κοσμικές ακτίνες πολύ υψηλής ενέργειας παράγονται πράγματι στον δικό μας γαλαξία. Οι ακτίνες γάμμα εξαιρετικά υψηλής ενέργειας (κίτρινα σημεία) κατανέμονται κατά μήκος του Γαλαξία μας. Η γκρίζα σκιασμένη περιοχή δείχνει την περιοχή έξω από το οπτικό πεδίο των ανιχνευτών. Τα αποτελέσματα ζωγραφίζουν μια πολύ πληρέστερη εικόνα του πληθυσμού PeVatron στον Γαλαξία μας. Η κατανομή των κοσμικών ακτίνων από την ενέργεια δείχνει ότι αυτά τα σωματίδια έρχονται σε δύο ποικιλίες. Οι πιο ακραίες κοσμικές ακτίνες εξαιρετικά υψηλής ενέργειας (UHECR) πιστεύεται ότι προέρχονται από απομακρυσμένους γαλαξίες.  Αλλά η πλειονότητα των κοσμικών ακτίνων, με ενέργειες κάτω από 4 PeV, πιστεύεται ότι προέρχονται από τον Γ...

  Οι αστρονόμοι εντόπισαν για πρώτη φορά ακτίνες Χ από τον Ουρανό, χρησιμοποιώντας το Παρατηρητήριο Ακτίνων Χ Chandra της NASA . Αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να μάθουν περισσότερα για αυτόν τον αινιγματικό γίγαντα του πάγου στο ηλιακό μας σύστημα. Ο Ουρανός είναι ο έβδομος πλανήτης από τον Ήλιο και έχει δύο σετ δαχτυλιδιών γύρω από τον ισημερινό του. Ο πλανήτης, ο οποίος έχει τέσσερις φορές τη διάμετρο της Γης, περιστρέφεται στο πλάι του, καθιστώντας τον διαφορετικό από όλους τους άλλους πλανήτες του ηλιακού συστήματος. Δεδομένου ότι το Voyager 2 ήταν το μοναδικό διαστημικό σκάφος που πέταξε ποτέ από τον Ουρανό, οι αστρονόμοι στηρίζονται σε τηλεσκόπια πολύ πιο κοντά στη Γη, όπως το Chandra και το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble, για να μάθουν για αυτόν τον μακρινό και κρύο πλανήτη που αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από υδρογόνο και ήλιο. Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τις παρατηρήσεις Chandra που ελήφθησαν στον Ουρανό το 2002 και στη συνέχεια κα...

Το παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra της NASA συνέλαβε ένα υπόλειμμα σουπερνόβα που ονομάζεται Sagittarius A East (Sgr A East) κοντά στο κέντρο του γαλαξία μας. Το Παρατηρητήριο Ακτίνων Χ Chandra της NASA ανακάλυψε τα ερείπια ενός σπάνιου είδους αστρικής έκρηξης κοντά στο κέντρο του Γαλαξία. Τα σουπερνόβα είναι αστρικές εκρήξεις που σπέρνουν τον γαλαξία με στοιχεία ζωτικής σημασίας για τη ζωή. Το Sagittarius A East (ή Sgr A East) είναι ένα κατάλοιπο σουπερνόβα που βρίσκεται κοντά στον Τοξότη A * - την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του Γαλαξία. Αυτό το υπόλειμμα σουπερνόβα είναι το πρώτο γνωστό παράδειγμα στον δικό μας Γαλαξία ενός ασυνήθιστου τύπου αστρικής έκρηξης λευκού νάνου που ονομάζεται supernova τύπου Iax, σύμφωνα με δήλωση του Παρατηρητηρίου Ακτίνων Χ Chandra. «Ενώ έχουμε βρει τον Τύπο IAX σουπερνόβα σε άλλους γαλαξίες, δεν είχαν εντοπιστεί ενδείξεις στον Γαλαξία μας μέχρι τώρα,» δήλωσε ο Πίνγκ Ζου, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο Nanjing στην Κίνα . ...

