- «Η μεγαλύτερη στιγμή τα εγκαίνια του ΒΑΚ»
- «Είμαι γεμάτος και ευτυχισμένος στην Κρήτη αλλά μου λείπει το γήπεδο»
O Ευγένιος Γκέραρντ (Eugène Gerards) ήρθε στην Κρήτη πριν από 29 χρόνια για να δουλέψει ως προπονητής και ρίζωσε για πάντα στο νησί. Είναι από τις περιπτώσεις των ξένων που “ερωτεύτηκαν” σφόδρα την Ελλάδα και αγάπησαν τον τόπο περισσότερο ίσως και από πολλούς ντόπιους.
Αγάπησε όμως παθολογικά και την δουλειά του. Γεννήθηκε στο Μπρούνσουμ της Ολλανδίας στις 27 Μαΐου του 1940 και φοίτησε στη σχολή προπονητών της Κολονίας έχοντας και δίπλωμα Ψυχολογίας. Μέχρι τα 70 του ήταν στους πάγκους αλλά κάποια προβλήματα με την μέση του τον ανάγκασαν να αποσυρθεί στο…ησυχαστήριο του, στην Ελιά. Ως ποδοσφαιριστής αγωνίστηκε στην ολλανδική Φορτούνα Σίταρντ. Σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 32 ετών. Το 1974 πήγε στην Ρόντα ΤΚΚ όπου δούλεψε ως βοηθός. Από το 1985, οπότε και ήρθε στην Ελλάδα, ως το 2000 (Νοέμβριος) ήταν προπονητής του ΟΦΗ με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1987 και είχε πολλες ευρωπαϊκές συμμετοχές. Το 2001 ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος στην ΑΕΚ και το 2002 πήγε στην Κύπρο και στον ΑΠΟΕΛ (τίτλος). Το 2002 ανέλαβε τον Ηρακλή και το 2004 πήγε ξανά στην ΑΕΚ αλλά ως σκάουτερ. Τελευταίος του σταθμός για τον οποίο λέει σήμερα ότι ήταν λάθος του που πήγε ήταν η Παναχαική την οποία ανέλαβε στις 23/2/2010.
Σήμερα ο κ. Γκέραρντ είναι απλός θεατής. Πηγαίνει στο γήπεδο γιατί αυτή είναι η ζωή του και απολαμβάνει τα αγαθά που του προσφέρει αυτός ο ευλογημένος τόπος. Ένας Ολλανδός που είναι πλέον πολιτικογραφημένος Έλληνας και Κρητικός. Ο “Γκεραρντάκης”, που έγραφε και η ετικέτα στα κρασιά που είχε φτιάξει πριν απο μερικά χρόνια. Τον συναντήσαμε στο γυμναστήριο που διατηρεί με την σύντροφο της ζωής του Κατερίνα με αφορμή το αυριανό τραπέζι με τους ρεπόρτερ του ΟΦΗ το 1989 που ήταν στο “Κονάκι” τη βραδιά της βράβευσής του και δέχθηκε με ευχαρίστηση να μας ανοίξει την καρδιά του και να θυμηθεί μαζί μας στιγμές του παρελθόντος. Η «Πατρίς» άλλωστε από την πρώτη στιγμή ήταν δίπλα του, με τον Σώτο Παιδάκη «να είναι ο πρώτος άνθρωπος που τον υποδέχθηκε στο Ηράκλειο» όπως μας είπε. Εμείς τον ευχαριστούμε για αυτή την συνέντευξη και του ευχόμαστε να έχει πάντα την υγειά του…
-Η μεγαλύτερη στιγμή του Έγκε Γκέραρντ στον ΟΦΗ ποια ήταν;
«Ζήσαμε πολλές επιτυχίες με κορυφαία την κατάκτηση του κυπέλλου και τις ευρωπαϊκές εξόδους αλλά η πιο μεγάλη στιγμή για μένα στον ΟΦΗ ήταν όταν έγιναν τα εγκαίνια του ΒΑΚ. Δεν υπήρχε τότε στην Ελλάδα παρόμοιο αθλητικό κέντρο και ήταν πολύ μεγάλη υπόθεση για τον ΟΦΗ να διαθέτει ένα τέτοιο προπονητήριο. Ένιωσα πολύ περήφανος που το έργο αυτό έγινε τόσο γρήγορα πραγματικότητα και είναι μια παρακαταθήκη για την ομάδα».
