Πόσο πολύ θέλω να γράψω απόψε με τους ήχους της βροχής να ψιθυρίζουν τα κρυφά μηνύματα του αθέατου κόσμου.
Δεν ξέρω αν κάθε τι που μου έρχεται στο μυαλό είναι ζυγισμένο, ξέρω πως αυτό που πατάνε τα πλήκτρα, είναι η διάθεση της στιγμής μου, μέσα από άπειρα σήματα που με κάνουν να νιώθω ότι έχουν μια αστείρευτη προέλευση.
Αισθάνομαι τόσο πλήρης καιτόσo μόνος ταυτόχρονα, με την αίσθηση να συνεπαίρνει την έμπνευση που αρχίζει να γεννιέται καθώς υποδεικνύει την κατεύθυνση προς την πηγή των οραμάτων που περιμένουν το άνοιγμα της πύλης του βαθύτερου είναι μου, να εισέλθουν για έναν αέναο χορό πάνω στην σκηνή του εσωτερικού μου αμφιθεάτρου.
Δεν ξέρω τι έχω γράψει αλλά είμαι έτοιμος να το μοιραστώ μαζί σας καθώς σας αντικρίζω απορημένους να κοιτάζετε την ακατανόητη προέλευση του κειμένου.
Καληνύχτα δια μεταφοράς από τον φιλοξενούμενο ste_man