Το Swarm είναι ο πρώτος αστερισμός δορυφόρων παρατήρησης της Γης που έχουν σχεδιαστεί για τη μέτρηση των μαγνητικών σημάτων από τον πυρήνα της γης, τον μανδύα, τον φλοιό, τους ωκεανούς, την ιονόσφαιρα και τη μαγνητόσφαιρα, παρέχοντας δεδομένα που θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να μελετήσουν τις πολυπλοκότητες του προστατευτικού μαγνητικού πεδίου μας. Χρησιμοποιώντας πληροφορίες από τον δορυφορικό αστερισμό Swarm της ESA, οι επιστήμονες έχουν κάνει μια ανακάλυψη για το πώς η ενέργεια που παράγεται από ηλεκτρικά φορτισμένα σωματίδια στον ηλιακό άνεμο ρέει στην ατμόσφαιρα της Γης - εκπληκτικά, και τα περισσότερα από αυτά κατευθύνονται προς τον μαγνητικό βόρειο πόλο παρά προς τον μαγνητικό νότιο πόλο. Ο Ήλιος λούζει τον πλανήτη μας με το φως και τη θερμότητα για να διατηρήσει τη ζωή, αλλά επίσης μας βομβαρδίζει με επικίνδυνα φορτισμένα σωματίδια στον ηλιακό άνεμο. Αυτά τα φορτισμένα σωματίδια έχουν τη δυνατότητα να καταστρέψουν δίκτυα επικοινωνίας, συστήματα πλοήγησης όπως GPS και δορυφόρ...

 Στις 15 Απριλίου 2020, μια ισχυρή έκρηξη ακτίνων γάμμα (GRB) έφτασε στη Γη. Τα GRBs συγκαταλέγονται μεταξύ της πιο ισχυρής απελευθέρωσης ενέργειας στο σύμπαν, παρέχοντας στους αστρονόμους μια εικόνα για πολλές διαφορετικές ακραίες διαδικασίες.  Το GRB 200415A ήταν εξίσου ακραίο όπως θα περίμενε κανείς, αλλά αυτό που το κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό είναι η τοποθεσία του. Παρασκευάστηκε σε έναν γαλαξία πολύ κοντά στον Γαλαξία μας. Η ανακάλυψη αναφέρεται στο Nature Astronomy και παρουσιάζεται στην εικονική 237η συνάντηση της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας. Το GRB 200415A είναι αυτό που είναι γνωστό ως σύντομο GRB - οτιδήποτε μικρότερο από δύο δευτερόλεπτα μπαίνει σε αυτήν την ταξινόμηση. Οι συγκρούσεις αστεριών νετρονίων είναι γνωστό ότι προκαλούν ένα τέτοιο φαινόμενο. Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, είναι ένα μόνο αστέρι νετρονίων με ακραίο μαγνητικό πεδίο: ένα μαγνητάρ . Πρόκειται για έναν τύπο ακραίου αστρικού υπολείμματος που είναι επιρρεπείς σε εκρήξεις και αυτές οι εκρήξει...

Νέα έρευνα για τον ουρανό στο φάσμα των ακτίνων Χ έχει συλλάβει μέχρι σήμερα αόρατες, αλλά απίστευτα μεγάλες, δομές που κρύβονται σε απλή θέα στον Γαλαξία και πέρα. Οι εν λόγω δομές είναι γιγαντιαίες φυσαλίδες που αποτελούνται από ακτίνες Χ, που προέρχονται από το γαλαξιακό κέντρο και εκτείνονται πέρα ​​από, τόσο πάνω όσο και κάτω, από το γαλαξιακό επίπεδο. Είναι τόσο μεγάλες που πάνε με τις φυσαλίδες Fermi της ακτινοβολίας γάμμα που έχει ήδη παρατηρήσει η ανθρωπότητα. Τα ευρήματα έγιναν από μια ομάδα αστροφυσικών με επικεφαλής τον Peter Predehl του Ινστιτούτου Max Planck για Εξωγήινη Φυσική στη Γερμανία.  Ο Predehl και η ομάδα του υποψιάζονται ότι οι πραγματικά τεράστιες φυσαλίδες ακτίνων Χ και Fermi είναι συνδεδεμένες και μπορεί να μοιράζονται ένα κοινό, βίαιο σημείο προέλευσης. Οι περιοχές πάνω και κάτω από το γαλαξιακό επίπεδο, ή το τμήμα δίσκου που κατοικείται από τη συντριπτική πλειοψηφία της ύλης στον Γαλαξία, συμπεριλαμβανομένων αστεριών, πλανητών, νεφελώματος και ανάμει...