Πάνω απ' όλα ωστόσο, ο Έλληνας πολίτης οφείλει να αντιληφθεί πως στην Ελλάδα σήμερα διεξάγεται ένας «πόλεμος γενεών» και πως η νέα γενιά αγωνίζεται ν' αλλάξει τη χώρα όπου ζει, χωρίς ωστόσο να συναντά την κατανόηση που της αξίζει.
Ο δημοφιλής ηθοποιός καταφέρεται ενάντια στα κόμματα που διακυβέρνησαν την Ελλάδα, αφήνοντάς την - όπως υποστηρίζει - εκτός 21ου αιώνα και «διαλύοντάς την επί 40 χρόνια». Στο πλαίσιο αυτό, υπερασπίζεται τη διαπραγμάτευση που διεξήγαγε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τον Αλέξη Τσίπρα, εκτιμώντας πως υπήρξε η πρώτη κυβέρνηση που έδρασε «χωρίς προσυνεννόηση με τον εχθρό» - και με τον παραγωγικό ιστό της χώρας "κατεστραμμένο" δεν μπορούσε να διαθέτει εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στους δανειστές. Αναφερόμενος δε, σε όσους εναντιώνονται πολιτικά στη συμφωνία που υπογράφτηκε, σχολιάζει λέγοντας πως «πάνω σε μια μαχαιριά που δίνει ο Σόιμπλε, πάνω στο ελληνικό σώμα, δεν μπορεί να έρχεσαι εσύ και να δίνεις άλλη μια. Χρειάζονται διαφορετικές απόψεις και διαφωνίες, αλλά όχι και εμφύλιος».
«Κάνω την ύστατη προσπάθειά μου να είμαι μέσα στο ευρώ, αλλά αν δεν γίνει βιώσιμο το χρέος, εάν δεν ελαφρυνθεί, δεν θα μπορέσω και να παραμείνω» προτείνει ως συνισταμένη θέση ο Λάκης Λαζόπουλος, αναφερόμενος στη λυδία λίθο της διαπραγμάτευσης.
Τέλος, ο ηθοποιός αναφέρεται και στην παράσταση που ανεβάζει αυτές τις ημέρες στο θέατρο «Γκλόρια», η οποία αναφέρεται σε ένα άλλο ακανθώδες ζήτημα της εποχής - το μεταναστευτικό - το «πώς πρέπει να συμβιώσει ένας άνθρωπος σε έναν καινούργιο κόσμο που διαμορφώνεται, διαφοροποιείται, μαθημένος σε έναν άλλο κόσμο, σε μια άλλη εποχή...»
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης:
ΕΡΩΤΗΣΗ: ...Έγινε μια προσπάθεια...
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θέλω να καταγράψω πρώτα ότι το βασικό πράγμα αυτή τη στιγμή, είναι αυτή η διάχυτη απελπισία και αυτή η διάχυτη απογοήτευση και αυτή η ελπίδα η οποία νιώσαμε ότι με έναν τρόπο…
ΕΡΩΤΗΣΗ: Έγινε μια προσπάθεια όμως το τελευταίο διάστημα. Έτσι δεν είναι;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έγινε μια απόλυτα μεγάλη προσπάθεια , δόθηκε μια πολύ πάρα πολύ σκληρή μάχη. Είναι η πρώτη φορά που δεν έχουμε προ-συνεννόηση με τον εχθρό και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους. Είναι άλλο πράγμα να πας προ-συνεννοημένος και να υπογράφεις ό,τι σου βάζουν μπροστά, και είναι άλλο πράγμα να αγωνίζεσαι, να χάνεις τη μάχη γιατί ο εχθρός είναι ισχυρότερος και γιατί μπορεί να σου επιβάλει αυτά που σου επιβάλλει, και εσύ δεν έχεις επίσης ένα εναλλακτικό σχέδιο γιατί δεν έχεις μια χώρα έτοιμη. Έχει διαλυθεί ο παραγωγικός της ιστός, έχει διαλυθεί η ίδια σου η χώρα, έχουν σκορπίσει οι νέοι σου στα μήκη και τα πλάτη της γης και δεν μπορείς να ξανασηκωθείς.