Πολλοί άνθρωποι έχουν θέσει αυτή την ερώτηση, ειδικά αν έχουν οικογένεια που πάσχει από ψυχικές διαταραχές. Επιπλέον, πολλές έρευνες δείχνουν ότι ορισμένες ψυχικές διαταραχές έχουν γενετική συνιστώσα.
Από την άλλη πλευρά, η έρευνα δεν μπόρεσε να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με το πόσο επηρεάζουν τα γονίδιά μας. Η επιστήμη προχωράει αργά. Με λίγα λόγια, μαθαίνουμε περισσότερα για τη γενετική κληρονομιά των ψυχικών ασθενειών, αν και υπάρχει ακόμα πολύ έδαφος για να καλύψουμε.
Γνωρίζουμε τώρα ότι οι ψυχικές ασθένειες και η υγεία γενικά απορρέουν τόσο από τη γενετική όσο και από το περιβάλλον μας. Επιπλέον, γνωρίζουμε τώρα ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν κληρονομούν την ίδια την ασθένεια, μόνο την προδιάθεση για την ανάπτυξή της.
Οι άνθρωποι με συγγενείς που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές συχνά αναρωτιούνται αν μπορούν να το κληρονομήσουν.
Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την υγεία σας;
Η ασθένεια ή όχι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτό ισχύει ακόμη και σε περιπτώσεις κυρίαρχης κληρονομιάς. Έτσι, εάν δεν υπάρχουν παράγοντες προδιάθεσης και ενεργοποίησης (ο σπινθήρας που φωτίζει την γενετική ασφάλεια), μπορεί να μην πάρετε ποτέ την ασθένεια.
Εξαιτίας αυτού, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν πιθανότητες. Είναι αδύνατο να προβλεφθεί εάν το παιδί ενός ψυχικά νοσούντος ατόμου θα αναπτύξει την ίδια ασθένεια . Από την άλλη πλευρά, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από αυτό. Και αν ο πατέρας και η μητέρα πάσχουν από την ίδια ασθένεια, η πιθανότητα είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Ας συζητήσουμε την πιθανότητα να κληρονομήσουμε κάποιες κοινές ψυχικές ασθένειες.
Πιθανότητα κληρονομούμε τη σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που επηρεάζει πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου , όπως η αντίληψη της σκέψης, τα συναισθήματα και η συμπεριφορά. Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, που σημαίνει ότι εκείνοι που υποφέρουν από αυτήν χάνουν επαφή με την πραγματικότητα.
Εκτιμάται ότι το 1% του πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια . Διάφορες μελέτες εκτιμούν επίσης ότι το 40% των απογόνων ενός σχιζοφρενικού πατέρα και μητέρας θα αναπτύξει την ασθένεια. 15 από τους 100 ανθρώπους θα έχουν ψυχολογικές ανωμαλίες, αν και όχι η ίδια η ασθένεια.
Το ποσοστό επίπτωσης είναι το ίδιο μεταξύ των αδελφικών διδύμων. Ωστόσο, μεταξύ των ίδιων των δίδυμων, ένα από τα δίδυμα έχει 80% πιθανότητα να πάσχει από σχιζοφρένεια αν το δίδυμο τους πάσχει από αυτό. Προκαλείται από ένα υπολειπόμενο γονίδιο, με ατελή κυριαρχία του γονιδίου ή γονιδίων του φορέα.
Πιθανότητα κληρονομικής διπολικής διαταραχής
Η διπολική διαταραχή είναι μια σοβαρή ασθένεια λόγω του σχετικού κινδύνου και της αναπηρίας. Είναι επίσης γνωστή ως μανιακή κατάθλιψη. Τα άτομα με διπολική διαταραχή έχουν ασυνήθιστες αλλαγές στη διάθεση. Είναι μια από τις πιο φοβισμένες ψυχικές ασθένειες.
Τα άτομα με διπολική διαταραχή έχουν μανιακά επεισόδια και συνήθως αισθάνονται πολύ χαρούμενα και ζωντανά. Είναι επίσης πιο ενεργητικοί και πιο δραστήριοι από ότι συνήθως. Άλλες φορές, τα άτομα με διπολική διαταραχή υποφέρουν από καταθλιπτικά επεισόδια και αισθάνονται πολύ θλιβερά και καταθλιπτικά , έχουν μικρή ενέργεια και είναι πολύ λιγότερο ενεργά από το φυσιολογικό.
