Από τους πολλούς τρόπους με τους οποίους εξελίσσεται η κλιματική κρίση, υπάρχει ένας που είναι τόσο ποιητικός όσο και ανησυχητικός: η Γη χάνει τη λάμψη της. Η αδιάκριτη απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου από τη βιομηχανική επανάσταση έχει κυριολεκτικά θαμπώσει τον πλανήτη μας.
Η Γη αντανακλά περίπου το 30% του ηλιακού φωτός που πέφτει πάνω της - αυτό ονομάζεται albedo. Τις τελευταίες δύο δεκαετίες, το albedo της Γης μειώθηκε κατά 0,5 %. Τα ευρήματα αναφέρονται στο περιοδικό Geophysical Research Letters.
Για τη μελέτη του albedo της Γης χρησιμοποιήθηκαν δύο μέθοδοι. Η μία προέρχεται από τη μέτρηση της γήινης λάμψης, του αμυδρού φωτισμού της νυχτερινής πλευράς του φεγγαριού που οφείλεται στο φως που αντανακλάται από τον πλανήτη μας. Αυτό μετρήθηκε από το ηλιακό παρατηρητήριο Big Bear στη Νότια Καλιφόρνια μεταξύ 1998 και 2017 και είναι μια αρκετά ευρεία ανακλαστικότητα.
Η άλλη μέτρηση προέρχεται από τον δορυφόρο CERES (Clouds and the Earth's Radiant Energy System) της NASA, ο οποίος είναι πιο ευαίσθητος σε στενότερες γωνίες. Ο συνδυασμός των δύο έδωσε μια καλή ιδέα για το τι συμβαίνει, και την απροσδόκητη αλλαγή στο ηλιακό φως που αντανακλάται.
"Η πτώση του albedo ήταν μια τέτοια έκπληξη για εμάς όταν αναλύσαμε τα δεδομένα των τελευταίων τριών ετών μετά από 17 χρόνια σχεδόν σταθερού albedo", δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας Philip Goode, ερευνητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Νιου Τζέρσεϊ.
Γνωρίζουμε ότι ο ενεργειακός προϋπολογισμός του πλανήτη μας είναι εκτός ελέγχου. Πολύ περισσότερο από το ηλιακό φως που φτάνει στη Γη παγιδεύεται παρά αντανακλάται στο διάστημα, λόγω των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα. Η αλλαγή στο albedo πιστεύεται ότι προέρχεται από τη μείωση των φωτεινών, ανακλαστικών χαμηλών σύννεφων πάνω από τον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό τα τελευταία χρόνια σύμφωνα με το πρόγραμμα CERES.
Αυτό είναι ανησυχητικό. Υπήρχε η ιδέα ότι η κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο συννεφιασμένους ουρανούς, αυξάνοντας το albedo. Αυτό μπορεί να μην ήταν αρκετό για να εξισορροπήσει τα πράγματα, αλλά θα μπορούσε να μας κερδίσει περισσότερο χρόνο για να βάλουμε τάξη στο σπίτι μας. Φαίνεται ότι ισχύει το αντίθετο.
Η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη που μειώνει τον αριθμό των αντανακλαστικών νεφών σημαίνει ότι ακόμη περισσότερη θερμότητα παγιδεύεται από τον πλανήτη μας. Η επίδραση ενός μικρότερου albedo θα μπορούσε να είναι αρκετά σημαντική ώστε η πρόβλεψή μας για τις επιπτώσεις των κλιματικών κρίσεων να είναι υποτιμημένη.
Χρειάζεται γενναία δράση για την αντιμετώπιση της εξελισσόμενης κρίσης και ο χρόνος είναι τώρα κατάλληλος για να γίνουν τέτοιες αλλαγές. Οι κυβερνήσεις παγκοσμίως πρέπει να δράσουν για να αποφύγουν τα χειρότερα σενάρια.
Από τον Δρ Alfredo Carpineti