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Μπορεί να ετοιμαστεί η χώρα για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Για να ετοιμαστεί μια χώρα, δεν μπορεί να ετοιμαστεί μια χώρα σε έξι μήνες. Δε μπορεί 40 χρόνια να διαλύεις μια χώρα και να έχεις απαιτήσεις σε πέντε μήνες, με 150 εκατ. χτυπήματα, όλα να γίνουν. Αυτός είναι λίγο - πώς να το πω; - κακομαθημένο παιδί, καμιά φορά γίνεσαι όταν έχεις υποστεί πολύ μεγάλη πίεση. Δηλαδή θέλεις εσύ να διαλυθεί μια χώρα σε 40 χρόνια και να έρθει κάποιος που είναι υπηρέτρια ας πούμε, και να στα κάνει όλα σε τρεις μήνες, όλα να στα καθαρίσει…
ΕΡΩΤΗΣΗ: ‘Όπως πολύ σωστά περιγράψατε πριν, επειδή ο κόσμος είναι απελπισμένος, είναι αγανακτισμένος, έχει φτάσει σε πολύ χαμηλά και οριακά σημεία, πόσο χρόνο πρέπει να δώσει ο κόσμος για να προχωρήσει αυτή η προσπάθεια;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Το θέμα είναι ότι ο κόσμος πρέπει να ξεκαθαρίσει μέσα του μερικά βασικά πράγματα: Θέλει τη χώρα να παραμείνει σε αυτήν την Ευρώπη; Θέλει να περιμένει λίγο ακόμη μήπως διαμορφωθεί ένα καινούργιο πλαίσιο, το οποίο να αφορά συνολικά τις χώρες του νότου; Γιατί θα διαμορφωθεί ένα καινούργιο πλαίσιο.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Το βλέπετε να αλλάζει δηλαδή στην Ευρώπη το πλαίσιο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στην Ευρώπη το πλαίσιο θα αλλάξει, αλλά μην περιμένουμε να αλλάξει γρήγορα. Οι δυνάμεις της λιτότητας και οι δυνάμεις του Σόιμπλε είναι ισχυρές και έχουν πολύ μεγάλη πρόσβαση παντού, σε όλες τις αγορές, παντού. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουν. Το δεύτερο είναι ότι η ίδια η χώρα, έχει πολύ μεγάλη σημασία σε ποιο σημείο βρίσκεται, και όταν συνειδητοποιήσουμε τι επιπτώσεις έχει η κάθε μια πρόταση ακριβώς, τι περίπου αλλά να έχει συναίσθηση ο οποιοσδήποτε Έλληνας τι συμβαίνει σε αυτή την περίπτωση, τι συμβαίνει σε εκείνη την περίπτωση και όχι ο καθένας να κάθεται και να λέει λόγια ωραία. Δηλαδή δεν μπορεί τα κόμματα της Αριστεράς να γίνουν σαν γριές, που πιάνουν το πλεκτό τους και λένε ωραία λόγια, και όταν έρχεται η ώρα να μην μπορούν να αποδώσουν κάτι, ή όταν χάνουν, να πέφτουν πάνω στον ίδιο τους τον εαυτό και να τον χτυπάνε. Δηλαδή βεβαίως να διαφωνήσεις, αλλά πάνω σε μια μαχαιριά που δίνει ο Σόιμπλε, πάνω σε ένα σώμα, στο ελληνικό σώμα, δεν μπορεί να έρχεσαι εσύ και να δίνεις άλλη μια. Αυτή είναι η αντίρρησή μου. Η αντίρρησή μου είναι ότι δεν χρειάζεται να μαχαιρωνόμαστε μεταξύ μας. Δεν χρειάζεται εμφύλιος. Χρειάζονται διαφορετικές απόψεις, συγκρούσεις ναι! - να μιλήσουμε ναι! - να διαφωνήσουμε. Πρέπει να καταλήξουμε ότι υπάρχουν κάποια ρεύματα. Υπάρχει ένα ρεύμα το οποίο μιλάει για μια πορεία της χώρας εκτός Ευρώπης, στη δραχμή. Τι σημαίνει αυτό; Για μια πορεία της χώρας πάση θυσία στο ευρώ, και για μια πορεία στην Ευρώπη με επιφυλάξεις. Δηλαδή κάνω την προσπάθειά μου την ύστατη να είμαι μέσα στο ευρώ, αλλά αν δεν ελαφρυνθεί το χρέος, άρα δεν είναι βιώσιμο το χρέος, δεν θα μπορέσω και να παραμείνω.