«Πιστεύουμε ότι αρμονία σημαίνει το να έχουμε πράγματα και ν΄ αγωνιζόμαστε για περισσότερα απ΄ αυτά τα πράγματα. Αλλά αφθονία πραγματικά σημαίνει, ότι η αιωνιότητά μας και το σύμπαν μας είναι κάτι το ατέλειωτο. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος να βλέπουμε. Πάντα μου άρεσε αυτή η μικρή παρακάτω ιστορία με τα ψάρια που χαρακτηρίζει πολύ όμορφα την πρόθεση αυτού του Κεφαλαίου:
«Με συγχωρείς, είπε ένα ψάρι της θάλασσας σ΄ ένα άλλο, εσύ είσαι πιο τακτικό και με πιο πολλή πείρα από μένα, κι ίσως να μπορείς να με βοηθήσεις. Πες μου, που μπορώ να βρω αυτό το πράγμα που το λένε θάλασσα; Το ψάχνω παντού, αλλά χωρίς αποτέλεσμα».
«Η θάλασσα», είπε το άλλο ψάρι, «είναι αυτό που μέσα του κολυμπάς τώρα».
«Α, ώστε αυτό είναι; Μα αυτό είναι μονάχα νερό. Εκείνο που ψάχνω εγώ είναι η θάλασσα», είπε το μικρότερο ψάρι, νιώθοντας μεγάλη απογοήτευση. Κι εμείς το ίδιο κολυμπούμε μέσα στην ολοκληρωτική αφθονία. Δεν χρειάζεται λοιπόν να προσπαθούμε να την βρούμε. Άσχετα με το πόσο μακριά εκείνο το μικρό ψάρι θα μπορούσε να κολυμπήσει, δεν θα βγει ποτέ από τη θάλασσα. Είναι το ίδιο απόλυτα άφθονη γι΄αυτό, όπως είναι και το σύμπαν μας για μας»
Γουέιν Ντύερ, «Πίστεψέ το και θα το δεις»