Πραγματική ολοκλήρωση είναι να κοιτάξουμε μέσα μας

 

 

Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε εξοικειωμένοι με το φανταστικό παραμύθι "Ο Μάγος του Οζ". Στην ιστορία αυτή, ένας ανεμοστρόβιλος σήκωσε το σπίτι της Ντόροθι στο Κάνσας, με την ίδια μέσα, και το μετέφερε στη χώρα του Οζ.

Η αποστολή της Ντόροθι καθ' όλη τη διάρκεια της υπόλοιπης περιπέτειας ήταν να επιστρέψει στο σπίτι της.

Οι κάτοικοι του Οζ της πρότειναν να ακολουθήσουν τον κίτρινο δρόμο με τα τούβλα προς τη Σμαραγδένια Πόλη για να βρει τον Μάγο, ο οποίος υποτίθεται ότι θα βοηθήσει να επιστρέψει.

Στη διαδρομή συνάντησε συντρόφους: το Σκιάχτρο, που ήταν πεπεισμένο ότι η ζωή του θα ήταν καλύτερη αν είχε μόνο μυαλό, τον Τενεκεδένιο, που επιθυμούσε καρδιά, και το Λιοντάρι, που πίστευε ότι του έλειπε το θάρρος. Καθένας από αυτούς τους χαρακτήρες πίστευε ότι του έλειπε κάτι και εμπιστεύτηκε τον θρυλικό Μάγο να του δώσει αυτό που του έλειπε. Ωστόσο, όταν τελικά φτάνουν στη Σμαραγδένια Πόλη, οι προσδοκίες τους διαψεύδονται για να βρουν έναν αντιπαθητικό Μάγο.

Παρ' όλα αυτά, καθώς συνέχιζαν το ταξίδι τους, ο καθένας τους απείχε την ιδιότητα που θεωρούσε ότι του έλειπε περισσότερο: το Σκιάχτρο επέδειξε σοφία, ο Τενεκεδένιος ενσάρκωσε την τρυφερότητα και το Λιοντάρι συμπεριφέρθηκε γενναία. Σε κάθε περίπτωση, αποκάλυψαν ότι είχαν τις έμφυτες αρέτες από την αρχή, αλλά απλώς δεν ήταν επιδέξιοι στο να προσεγγίσουν στην αρχή.

Ο Μάγος, ο οποίος αποδείχθηκε τσαρλατάνος, το μόνο που μπόρεσε να προσφέρει στο Σκιάχτρο, τον Τενεκεδένιο Άνθρωπο και το Λιοντάρι ήταν εξωτερικά σύμβολα αναγνώρισης των ιδιοτήτων τους: ένα δίπλωμα, ένα μετάλλιο και μια μαρτυρία, αντίστοιχα.

Ο Μάγος δεν ήταν σε θέση να τους δώσει κάτι που δεν κατείχαν ήδη.

Και, τι γίνεται με την Ντόροθι. δεν είχε βρει ακόμα δρόμο για το σπίτι στο Κάνσας; Όταν το μπαλόνι ζεστού αέρα του Μάγου απέπλευσε τελικά από τον Οζ χωρίς αυτήν, η Ντόροθι πίστεψε ότι η τελευταία της επιλογή για επιστροφή χάθηκε. Ωστόσο, ευτυχώς, η Γκλίντα, η καλή μάγισσα του Βορρά, εμφανίστηκε για άλλη μια φορά. Η Γκλίντα ενημέρωσε τη Ντόροθι ότι δεν χρειαζόταν πλέον βοήθεια.

Στην πραγματικότητα, η Ντόροθι είχε πάντα τη δύναμη να επιστρέψει στον Κάνσα, αλλά έπρεπε να μάθει μόνη της.

Είναι δυνατή η Συνήθως αναφέρεται ο Βούδας που είπε: «Η ειρήνη έρχεται από μέσα. Μην την αναζητάς έξω». Συνειδητοποιούμε ότι είχαμε πάντα αυτή τη δύναμη. Απλώς έπρεπε να μάθουμε πώς να έχουμε πρόσβαση σε αυτό.

Και, ουσιαστικά, ο τρόπος που αυτό είναι φέρνοντας την επίγνωσή μας στην παρούσα στιγμή, αντί να ασχοληθούμε ασυνείδητα με περισπασμούς, είτε έξω από τον εαυτό μας είτε στο ίδιο μας το μυαλό.

Το να φέρεις την προσοχή σου στην παρούσα στιγμή ισοδυναμεί με τη Ντόροθι να κάνει κλικ στο γιατρό της και να πει: «Δεν υπάρχει μέρος σαν το σπίτι».

 Ο μόνος τρόπος για πραγματική ολοκλήρωση είναι να κοιτάξουμε μέσα μας

"Η ζωή είναι πολύ πολύτιμη, πολύ σημαντική, πολύ σύντομη για γρήγορες λύσεις που στο τέλος δεν διορθώνουν τίποτα και από τις οποίες δεν μαθαίνουμε τίποτα άλλο εκτός από το ότι έχουμε σπαταλήσει τον χρόνο μας προσπαθώντας να βρούμε την ευτυχία σε σύντομες λύσεις. Ο μόνος τρόπος για πραγματική ολοκλήρωση είναι να κοιτάξουμε μέσα μας να δούμε τι υπάρχει εκεί, μετά να κοιτάξουμε έξω και να δούμε τι διαφορά μπορούμε να κάνουμε με αυτό που έχουμε να προσφέρουμε - είτε γνωρίζαμε ότι το είχαμε μέσα μας, είτε ήταν κάτι που αναπτύξαμε μέσα μας κατά τη διάρκεια των πιο ψυχρών, φαινομενικά αδρανών ή σκοτεινών περιόδων, προκειμένου να δρέψουμε την πιο πλούσια συγκομιδή απ' όλες".

~ Jacquelene Close Moore

Η πρακτική της προσοχής είναι παρόμοια με την άσκηση και τη διατροφή με την έννοια ότι καθένα απαιτεί να κάνουμε συνεχείς αλλαγές στον τρόπο ζωής μας για να επωφεληθούμε πραγματικά από αυτές. 

Κανένα από αυτά δεν λειτουργεί αν γίνει μόνο προσωρινά. κανένα από αυτά δεν είναι γρήγορες λύσεις. Για παράδειγμα, μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει καμία δίαιτα «μόδας» που να έχει επιτύχει μακροπρόθεσμα. Επιπλέον, η επιστήμη δεν έχει καταλήξει σε κανένα φάρμακο που παρέχει τόσο προληπτικά ή αποκαταστατικά οφέλη όσο η άσκηση, η διατροφή για τις πιο κοινές ασθένειες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, όπως οι καρδιακές παθήσεις και ο διαβήτης τύπου 2 - για να μην αναφέρουμε τις παρεμβάσεις περίθαλψης, σε αντίθεση με την υγεία προσεγγίσεις φροντίδας, συχνά συνοδεύονται από ανεπιθύμητες παρενέργειες. 

Ομοίως, η πρακτική της προσοχής προσφέρει έναν τρόπο στους ανθρώπους να αναλάβουν ενεργό ρόλο στη μείωση της σωματικής και συναισθηματικής τους ταλαιπωρίας, βελτιώνοντας την ευημερία τους.

"Δεν υπάρχουν συντομεύσεις σε οποιοδήποτε μέρος αξίζει να πάτε." ~ Μπέβερλι Σιλς