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς ως άνθρωπος της τέχνης τι προτείνετε στον κόσμο κ. Λαζόπουλε;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Εγώ προτείνω στον κόσμο να μπορεί να ξανασηκώνεται γρήγορα. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μην δίνεις στον εχθρό την εικόνα του πεσμένου, που μπορεί να έρθει και να σου ρίξει άλλη μια στο κεφάλι γιατί αυτή θα είναι η χειρότερη. Δεύτερον, δεν δέχομαι νικητή στη χώρα μου αυτόν που ξέρω εκ των πραγμάτων ότι είναι ο εχθρός μου (και τον ξέρω ποιος είναι ο εχθρός μου). Και το τρίτο και σημαντικότερο είναι, ότι ο Δαβίδ για να νικήσει τον Γολιάθ, μπορεί να πάρει μόνο μια πέτρα ισχυρή, και πέτρα ισχυρή σημαίνει μια σκληρή άποψη για να αντιμετωπίσεις την κατάσταση. Δεν μπορεί με έξι πετραδάκια και με 15 πετραδάκια να χτυπήσεις κάτι μεγάλο. Το κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό δεν πρόκειται να φέρει καμία αλλαγή. Δεν πρόκειται να φέρει. Δηλαδή εμείς, αντί να ενωθούμε προχωρούμε σε διαίρεση. Αντί να κάνουμε πολλαπλασιασμό κάνουμε διαίρεση.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Εσείς είστε από τους πνευματικούς ανθρώπους που θεωρείτε ότι πρέπει να μιλούν οι πνευματικοί άνθρωποι; Πρέπει να παίρνουν θέση πάνω στις πολιτικές εξελίξεις;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Οι πνευματικοί άνθρωποι μπορεί να μιλούνε, όπως και εγώ μπορώ να μιλώ, και ο καθένας να μπορεί να μιλάει και να λέει τη γνώμη του, - όπως την λέτε και οι δημοσιογράφοι όλη την μέρα τη γνώμη σας, αλλά μόλις πάει να την πει ένας πραγματικός άνθρωπος γίνονται έξαλλοι, γιατί δεν ελέγχεται η γνώμη του, ή δεν ελέγχεται από τα αφεντικά τους εν πάση περιπτώσει, και γίνονται έξαλλοι και γράφουν και διάφορα. Αλλά αυτό είναι μέσα στη ζωή, είσαι έτοιμος σε αυτήν την ιστορία, αλλά πιστεύω ότι ο ρόλος τους πρέπει να είναι ένας τέτοιος ρόλος: Η δουλειά τους είναι να είναι δίπλα στους ανθρώπους. Να ακούνε, να λένε, να διαφωνούν και με τους ανθρώπους πολλές φορές, αλλά δεν είναι η δουλειά τους να πάρουν μια θέση εξουσίας. Δεν είναι αυτό το ενδιαφέρον. Το ενδιαφέρον ενός ανθρώπου πνευματικού, ενός ανθρώπου που έχει να πει κάτι στον κόσμο, είναι να το πει, να μπορεί να το εξηγήσει από κοντά καλύτερα, να μπορεί να ακούσει την αναπνοή του, να καταλάβει τι λέει. Ακούω κάτι στο δρόμο και ξέρω να το μεταφράσω τι σημαίνει αυτό.
