Η αστρονομική κοινότητα περιπλανάται για να ανακαλύψει την πηγή μιας έκρηξης βαρυτικών κυμάτων που δεν μοιάζουν με τίποτα που έχουν δει πριν - ή αναμένεται να δουν. Το κυνήγι διακόπτει άλλες έρευνες, αλλά θα είναι ένα μικρό τίμημα που θα πληρώσει αν μπορεί να εξηγηθεί το συμβάν.
Όταν δημιουργήθηκε το δίκτυο των ανιχνευτών βαρυτικών κυμάτων LIGO / Virgo, οι φυσικοί είχαν ήδη μια δίκαιη ιδέα για τα σχήματα των κυμάτων που θα συγκρούονταν οι μαύρες τρύπες ή με αστέρια νετρονίων . Έχουν εντοπίσει από τότε " chirps " που ταιριάζουν σε αυτές τις προσδοκίες καλά. Στην περίπτωση της συγκέντρωσης αστέρα νετρονίων, αυτό υποστηρίχθηκε με ηλεκτρομαγνητική επιβεβαίωση της πρόβλεψης.
Χθες (14 Ιανουαρίου), όμως, η LIGO κατέγραψε σειρά βαρυτικών κυμάτων που δεν έμοιαζαν με αυτά που περίμενε κάποιος, γεγονός που δυσκόλευε να βγάλει αυτό που ήταν υπεύθυνο.
Ευτυχώς, σε αντίθεση με τη σύγκρουση αστέρων των νετρονίων του περασμένου έτους , και οι τρεις μεγάλες ανιχνευτές ήταν σε απευθείας σύνδεση, καθιστώντας δυνατή την αναγνώριση του τμήματος του ουρανού από το οποίο ήλθαν τα κύματα.
Η επικοινωνία αστρονόμων και επιστημόνων, Δρ Jessie Christiansen, περιέγραψε την απάντηση.
Τηλεσκόπια σε όλο τον κόσμο έχουν αποσυρθεί ό, τι κάνουν για να αναζητήσουν την πηγή. Τη στιγμή της γραφής, βρέθηκαν κάποια σημεία, αλλά δεν επιβεβαιώθηκε τίποτα.
Η αναδιάταξη τόσων επιστημονικών οργάνων θα προκαλέσει την απώλεια πολλών πολύτιμων εργασιών και οι μη αστρονόμοι θα αναρωτιούνται γιατί απαιτούνται πολλά τηλεσκόπια.
Ένας λόγος είναι ότι πρέπει να εξετάσουμε πολλά διαφορετικά μήκη κύματος - ό, τι και αν προκάλεσε αυτό θα μπορούσε να απελευθερώσει πολύ ορατό φως ή ραδιοκύματα ή ακόμα και ακτινογραφίες, γι 'αυτό είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε όργανα που μελετούν πολλά μέρη του όσο το δυνατόν περισσότερο.
Επιπλέον, παρόλο που οι ανιχνευτές βαρυτικών κυμάτων θα μπορούσαν να περιορίσουν τη θέση κάτω από πολλά, υπάρχει ακόμα μια μεγάλη περιοχή που πρέπει να αναζητηθεί.
Υπάρχει μια πιθανότητα 90% ότι η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε μια περιοχή 400 τετραγωνικών μοιρών, και μια πιθανότητα 50% ήταν μέσα σε μια μικρότερη περιοχή 37 τετραγωνικών μοιρών, αλλά ακόμη και η μικρότερη περιοχή είναι σχεδόν 200 φορές το μέγεθος της πλήρους Σελήνης. Ψάχνουμε σαν μια βελόνα στα άχυρα αλλά δεν γνωρίζουμε καν με τι μοιάζουν οι βελόνες.
Η καθηγήτρια Susan Scott του Εθνικού Πανεπιστημίου της Αυστραλίας βοηθά στην εκτέλεση του SkyMapper, ενός από τα καλύτερα τηλεσκόπια στον κόσμο για την αναζήτηση μεγάλων χώρων στον ουρανό. Είπε στην IFLScience: "Σε αυτό το στάδιο, προσπαθούμε ακόμα να επιβεβαιώσουμε ότι δεν πρόκειται για σφάλμα στα όργανα ή κάτι επίγειο, αλλά είναι πολύ συναρπαστικό. Πάντα θέλαμε να βρούμε μια απροσδόκητη έκρηξη."
Μια πιθανή εξήγηση είναι μια έκρηξη του σουπερνόβα. Η περιοχή αναζήτησης επικεντρώνεται στο Canis Minor, κοντά στον ώμο του Ωρίονα . Αυτό είναι αρκετ'ο για να ενθουσιάσει μερικούς ανθρώπους, δεδομένης της πρόσφατης εξασθένισης, αλλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι είναι σύμπτωση. Όπως εξήγησε ο Andy Howell από την ScienceVsCinema , δεν είναι πολύ πιθανό να είναι το αγαπημένο μας supergiant να ανατινάξει από το να επιτεθεί στα πλοία.
Πράγματι, ο Howell πρόσθεσε, με βάση τη χαμηλή ανίχνευση νετρίνων, οποιαδήποτε σουπερνόβα θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 20.000 έτη φωτός μακριά, 30 φορές περισσότερο από την Betelgeuse.
Από την άλλη πλευρά, ο Scott είπε ότι τα σουπερνόβα σε μακρινούς γαλαξίες δεν προκαλούν κυματισμό στο LIGO, οπότε και δεν θα μπορούσε να είναι πολύ μακριά, είτε στον γαλαξία μας είτε σε κάποιο σχετικά κοντινό.
Μια ακόμα πιο συναρπαστική εναλλακτική λύση είναι να είναι κάποιο νέο είδος κοσμικού συμβάντος που δεν έχει εντοπιστεί ποτέ προηγουμένως. [Πηγή]