-Πώς νιώθετε που είστε μαζί με τον Μπάγεβιτς οι μακροβιότεροι προπονητές σε μια ομάδα στην Ελλάδα; Φοβηθήκατε σε κάποια στιγμή ότι μπορεί και να σας διώξουν;
«Όχι δεν φοβήθηκα ποτέ ότι θα φύγω από την ομάδα. Με τον Θόδωρα Βαρδινογιάννη είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση εκτίμησης και εμπιστοσύνης. Ήρθαμε πολύ κοντά όταν έκανα το «μπαλονάκι» στην καρδιά ένα χρόνο μετά την άφιξη μου στην Ελλάδα. Δυστυχώς η απώλεια του ήταν μεγάλη για τον ΟΦΗ».
-Ακούγονταν πολλά για τις σχέσεις ΟΦΗ-Παναθηναικού. Δεν σας πείραζαν;
«Δεν με πείραζε που ακούγονταν όλα αυτά. Άλλο ΟΦΗ, άλλο Παναθηναϊκός. Δώσαμε παίκτες αλλά πήραμε και πολλούς παίκτες από τον Παναθηναικό και φτιάξαμε πολύ καλή ομάδα. Μην ακούς αυτά που λένε ότι ο ΟΦΗ καθόταν να χάσει από τον Παναθηναϊκό. Ο Θόδωρας Βαρδινογιάννης θυμάμαι μου είχε μια φορά πει πριν από ένα παιχνίδι «σήμερα θέλω να κερδίσεις τον αδερφό μου». Όσο ζούσε αυτός δεν υπήρχε πρόβλημα».
Το μεγάλο «ντιλ» με τον Ντιαρά
-Αναδείχθηκαν και πολλοί παίκτες εκείνες τις εποχές. Για ποιους είστε περήφανος;
«Είναι αρκετοί που έκαναν καριέρα. Θα σταθώ ιδιαίτερα στην περίπτωση του Ντιαρά. Είχαμε στην ομάδα τον Αρούνα Ντιαρά. Μια μέρα μου λέει «μίστερ έχω ένα αδερφό που παίζει μπάλα και είναι καλύτερος από μένα». Είπα ότι για να το λέει έτσι θα έχει δίκιο. Πήγα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου για να δω ένα παιχνίδι που έπαιζε η εθνική Νέων του Μάλι. Τον είδα και είπα ότι αυτό το παιδί πρέπει να το φέρουμε στο Ηράκλειο. Ήταν μόλις 16 ετών. Τον αγοράσαμε με 15.000 δολάρια. Τον είδαν σε βίντεο σε παιχνίδια της εθνικής Μάλι οι άνθρωποι της Φιτέσε και με πήρε τηλέφωνο ο πρόεδρος της ο Αλμπερτς «Αυτό τον παίκτη τον θέλω» μου είπε και ήρθε στην Ελλάδα. Δώσαμε τον Ντιαρά στην Φιτέσε με 1,5 εκ δολάρια ενώ ο ΟΦΗ πήρε χρήματα και στην συνέχεια από τις μεταπωλήσεις του παίκτη».
-Δεν ήταν όμως ο μοναδικός παίκτης που έκανε μεγάλη καριέρα, έτσι δεν είναι;
«Έφυγαν κι άλλοι παίκτες. Δώσαμε τον Μαχλά στην Φιτέσε, αργότερα πήγε στον Αγιαξ. Ο Νίκι Παπαβασιλείου πήγε στην Νιούκαστλ. Ο Μαρινάκης στον Ολυμπιακό και μετά στην Σεβίλλη. Κι άλλοι παίκτες που μπορεί να έφυγαν ως ελεύθεροι όπως ο Πουρσανίδης είχαν μια πολύ καλή καριέρα».
-Αρα, πρέπει να είστε πολύ ικανοποιημένος για όλα αυτά;
«Υπήρχαν και πράγματα που με πείραξαν. Λέγανε πολλοί τότε ότι ο Γκέραρντ παίρνει μίζες από τις μεταγραφές. Βλακείες Νίκο. Ή μάλλον εγώ ήμουν βλάκας. Η μίζα μου για την μεταγραφή του Ντιαρά ήταν ένα τραπέζι με ψάρια που μου έκανε ο Άλμπερτς όταν ήρθε για να πάρει τον παίκτη. Ο Γκέραρντ δεν πήρε ούτε δραχμή ποτέ από καμιά μεταγραφή».
