Και ύστερα, να περιμένει την εποχή να ξεπεραστεί από μιάν άλλη.
Να βλέπεις όλα τα πράγματα να τελειώνουν πριν έρθει το δικό σου τέλος -
το τέλος σου που είναι η αρχή σου. Να ακούς όλες τις φωνές και να ξέρεις ότι δυαλύονται σε σιωπή,
όλες εκτός από την φωνή της καρδιάς σου,
που θα κράζει ακόμα και στον ύπνο.
KHALIL GIBRAN ''Ο Λάζαρος και η αγαπημένη του''