Περίπου το 0,4% του πληθυσμού πάσχει από διπολική διαταραχή. Ο κίνδυνος ενός ασθενούς αυξάνεται όταν οι γονείς του υποφέρουν. Μεταξύ των πανομοιότυπων διδύμων, ένα από τα δίδυμα έχει 95% πιθανότητα να αναπτύξει τη διαταραχή εάν το δίδυμο τους πάσχει από αυτό. Φαίνεται να είναι ένα κυρίαρχο γονίδιο, με ατελή κυριαρχία του γονιδίου ή των γονιδίων.
Πιθανότητα κληρονομικής διανοητικής αναπηρίας
Οι περισσότερες σοβαρές διανοητικές αναπηρίες (80%) οφείλονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μπορεί να είναι ένα ατύχημα ή μία ασθένεια που υπέστη ο ασθενής στη μήτρα ή στην πρώιμη παιδική του ηλικία. Επομένως, δεν είναι κληρονομικές.
Από την άλλη πλευρά, το 80% των ήπιων ή μέτριων νοητικών αναπηριών συνδέεται με την κληρονομιά. Όταν και ο πατέρας και η μητέρα έχουν διανοητικές αναπηρίες, το 80% των παιδιών τους θα υποφέρει από την ίδια ψυχική ασθένεια. Ωστόσο, μόνο το 40% των παιδιών θα επηρεαστεί εάν μόνο η μητέρα ή ο πατέρας έχει πνευματική αναπηρία.
Ένας αρνητικός παράγοντας είναι ότι τα άτομα με νοητική αναπηρία συχνά σχηματίζουν σχέσεις μεταξύ τους, αυξάνοντας τις πιθανότητες ενός γενετικού αποτελέσματος. Εάν υπάρχει κληρονομικό γονίδιο, φαίνεται να είναι υπολειπόμενο. Είναι πιθανό να κληρονομήσει μια ψυχική ασθένεια όπως μια διανοητική αναπηρία, αν και οι περισσότερες από αυτές οφείλονται σε εξωτερικούς παράγοντες.
Αλλά τι γίνεται με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως η νεύρωση;
Κάποιος με νεύρωση αντιδρά ασυνήθιστα λόγω προηγούμενων εμπειριών και περιβαλλοντικών αιτιών. Επομένως, δεν είναι κληρονομική. Πολλές περιπτώσεις νεύρωσης στην ίδια οικογένεια μπορούν να εξηγηθούν από μια "ψευδή κληρονομικότητα". Δεν οφείλεται σε γενετική κληρονομιά, αλλά σε ένα φτωχό οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό ονομάζεται μερικές φορές ένα "συναισθηματικό παθογόνο" που τείνει να προκαλέσει την ψυχική ασθένεια.
Γυναίκα που πάσχει από κατάθλιψη.
Τούτου λεχθέντος, η κληρονομική νεύρωση έχει ποσοστό 70%. Εάν το έχει ένα δίδυμο, το ίδιο δίδυμο τους έχει και 83% πιθανότητα να υποφέρει από αυτό. Ωστόσο, τα αδελφά δίδυμα έχουν μόνο 23% πιθανότητα να υποφέρουν από την ίδια διαταραχή. Έτσι, η υπόθεση του «συναισθηματικού παθογόνου» εξακολουθεί να είναι υπό αμφισβήτηση.
Η νευρώση φαίνεται να έχει γενετική συνιστώσα. Με άλλα λόγια, φαίνεται να υπάρχει μια γενετική προδιάθεση να αντιδράσει νευρικά στις παθογόνες εμπειρίες . Αν και μερικοί είναι πιο πιθανό να κληρονομούνται από άλλους, οι μελέτες για τα δίδυμα και την οικογενειακή ιστορία έχουν δείξει ότι είναι δυνατόν να κληρονομήσουν ψυχικές ασθένειες.
[Can Mental Illnesses be Inherited?]