-Έχετε κάνει λάθη στην πορεία σας όλα αυτά τα χρόνια;
«Ήταν μεγάλο λάθος μου που πήγα στην Παναχαϊκή. Το έκανα για τα χρήματα αλλά το μετάνιωσα. Δεν έχω παράπονο από τον Κούγια, μου φέρθηκε άψογα αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν λάθος μου να πάρω αυτή την απόφαση. Ήταν μια δυσάρεστη εμπειρία για μένα».
-Στην θητεία σας στον ΟΦΗ ποιο ήταν το μεγαλύτερο λάθος σας;
«Λάθος μου ήταν όταν είχα πει ότι σταματάω από τους πάγκους για λόγους υγείας. Ήταν και αυτός ένας λόγος που σταμάτησα αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι δεν ήθελα να μείνω καθώς έβλεπα ότι με τον Τζίγκερ στο τιμόνι ο ΟΦΗ δεν θα μπορούσε να περιμένει πολλά πράγματα. Ο Θόδωρας και ο Βαρδής αγαπούσαν τον ΟΦΗ, ο Τζίγκερ δεν είχε το συναίσθημα».
-Έχετε κάποιο όνειρο που δεν εκπληρώσατε ως προπονητής;
«Όχι. Τα έκανα σχεδόν όλα. Έζησα πολύ καλές στιγμές και στον ΟΦΗ και αργότερα στην Κύπρο με το ΑΠΟΕΛ που για λίγο δεν παίξαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Καλή ήταν και η εμπειρία στην ΑΕΚ».
-Πώς προέκυψε το κεφάλαιο ΟΦΗ στην ζωή σας:
«Ήμουν για διακοπές σε Ρουμανία και Βουλγαρία, όταν τηλεφώνησε ο Καζανάκης στον μάνατζερ μου και ζήτησε να έρθω στην Ελλάδα. Θυμάμαι είχα ένα μικρό αυτοκίνητο το οποίο πήρα και με αυτό έφτασα στην Κρήτη όπου δεν ήξερα κανένα και δεν με ήξερε κανείς».
-Ποιος μεσολάβησε για να προκύψει η συνεργασία;
«Το ενδιαφέρον υπήρχε από την μέση της προηγούμενης σεζόν. Μου είχαν τηλεφωνήσει και τότε αλλά δεν είχε προχωρήσει η υπόθεση. Τους είχε μιλήσει για μένα ο Τσινός. Ήμουν βοηθός προπονητή στην Ρόντα και ήθελα πολύ να ανοίξω ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα μου».
-Ποια ήταν η πρώτη σας εικόνα από τον ΟΦΗ;
«Όταν πήγα να δω το προπονητικό κέντρο στο Λίντο είδα ένα γήπεδο γεμάτο με χόρτα και πέτρες. Είπα ότι δεν γίνεται να κάνουν προπόνηση οι παίκτες σε αυτό. Εκεί γεννήθηκε η ιδέα να αποκτήσει ο ΟΦΗ ένα σύγχρονο αθλητικό κέντρο. Πήγαμε στην Ελιά να δούμε μια έκταση αλλά τελικά αυτή η υπόθεση δεν προχώρησε. Αργότερα προέκυψε η περιοχή του Σκαφιδαρά που ήταν γεμάτη σκουπίδια και τελικά εκεί έγινε το ΒΑΚ».
-Ποιος ήταν ο στόχος που υπήρχε όταν ήρθατε στην ομάδα;
«Ο στόχος που μπήκε από τον Θόδωρα Βαρδινογιάννη ήταν να μπορεί η ομάδα να σώζεται άνετα, να διεκδικεί όποτε της δίνεται η δυνατότητα μια θέση για την Ευρώπη και να αναδεικνύει δικά της παιδιά. Όταν με ρώτησε τι θέλω από τον ΟΦΗ του είπα: «φτιάξε ένα αθλητικό κέντρο».
«Μέσα σε δυο χρόνια είχε γίνει το Βαρδινογιάννειο».
