Μήτε άπορος είναι ποτέ ο Έρως, μήτε πλούσιος

Επειδή λοιπόν είναι του Πόρου και της Πενίας γιος ο Έρως βρίσκεται σ'αυτήν εδώ την κατάσταση. 
Και πρώτα πρώτα είναι πάντα φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και τρυφερός, όπως νομίζουν οι πολλοί, αλλά σκληρός ακατάστατος ανυπόδητος και άστεγος, πλαγιάζει πάντα χάμω χωρίς στρώμα, κοιμάται στο ύπαιθρο, στις θύρες στους δρόμους, έχοντας της μητέρας του τη φύση, πάντα με τη φτώχεια σύντροφος. 
Και κατά τον πατέρα του πάλιν είναι επίβουλος στους όμορφους στους καλούς, όντας ανδρείος φιλοκίνδυνος σφριγηλός, δεινός κυνηγός, πάντα πλέκοντας κάποια σχέδια κι επιθυμητής της φρόνησης; είναι άξιος να εύρει φιλοσοφώντας σ΄όλη του τη ζωή, δυνατός γοητευτής και φαρμακευτής σοφιστής. 
Και ούτε σαν αθάνατος είναι από τη φύση του ούτε σαν θνητός, αλλά μέσα στην ίδια ημέρα πότε ανθίζει και ζη, όταν εύρει αφθονία, πότε πάλιν πεθαίνει και πάλιν ξαναγεννιέται; ό,τι κερδίζει πάντα το χάνει έτσι που μήτε άπορος είναι ποτέ ο Έρως μήτε πλούσιος. Και πάλιν είναι ανάμεσα στη σοφία και στην αμάθεια.
Ο μύθος της Διοτίμα, Πλάτων