"Σταματήστε να εμπιστεύεστε τους ειδικούς!"
Κάθε τόσο, νιώθω αρκετά τυχερός που συναντώ κάποιον που "ακολουθεί την επιστήμη". Βασίζομαι σε τέτοιους ανθρώπους για να μου διδάξουν κάποια επιστήμη που δεν γνωρίζω ακόμα. Όντας επιστημονικά εγγράμματοι, αλλά θέλω να ξεκινήσω κάνοντάς τους μερικές βασικές ερωτήσεις:
Πώς ορίζονται οι βασικοί όροι δεδομένων; Πώς συλλέγονται και αναφέρονται τα δεδομένα; Ποιες θεωρίες καθοδήγησαν το σχεδιασμό των μοντέλων που επεξεργάζονται τα πρωτογενή δεδομένα; Ποιες μελέτες επικύρωσαν τα μοντέλα; Πόσο ευαίσθητα είναι τα μοντέλα στις διακυμάνσεις των εισόδων; Πόσο καλά αποδίδουν τα μοντέλα χρησιμοποιώντας ιστορικά δεδομένα; Τα μοντέλα έχουν ιστορικό κατά την πρόβλεψη - και εάν ναι, πόσο καλά τα έχουν κάνει; Ποιες εναλλακτικές υποθέσεις εξετάστηκαν; Πώς ελέγχονται οι υποθέσεις;
Όποιος εκπλήσσεται από τέτοιες ερωτήσεις δεν μπορεί εύλογα να ισχυριστεί ότι κατανοεί την επιστήμη, πολύ λιγότερο για να την ακολουθήσει. Πιθανότατα, έχουν μπερδέψει την «επιστήμη» με έναν επιλεγμένο επιστήμονα, μια ισχυριζόμενη επιστημονική συναίνεση ή το επιστημονικό ίδρυμα. Ή, χειρότερα, την κομματική πολιτική που μεταμφιέζεται στην επιστήμη.
Η σύγχυση πηγάζει από μια κοινή παρανόηση - μια ακατάλληλη γραμμή που πολλοί άνθρωποι σχεδιάζουν μεταξύ των επιστημόνων που εργάζονται για εταιρείες και των επιστημόνων που εργάζονται για πανεπιστήμια ή κυβερνητικές υπηρεσίες. Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι οι εταιρικοί επιστήμονες τείνουν να υποστηρίζουν θέσεις που εξυπηρετούν εταιρικά συμφέροντα, πολλοί έχουν ξεγελαστεί να πιστεύουν ότι οι ακαδημαϊκοί και οι κυβερνητικοί επιστήμονες υπηρετούν αντικειμενική επιστημονική αλήθεια.
Τα κίνητρα για την απασχόληση είναι σημαντικά για όλους τους επιστήμονες. Η μόνη διαφορά είναι ότι είναι ευκολότερο για τους ξένους να μαντέψουν τι θέλει μια εταιρεία να πουν οι επιστήμονες από ό, τι να καταλάβει τι οδηγεί την εξέλιξη της σταδιοδρομίας στον ακαδημαϊκό χώρο ή στην κυβέρνηση.
Με την απουσία κατώτατης γραμμής ή ανατροφοδότησης της αγοράς, η επιτυχία στην ακαδημαϊκή ή κυβερνητική επιστήμη συχνά ρέει σε εκείνους που είναι πιο ικανοί να κολακεύουν τους πιο ανώτερους συναδέλφους τους. Επειδή η μεγαλύτερη μορφή επιστημονικής κολακείας βασίζεται στο έργο κάποιου άλλου, οι προαγωγές και τα υψηλά ραντεβού πηγαίνουν πάντοτε σε επιστήμονες που επιβεβαιώνουν ότι οι επόπτες τους μετέφεραν τη «επιστήμη» προς τη σωστή κατεύθυνση και την ώθησαν λίγο πιο πέρα προς την ίδια κατεύθυνση. Εκείνοι που προτείνουν ότι οι προκάτοχοί τους έχουν μετακινήσει την επιστήμη σε λάθος κατεύθυνση τείνουν να έχουν σύντομη, δυστυχισμένη σταδιοδρομία.
Με άλλα λόγια, οι εταιρικοί επιστήμονες έχουν κίνητρο να επιβεβαιώσουν την αριστεία των νέων προϊόντων των εργοδοτών τους. Ακαδημαϊκοί και κυβερνητικοί επιστήμονες έχουν κίνητρο να επιβεβαιώσουν την αριστεία της παλιάς έρευνας των εργοδοτών τους.