-Συμπληρώνετε περίπου 30 χρόνια στην Κρήτη. Περιμένατε όταν ήρθατε ότι θα μείνετε τελικά εδώ; Τι ήταν αυτό που σας κράτησε;
«Όταν ήρθα δεν πίστευα ότι θα μείνω τόσα χρόνια. Έλεγα τότε ότι είχα έρθει σε τρελοκομείο. Όμως η Ελλάδα είναι πολύ όμορφη χώρα και η Κρήτη ακόμα πιο ωραία. Έχει πολύ καλό κλίμα, καλό φαγητό και κρασί και καλούς ανθρώπους. Αυτά είναι δύσκολο να τα βρεις όλα μαζί σε άλλη χώρα. Για μένα εδώ πλέον είναι το σπίτι μου».
-Πέρασαν πολλοί παίκτες από τα χέρια σας. Έχετε κάτι που να θυμάστε ιδιαίτερα;
«Ο προπονητής πρέπει να ξέρει να διαχειρίζεται καταστάσεις. Όταν έχεις να κάνεις με πολλούς διαφορετικούς παίκτες και χαρακτήρες πρέπει να ξέρεις να παίρνεις το 100%. Θυμάμαι μια τέτοια περίπτωση με τον Λούπου. Σπουδαίος παίκτης αλλά προβληματικός χαρακτήρας. Τον πήραμε από την φυλακή και τον φέραμε να μας βοηθήσει. Έκανε μεγάλο παιχνίδι με την Ατλέτικο Μαδρίτης παρότι παραμονές του αγώνα είχε ξενυχτήσει . Το ήξερα αλλά τον άφησα. Αυτός το εκτίμησε και μου είπε πριν το ματς: «Μίστερ, είσαι σπουδαίος, θα δεις τι μπάλα θα παίξω για σένα». Στην συνέχεια όμως έφυγε μετά το ματς με την Μποαβίστα. Είχε πει από την αρχή ότι θα ερχόταν στον ΟΦΗ μόνο για να παίξει στην Ευρώπη».
Καλύτερος ο Νιόπλιας
-Ποιός ήταν ο καλύτερος παίκτης με τον οποίο δουλέψατε στον ΟΦΗ;
«Ο καλύτερος παίκτης που είχα ήταν ο Νιόπλιας. Δεν ήταν γρήγορος ούτε ψηλός αλλά είχε πολύ μυαλό και το χρησιμοποιούσε για να παίζει. Στο γήπεδο μέσα ήταν το αφεντικό, μεγάλη προσωπικότητα».
-Αν σας ζητούσα να μου επιλέξετε την καλύτερη πεντάδα;
«Πρώτα Νιόπλιας και μετά Μαχλάς, Βέρα, Ίσις και Ρίζνιτς».
-Ο Ρίζνιτς όμως δεν έπαιζε και τόσο συχνά βασικός.
«Ο Ρίζνιτς ήταν μεγάλος παίκτης αλλά είχε ορισμένα ελαττώματα. Έπινε πολύ μπίρα. Πήγα σπίτι του μια φορά και το πάτωμα ήταν γεμάτο από κουτάκια μπίρες. Αν ήταν τέλειος μάλλον δεν θα έπαιζε στον ΟΦΗ».
-Ποιά ήταν η χειρότερη μεταγραφή που έγινε στον ΟΦΗ επί της δικής σας θητείας;
«Έκανα αρκετές κακές επιλογές. Η χειρότερη πρέπει να ήταν ο Μποζίνοφ από τα Σκόπια. Μια ακόμα ήταν ο Αρούνα Ντιαρά αλλά τουλάχιστον αυτός μας έφερε τον αδερφό του(γέλια). Το ίδιο μπορώ να πω και για τον Μπόντα. Ήρθαν πολλοί παίκτες και Έλληνες και ξένοι που δεν έπιασαν στην ομάδα αλλά αυτό συμβαίνει στο ποδόσφαιρο».
-Από την τωρινή ομάδα ποιόν ή ποιους παίκτες θα επιλέγατε για την δική σας ομάδα;
«Από την τωρινή ομάδα θα έπαιρνα ίσως τον σέντερ φορ τον Παπάζογλου. Και τον κοντό τον Κουτσιανικούλη που είναι γρήγορος και ανοίγει την άμυνα».
-Με παλιούς παίκτες κρατάτε επαφή;
«Τα φέρνει έτσι η ζωή που με πολλούς έχουμε χαθεί. Μιλάω με κάποιους στο διαδίκτυο αλλά δεν έχουμε σχέσεις. Κάποτε ανακάλυψα τον Ντελγκάδο. Τον θυμάστε πώς ήταν; Πολύ αδύνατος. Τώρα έχει γίνει 130 κιλά (γέλια). Μιλάω καμιά φορά και με τον Ντιαρά και με άλλους αλλά όχι συχνά».
