Το μαγνητικό πεδίο της Γης δημιουργείται από την κίνηση του λιωμένου σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα του πλανήτη μας, αλλά οι λεπτομερείς αλλαγές του συνεχίζουν να διαφεύγουν από τους επιστήμονες. Γνωρίζουμε ότι οι πόλοι κινούνται, η ισχύς του πεδίου υποχωρεί και ρέει, και η Γη μπορεί ακόμη και να αντιστρέψει την πολικότητά της, αλλά πολλά άγνωστα εξακολουθούν να περιβάλλουν αυτές τις διαδικασίες.
Μια νέα σειρά προσομοιώσεων, που αναφέρεται σε μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Communication, δείχνει ότι το μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να μετατοπιστεί έως και 10 φορές ταχύτερα από αυτό που πιστεύεται σήμερα. Συγκεκριμένα, αυτές οι ταχείες αλλαγές μπορεί να συμβούν όταν το πεδίο βρίσκεται στο πιο αδύναμο, όπως κατά τη διάρκεια αντιστροφής πόλου ή εκδρομής, όπου η θέση pole αλλάζει δραματικά αλλά μόνο για μερικές χιλιάδες χρόνια, πριν επιστρέψει.
Οι προσομοιώσεις καλύπτουν τα τελευταία 100.000 χρόνια και προσπάθησαν να αναπαραγάγουν γεωλογικά ευρήματα που σχετίζονται με αρχαίες αναστροφές ή εκδρομές. Διαπίστωσαν ότι οι αλλαγές στην κατεύθυνση του πεδίου σημειώθηκαν σε ταχύτητες έως και 10 φορές γρηγορότερες από τις ταχύτερες αναφερόμενες παραλλαγές έως 1 βαθμού το χρόνο. Τα μοντέλα βρήκαν την αιτία αυτών των αλλαγών στην επιφάνεια του πυρήνα, 2.800 χιλιόμετρα (1.740 μίλια) κάτω από την επιφάνεια.
«Έχουμε πολύ ελλιπή γνώση του μαγνητικού μας πεδίου πριν από 400 χρόνια. Δεδομένου ότι αυτές οι γρήγορες αλλαγές αποτελούν μερικές από τις πιο ακραίες συμπεριφορές του υγρού πυρήνα που θα μπορούσε να δώσει σημαντικές πληροφορίες για τη συμπεριφορά του βαθύ εσωτερικό της Γης,» δήλωσε ο συν-συγγραφέας Dr Chris Davies από το Πανεπιστήμιο του Leeds.
Η εξέλιξη του μαγνητικού πεδίου μπορεί να αφήσει ένα αποτύπωμα σε συγκεκριμένους βράχους. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν αυτά τα γεωλογικά αρχεία για να παρακολουθούν τις αλλαγές στα μαγνητικά πεδία σε διάστημα αιώνων, και πιστεύουν ότι η απόδειξη αυτής της γρήγορης και δραματικής αντιστροφής θα μπορούσε να είναι κοινή σε βράχους χαμηλότερου γεωγραφικού πλάτους.
«Η κατανόηση του κατά πόσον οι προσομοιώσεις υπολογιστών του μαγνητικού πεδίου αντικατοπτρίζουν με ακρίβεια τη φυσική συμπεριφορά του γεωμαγνητικού πεδίου, όπως συνάγεται από τα γεωλογικά αρχεία, μπορεί να είναι πολύ απαιτητική», δήλωσε η συν-συγγραφέας καθηγητής Catherine Constable.
«Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, καταφέραμε να δείξουμε εξαιρετική συμφωνία τόσο στα ποσοστά αλλαγής όσο και στη γενική τοποθεσία των πιο ακραίων συμβάντων σε μια σειρά προσομοιώσεων υπολογιστών. Περαιτέρω μελέτη της εξελισσόμενης δυναμικής σε αυτές τις προσομοιώσεις προσφέρει μια χρήσιμη στρατηγική για την τεκμηρίωση του τρόπου με τον οποίο συμβαίνουν τέτοιες ταχείες αλλαγές και αν βρίσκονται επίσης σε περιόδους σταθερής μαγνητικής πολικότητας όπως αυτό που βιώνουμε σήμερα".