Επιπλέον, οι επιστήμονες αφήνουν συχνά τις δικές τους προκαταλήψεις να χρωματίσουν τη δουλειά τους. Τους τελευταίους 15 μήνες, για παράδειγμα, τεράστιος αριθμός Αμερικανών εμπιστεύθηκε τον Δρ Anthony Fauci για να λάβει τεράστιες επακόλουθες αποφάσεις σχετικά με τη ζωή, τις οικογένειες, τις κοινότητες και τα μέσα διαβίωσής τους
Στην πρώτη κοκκινίλα, αυτή η επιλογή φαίνεται λογική. Ο Δρ. Fauci έχει μακρόχρονο ρεκόρ δημόσιας υπηρεσίας και ραντεβού με το κύρος. Πριν τον εμπιστευτείς να ξαναγράψει τις οικονομικές και κοινωνικές δομές της Αμερικής, ωστόσο, θα ήταν καλή ιδέα να παρατηρήσουμε ότι τάσσεται υπέρ της «ανοικοδόμησης των υποδομών της ανθρώπινης ύπαρξης, από πόλεις σε σπίτια έως χώρους εργασίας» με τρόπους που «δίνουν προτεραιότητα στις αλλαγές σε αυτές τις ανθρώπινες συμπεριφορές» που αποτελούν κινδύνους για την εμφάνιση μολυσματικών ασθενειών, "συμπεριλαμβανομένου του" πλήθους στο σπίτι, της εργασίας,
Για τους Αμερικανούς που μοιράζονται το όραμα και τις αξίες του Fauci, αυτές οι συμβουλές ήταν χρυσές. Για όσους από εμάς βλέπουμε τους ανθρώπους ως κάτι διαφορετικό από φορείς παθογόνων, ωστόσο, οι αλλαγές που επέβαλε μπορεί να αντιβαίνουν στις δικές μας αξίες και πεποιθήσεις. Πόσοι από τους Αμερικανούς που ακολούθησαν τον Fauci καταλαβαίνουν ότι αυτό που ακολουθούν δεν είναι «η επιστήμη», αλλά μάλλον ένας ιδιοσυγκρασιακός επιστήμονας που βλέπει τις δραστικές επιθέσεις στη ζωή μας χωρίς «καμία σχέση με την ελευθερία»;
Είναι μόνο ένα παράδειγμα. Υπάρχουν πολλοί άλλοι. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πέσει σε μια λατρεία εμπειρογνωμοσύνης. Πάρα πολλοί Αμερικανοί τοποθετούν αξιόπιστους εμπειρογνώμονες σε ένα βάθρο, μπερδεύουν τις προσωπικές και επαγγελματικές τους προκαταλήψεις με αντικειμενική επιστήμη και κρύβονται από την ανοιχτή έρευνα.
Ακόμη χειρότερα, εμπιστεύονται αυτούς τους ειδικούς σε κρίσιμα ζητήματα που δεν σχετίζονται με τους στενούς τομείς εμπειρογνωμοσύνης τους. Ήταν πραγματικά καλή ιδέα να αφήσουμε έναν ανοσολόγο που υποστηρίζει την κοινωνική αναδιάρθρωση και την αστοποίηση, αλλά όχι την ελευθερία, να κλείσει τις επιχειρήσεις, τα σχολεία και τις εκκλησίες μας;
Αυτή η λανθασμένη εμπιστοσύνη δεν αποτελεί ανωμαλία. Οι σημερινοί πιστοί του Πράσινου Κόμματος θα στερούσαν δισεκατομμύρια ανθρώπους προσιτή ενέργεια, επειδή φέρεται ότι το 97% των επιστημόνων των οποίων το κύρος και η χρηματοδότηση θα εξαφανιζόταν αν η επιστήμη αποφασίσει ότι μια επικείμενη κλιματική κρίση συμφωνεί γισ επικείμενη μια κλιματική κρίση. Ωστόσο, είναι λάθος να εκφράζουμε σκεπτικισμό, να εξετάζουμε τα κίνητρά τους ή να αμφισβητούμε την αξιοπιστία τους;
Η λατρεία της εμπειρογνωμοσύνης είναι ένας σαφής και ο παρών κίνδυνος. Οι αυτοεξυπηρετούμενοι επιστήμονες - πολλοί παγιδευμένοι τόσο βαθιά στο σύστημα που δεν γνωρίζουν καν ότι εξυπηρετούν τον εαυτό τους - έχουν πείσει τους αφελείς ότι οι απόψεις τους αντιπροσωπεύουν αντικειμενική επιστήμη.
Δεν υπάρχουν συντομεύσεις. Εάν θέλετε να ακολουθήσετε την επιστήμη, πρέπει πρώτα να μελετήσετε, να ρωτήσετε και να κατανοήσετε την επιστήμη. Διαφορετικά, είστε στο έλεος των προσωπικών κινήτρων, των προκαταλήψεων και των αξιών κάποιου επιστήμονα. Μακριά από την επιστήμη, αυτή είναι μια τόσο ξεκάθαρη πράξη πίστης που ζωντανεύει τη βιβλική προειδοποίηση, «Μην εμπιστεύεσαι τους πρίγκιπες, ούτε στον γιο του ανθρώπου, στον οποίο δεν υπάρχει βοήθεια».
Ο Bruce Abramson, PhD, JD, είναι διευθυντής του JBB & A Strategies και B2 Strategic, διευθυντής του Αμερικανικού Κέντρου Εκπαίδευσης και Γνώσης via