Ακούω τον καθένα που θα μου πει τον καημό του, την απογοήτευσή του, τα νεύρα του, το θυμό του, και τι μας έκανε αυτός, και σιγά το περιμέναμε, και μέσα από αυτό να βρίσκεις ποιο είναι το κοινό που λένε. Ουσιαστικά όλοι οι άνθρωποι τι λένε; Λένε «θέλω να κάνω κάτι για τη χώρα μου και πες μου πείτε μου ποιος είναι αυτός που να υπολογίσω». Γιατί υπάρχει μια σύγχυση - και τη σύγχυση αυτή την επιτείνει πάρα πολύ η τηλεόραση την επιτείνουν πάρα πολύ αυτά τα στημένα όλα. Από τα γκάλοπ μέχρι οτιδήποτε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Πείτε μου κάτι που σας κάνει αισιόδοξο κ. Λαζόπουλε.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με κάνει αισιόδοξο το γεγονός, ότι αυτή την στιγμή, ξέρω πως αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά ένας πόλεμος γενεών. Αυτή τη στιγμή παλεύει η νέα γενιά να μπορεί να σταθεί στα πόδια της για να βοηθήσει τη χώρα. Αλλά είναι μια χώρα όπου πρέπει να πούμε την αλήθεια . Έχει μάθει να δίνει εκατομμύρια συγχωροχάρτια στους γέρους που κάνουν λάθη στην πολιτική, αλλά δεν θέλει να στηρίζει τους νέους ανθρώπους. Θέλει να τους κατηγορεί πιο εύκολα. Τον οποιονδήποτε νέο άνθρωπο δε θέλουν ποτέ να τον κατανοήσουν. Είναι ένας πόλεμος γενεών αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα. Η Ελλάδα προσπαθεί να προσαρμοστεί στον 21ο αιώνα. Δεν έχει μπει ακόμα στον 21ο αιώνα. Γιατί δεν είχε δομές για να μπει. Γιατί την διαλύσανε τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Γιατί της διαλύσανε το αγροτικό σώμα, της διαλύσανε το πνευματικό σώμα, της διαλύσανε την ψυχολογία.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Κύριε Λαζόπουλε σας ευχαριστώ πολύ γι αυτή την κουβέντα. Θα ήθελα πριν κλείσουμε να μας πείτε τι ετοιμάζετε γι αυτήν την σεζόν.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ετοιμάζω μια παράσταση στο θέατρο "Γκλόρια" που λέγεται «Θεέ μου τι σου κάναμε;». Είναι μια γαλλική κωμωδία, την προσαρμόζω, και η ιστορία για όσους έχουν δει την ταινία που ήταν μια πολύ ωραία γαλλική κωμωδία, είναι δυο συντηρητικοί άνθρωποι, ένα ζευγάρι που και οι τέσσερις κόρες τους παντρεύονται μετανάστες και από εκεί ξεκινάει, πώς πρέπει να συμβιώσει ένας άνθρωπος σε έναν καινούργιο κόσμο που διαμορφώνεται, διαφοροποιείται, μαθημένος σε έναν άλλο κόσμο, σε μια άλλη εποχή, και είναι μια πολύ ωραία κωμωδία με πολύ ωραίους διαλόγους και πολύ ωραίο φινάλε. Και ήθελα έτσι να ανεβάσω μια κωμωδία και αυτό ετοιμάζω, και γι αυτό είμαι και αφοσιωμένος πολύ σε αυτό το κομμάτι και θα κάνω και ένα τσαντίρι όπως πάντα κάνω όλα τα χρόνια πάντα, όταν υπάρχει πολιτική επικαιρότητα. Το τσαντίρι αυτό θα βγει στις 15 Σεπτεμβρίου, την Τρίτη.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Ανυπομονούμε. Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ κ. Λαζόπουλε.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καλή σας επιτυχία. Να πάτε καλά σας εύχομαι από την καρδιά μου, κι εγώ θα είμαι δίπλα σε ό,τι μπορώ να βοηθήσω.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