-Από δω και πέρα τι θέλει ο Έγκε Γκέραρντ;
«Έχω περάσει πολύ καλά. Έκανα πολλά ταξίδια, γύρισα όλο τον κόσμο. Μόνο στην Αυστραλία δεν έχω πάει. Έχω ταξιδέψει μέχρι τα βάθη της Αφρικής, στα πιο απίθανα μέρη. Είμαι γεμάτος μπορώ να πω, δεν μου λείπει τίποτα. Στην Κρήτη είμαι ευτυχισμένος».
-Να μπούμε λίγο και στα προσωπικά. Το κεφάλαιο Κατερίνα τι σημαίνει για σας;
«Πάρα πολλά πράγματα. Αν δεν είχα την Κατερίνα δεν ξέρω τι θα έκανα. Πάντα την συμβουλεύομαι και εμπιστεύομαι την άποψή της. Μια φορά δεν την ρώτησα για να πάω στην ΠαναχαΪκή και κοίτα τι έγινε (γέλια)».
-Στο γήπεδο είπατε ότι πηγαίνετε. Πώς αισθάνεστε ως θεατής; Υπάρχει πλέον και μόνιμη θέση για σας.
«Ευχαριστώ την διοίκηση του ΟΦΗ και κυρίως τον Γιώργο Στεφανουδάκη που είναι φίλος μου. Πηγαίνω στο γήπεδο και είναι ωραίο να έχω την θέση μου».
-Ο κόσμος τι σας λέει;
«Ο κόσμος αγαπάει την ομάδα και πάει στο γήπεδο. Μπορώ να πω ότι είναι περισσότερος ο κόσμος τώρα από εκείνα τα χρόνια, υπάρχει πολύ πάθος και παλμός. Αυτό είναι καλό για την ομάδα γιατί χρειάζεται την στήριξη των φιλάθλων της. Έχει οικονομικά προβλήματα τώρα, μακάρι να καταφέρει να τα ξεπεράσει».
-Για τον Πίντο έχετε άποψη;
«Για τον Πίντο δεν έχω άποψη. Φαίνεται καλός προπονητής αλλά είναι καλύτερα να ρωτήσεις τους παίκτες. Ένας προπονητής πάντως πρέπει να δουλεύει πολύ και να έχει στόχο να βελτιώνει τους ποδοσφαιριστές του κάθε μέρα».
-Πώς βλέπετε την πορεία του ΟΦΗ φέτος; Πιστεύετε ότι έχει τύχη στο κύπελλο;
«Η πορεία του είναι πολύ καλή. Μπορεί να τερματίσει και μέσα στην πρώτη εξάδα. Για το κύπελλο έχει την δυνατότητα να τα καταφέρει αφού πήρε ένα καλό αποτέλεσμα στο πρώτο παιχνίδι».
-Πώς βιώνετε εσείς την κρίση στην Ελλάδα;
«Υπάρχει κρίση αλλά στην Κρήτη αυτό δεν φαίνεται τόσο πολύ. Άλλοι φεύγουν από την Ελλάδα αλλά υπάρχει και ένας Ολλανδός που έχει γίνει Έλληνας και μένει εδώ και δεν πρόκειται να φύγει ποτέ. Στην Ελιά αναπνέω τον αέρα μου είναι ο παράδεισος μου».
-Σας λείπει καθόλου ο πάγκος;
«Μου λείπει το γήπεδο. Για μένα είναι η ζωή μου. Πάω όμως κάθε Κυριακή και βλέπω τον ΟΦΗ και τον Εργοτέλη. Πάω ακόμα και στο τοπικό όπου μπορώ γιατί δεν είναι εύκολο να μετακινούμαι».
-Πώς περνάτε την μέρα σας;
«Στο σπίτι μου στην Ελιά. Παρακολουθώ το Ιντερνετ και προσπαθώ να ενημερώνομαι για τα πάντα τόσο για τα αθλητικά όσο και για τα υπόλοιπα. Παρακολουθώ και ξένο ποδόσφαιρο κυρίως ισπανικό και αγγλικό. Πολλές ώρες τουλάχιστον δυο φορές την εβδομάδα περνάω και στο γυμναστήριο».
www.patris.gr