Από την άλλη πλευρά, η έρευνα δεν μπόρεσε να απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με το πόσο επηρεάζουν τα γονίδιά μας. Η επιστήμη προχωράει αργά. Με λίγα λόγια, μαθαίνουμε περισσότερα για τη γενετική κληρονομιά των ψυχικών ασθενειών, αν και υπάρχει ακόμα πολύ έδαφος για να καλύψουμε.
Γνωρίζουμε τώρα ότι οι ψυχικές ασθένειες και η υγεία γενικά απορρέουν τόσο από τη γενετική όσο και από το περιβάλλον μας. Επιπλέον, γνωρίζουμε τώρα ότι, σε πολλές περιπτώσεις, οι άνθρωποι δεν κληρονομούν την ίδια την ασθένεια, μόνο την προδιάθεση για την ανάπτυξή της.
Οι άνθρωποι με συγγενείς που πάσχουν από ψυχικές διαταραχές συχνά αναρωτιούνται αν μπορούν να το κληρονομήσουν.
Ποιοι παράγοντες καθορίζουν την υγεία σας;
Η ασθένεια ή όχι εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Αυτό ισχύει ακόμη και σε περιπτώσεις κυρίαρχης κληρονομιάς. Έτσι, εάν δεν υπάρχουν παράγοντες προδιάθεσης και ενεργοποίησης (ο σπινθήρας που φωτίζει την γενετική ασφάλεια), μπορεί να μην πάρετε ποτέ την ασθένεια.
Εξαιτίας αυτού, οι επιστήμονες χρησιμοποιούν πιθανότητες. Είναι αδύνατο να προβλεφθεί εάν το παιδί ενός ψυχικά νοσούντος ατόμου θα αναπτύξει την ίδια ασθένεια . Από την άλλη πλευρά, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να υποφέρουν από αυτό. Και αν ο πατέρας και η μητέρα πάσχουν από την ίδια ασθένεια, η πιθανότητα είναι ακόμη μεγαλύτερη.
Ας συζητήσουμε την πιθανότητα να κληρονομήσουμε κάποιες κοινές ψυχικές ασθένειες.
Πιθανότητα κληρονομούμε τη σχιζοφρένεια
Η σχιζοφρένεια είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που επηρεάζει πολλές λειτουργίες του εγκεφάλου , όπως η αντίληψη της σκέψης, τα συναισθήματα και η συμπεριφορά. Είναι μια ψυχωτική διαταραχή, που σημαίνει ότι εκείνοι που υποφέρουν από αυτήν χάνουν επαφή με την πραγματικότητα.
Εκτιμάται ότι το 1% του πληθυσμού πάσχει από σχιζοφρένεια . Διάφορες μελέτες εκτιμούν επίσης ότι το 40% των απογόνων ενός σχιζοφρενικού πατέρα και μητέρας θα αναπτύξει την ασθένεια. 15 από τους 100 ανθρώπους θα έχουν ψυχολογικές ανωμαλίες, αν και όχι η ίδια η ασθένεια.
Το ποσοστό επίπτωσης είναι το ίδιο μεταξύ των αδελφικών διδύμων. Ωστόσο, μεταξύ των ίδιων των δίδυμων, ένα από τα δίδυμα έχει 80% πιθανότητα να πάσχει από σχιζοφρένεια αν το δίδυμο τους πάσχει από αυτό. Προκαλείται από ένα υπολειπόμενο γονίδιο, με ατελή κυριαρχία του γονιδίου ή γονιδίων του φορέα.
Πιθανότητα κληρονομικής διπολικής διαταραχής
Η διπολική διαταραχή είναι μια σοβαρή ασθένεια λόγω του σχετικού κινδύνου και της αναπηρίας. Είναι επίσης γνωστή ως μανιακή κατάθλιψη. Τα άτομα με διπολική διαταραχή έχουν ασυνήθιστες αλλαγές στη διάθεση. Είναι μια από τις πιο φοβισμένες ψυχικές ασθένειες.
Τα άτομα με διπολική διαταραχή έχουν μανιακά επεισόδια και συνήθως αισθάνονται πολύ χαρούμενα και ζωντανά. Είναι επίσης πιο ενεργητικοί και πιο δραστήριοι από ότι συνήθως. Άλλες φορές, τα άτομα με διπολική διαταραχή υποφέρουν από καταθλιπτικά επεισόδια και αισθάνονται πολύ θλιβερά και καταθλιπτικά , έχουν μικρή ενέργεια και είναι πολύ λιγότερο ενεργά από το φυσιολογικό.
