Άφωνη έμεινε η κατασκευαστική πιάτσα από τη σύμπραξη
κορυφής, για πρώτη φορά στα κατασκευαστικά χρονικά, των τεσσάρων «γιγάντων» -
εργολάβων για την κατασκευή ενός έργου μόλις 946.000 ευρώ.
Και έμεινε άφωνη γιατί οι μεγαλοεργολάβοι της χώρας,
Μπόμπολας, Περιστέρης, Κόκκαλης, Ιωάννου, θα μοιραστούν έκαστος - ή καλύτερα οι
εταιρείες τους - από κάπου 236.500 ευρώ! Κάτι λιγότερο, όπως λένε στην πιάτσα,
απ' όσο στοιχίζουν δυο μπουκάλια σαμπάνιας Armand De Brignac Methouselah Midas
(30 ltr) στο «Nammos» της Μυκόνου!
Το έργο που ένωσε εις σάρκαν μία τους κατά τα άλλα ισχυρούς
ανταγωνιστές στο προσκήνιο και το παρασκήνιο δεν είναι όποιο κι όποιο. Οι
τέσσερις μεγαλοεργολάβοι κάπνισαν την πίπα της ειρήνης με στόχο την από κοινού
κατασκευή του τεμένους στον Βοτανικό! Και εδώ βρίσκεται η απάντηση σε όλες τις
απορίες αφού για την κατασκευή του τεμένους υπάρχει βαθύ παρασκήνιο καθώς, όπως
λένε καλά πληροφορημένες πηγές, η κυβέρνηση έκανε τεμενάδες στους μπιγκ 4 για
να μην έχει θέματα με την Τουρκία - και όχι μόνο - με το τέμενος στον Βοτανικό.
Με την… 6η!
Ο διαγωνισμός για την κατασκευή του τεμένους είχε μετατραπεί
σε ολυμπιακό άθλημα αφού τελικά κατοχυρώθηκε με την 6η προσπάθεια και αφού
έκανε την εμφάνισή της μία και μόνο κοινοπραξία, αλλά γιγαντιαία.
Ο πρώτος διαγωνισμός έγινε στις 9 Ιουλίου και, παρά το
γεγονός ότι τα τεύχη δημοπράτησης είχαν πάρει κάπου 25 εταιρείες μεσαίας και
ανώτερης τάξης, τελικά καμιά δεν κατέθεσε προσφορά.
Ο δεύτερος διαγωνισμός έγινε στις 18 Ιουλίου και επίσης
κηρύχθηκε άγονος. Ο τρίτος έγινε στις 26 Ιουλίου και επίσης κηρύχθηκε άγονος, ο
τέταρτος, στις 15 Οκτωβρίου, αναβλήθηκε λόγω ασθενείας του προέδρου της
Επιτροπής Αξιολόγησης και ο πέμπτος, που πραγματοποιήθηκε στις 24 Οκτωβρίου,
πάλι κηρύχθηκε άγονος καθώς δεν κατετέθη καμιά προσφορά!
Η έκτη προσπάθεια έγινε στις 14 Νοεμβρίου και, όπως
αποδείχθηκε, ήταν και η φαρμακερή, αφού εμφανίστηκε μία και μόνο προσφορά από
μια κοινοπραξία που αποτελείτο από την ενφάν γκατέ των εργολάβων και
συγκεκριμένα τις J&P ΑΒΑΞ Α.Ε. - ΤΕΡΝΑ Α.Ε.- ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ - INTRAKAT, προσφορά
η οποία προέβλεπε έκπτωση 7% και έγινε δεκτή από την Επιτροπή του Διαγωνισμού.
Το παρασκήνιο λέει ότι το αρμόδιο υπουργείο Υποδομών έβαλε
λυτούς και δεμένους προκειμένου να κατατεθεί προσφορά από κάποιον μεγάλο, έτσι
ώστε να κατοχυρωθεί ο διαγωνισμός και να μην υπάρξουν προβλήματα με τη γείτονα
και διάφορους κύκλους. Η ενδεχόμενη συμμετοχή μικρομεσαίων εταιρειών είχε
δείξει άλλωστε ότι δεν πρόκειται να καταλήξει πουθενά, είτε γιατί θα πρόσφεραν
μεγάλες εκπτώσεις είτε γιατί μπροστά στις αντιδράσεις των κατοίκων θα έκαναν
κάθε φορά πίσω.
Το ερώτημα είναι, βέβαια, γιατί τελικά συνέστησαν
κοινοπραξία οι τέσσερις ισχυροί και, για παράδειγμα, δεν επέλεξε μια από τις 4
εταιρείες την κάθοδο μόνη της στον διαγωνισμό. Καλά πληροφορημένες πηγές
επισήμαναν στο «Π» ότι στο παρασκήνιο καμιά εταιρεία δεν ήθελε να αναλάβει το
κόστος αφού και το έργο είναι μικρό και οι αντιδράσεις θα είναι αντιστρόφως
ανάλογες του μεγέθους του. Έτσι, επέλεξαν την όποια χλαπάτσα να τη φάνε και οι
τέσσερις, προκειμένου να μη βγει μόνο ένας στον τάκο και οι άλλοι να κάνουν
τους καλούς... Και όταν λέμε χλαπάτσα, εννοούμε τις αντιδράσεις των κατοίκων
αλλά και την προσφυγή στο ΣτΕ που αναμένεται να εκδικαστεί τον Ιανουάριο αλλά
και σκοτεινές σκέψεις που κάνει η κατασκευαστική πιάτσα για ακραίες εκδηλώσεις
διαφωνούντων με δολιοφθορά στο εργοτάξιο και τα μηχανήματά.
Το υπουργείο Υποδομών εκτιμά, πάντως, ότι, εάν δεν υπάρξουν
εμπλοκές, εντός δύο μηνών και μετά τον έλεγχο της σύμβασης από την Ανεξάρτητη
Αρχή και το Ελεγκτικό Συνέδριο θα μπορέσει να ξεκινήσει η κατασκευή του
τεμένους και να ολοκληρωθεί εντός έξι μηνών.
Το τέμενος θα κατασκευαστεί σε χώρο 17 στρεμμάτων στον
Βοτανικό, στη θέση παλαιού συνεργείου αυτοκινήτων του Ναυτικού, θα έχει
συνολική επιφάνεια 600 τ.μ., θα αποτελείται από δύο χώρους προσευχής και δεν θα
έχει μιναρέ. Γύρω του θα υπάρχει χώρος πρασίνου, καθώς και υποστηρικτικοί χώροι
γραφείων και υγιεινής, ενώ στη χρήση γης στην περιοχή δεν προβλέπεται κατασκευή
κατοικιών.
Να σημειωθεί ότι η χωροθέτηση τζαμιού στον Ελαιώνα
αποφασίστηκε το 2006, απόφαση η οποία εξειδικεύθηκε το 2011, ενώ δυο χρόνια
μετά, το 2013, αποφασίστηκε η ένταξη του έργου στο πρόγραμμα δημοσίων
επενδύσεων.