Περίπου το 0,4% του πληθυσμού πάσχει από διπολική διαταραχή. Ο κίνδυνος ενός ασθενούς αυξάνεται όταν οι γονείς του υποφέρουν. Μεταξύ των πανομοιότυπων διδύμων, ένα από τα δίδυμα έχει 95% πιθανότητα να αναπτύξει τη διαταραχή εάν το δίδυμο τους πάσχει από αυτό. Φαίνεται να είναι ένα κυρίαρχο γονίδιο, με ατελή κυριαρχία του γονιδίου ή των γονιδίων.
Πιθανότητα κληρονομικής διανοητικής αναπηρίας
Οι περισσότερες σοβαρές διανοητικές αναπηρίες (80%) οφείλονται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες. Μπορεί να είναι ένα ατύχημα ή μία ασθένεια που υπέστη ο ασθενής στη μήτρα ή στην πρώιμη παιδική του ηλικία. Επομένως, δεν είναι κληρονομικές.
Από την άλλη πλευρά, το 80% των ήπιων ή μέτριων νοητικών αναπηριών συνδέεται με την κληρονομιά. Όταν και ο πατέρας και η μητέρα έχουν διανοητικές αναπηρίες, το 80% των παιδιών τους θα υποφέρει από την ίδια ψυχική ασθένεια. Ωστόσο, μόνο το 40% των παιδιών θα επηρεαστεί εάν μόνο η μητέρα ή ο πατέρας έχει πνευματική αναπηρία.
Ένας αρνητικός παράγοντας είναι ότι τα άτομα με νοητική αναπηρία συχνά σχηματίζουν σχέσεις μεταξύ τους, αυξάνοντας τις πιθανότητες ενός γενετικού αποτελέσματος. Εάν υπάρχει κληρονομικό γονίδιο, φαίνεται να είναι υπολειπόμενο. Είναι πιθανό να κληρονομήσει μια ψυχική ασθένεια όπως μια διανοητική αναπηρία, αν και οι περισσότερες από αυτές οφείλονται σε εξωτερικούς παράγοντες.
Αλλά τι γίνεται με άλλες ψυχικές διαταραχές, όπως η νεύρωση;
Κάποιος με νεύρωση αντιδρά ασυνήθιστα λόγω προηγούμενων εμπειριών και περιβαλλοντικών αιτιών. Επομένως, δεν είναι κληρονομική. Πολλές περιπτώσεις νεύρωσης στην ίδια οικογένεια μπορούν να εξηγηθούν από μια "ψευδή κληρονομικότητα". Δεν οφείλεται σε γενετική κληρονομιά, αλλά σε ένα φτωχό οικογενειακό περιβάλλον. Αυτό ονομάζεται μερικές φορές ένα "συναισθηματικό παθογόνο" που τείνει να προκαλέσει την ψυχική ασθένεια.
Γυναίκα που πάσχει από κατάθλιψη.
Τούτου λεχθέντος, η κληρονομική νεύρωση έχει ποσοστό 70%. Εάν το έχει ένα δίδυμο, το ίδιο δίδυμο τους έχει και 83% πιθανότητα να υποφέρει από αυτό. Ωστόσο, τα αδελφά δίδυμα έχουν μόνο 23% πιθανότητα να υποφέρουν από την ίδια διαταραχή. Έτσι, η υπόθεση του «συναισθηματικού παθογόνου» εξακολουθεί να είναι υπό αμφισβήτηση.
Η νευρώση φαίνεται να έχει γενετική συνιστώσα. Με άλλα λόγια, φαίνεται να υπάρχει μια γενετική προδιάθεση να αντιδράσει νευρικά στις παθογόνες εμπειρίες . Αν και μερικοί είναι πιο πιθανό να κληρονομούνται από άλλους, οι μελέτες για τα δίδυμα και την οικογενειακή ιστορία έχουν δείξει ότι είναι δυνατόν να κληρονομήσουν ψυχικές ασθένειες.
[Can Mental Illnesses be Inherited?]