Τα μαθήματα του 2020 συνεχίζουν να κυλούν. Όλα αμφισβητούνται και τόσα πολλά που ήταν στις σκιές για πάντα φωτίζονται από την αλήθεια. Το σύστημά μας είναι εντελώς μη βιώσιμο. Καταρρέει κάτω από το βάρος της δικής του αβεβαιότητας και όλα τα πράγματα που πιστεύαμε ότι μας έφεραν ασφάλεια και ευκολία στρέφονται εναντίον μας. Ήρθε η ώρα να το ξανασκεφτούμε.
Η αίσθηση μου είναι ότι έχουμε απομακρυνθεί μακριά από την πραγματική φύση της ζωής και έχουμε αναπτυχθεί επικίνδυνα από ισορροπία, διχασμένοι και κατακερματισμένοι. Με την πάροδο του χρόνου έχουμε χάσει την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή στην ολότητά της και τώρα, στην πραγματική πραγματικότητα του να ζούμε σε έναν μασκαρισμένο , κοινωνικά απομακρυσμένο, αυτοαπομονωμένο κόσμο σχεδόν 8 δισεκατομμυρίων ανθρώπων, αυτή η αλήθεια είναι αναπόφευκτα ακριβώς μπροστά στα πρόσωπά μας .
Οι άνθρωποι δεν είναι τόσο μυστηριώδεις όσο θα θέλαμε να πιστέψουμε. Είμαστε πλάσματα συνήθειας, προβλεψιμότητας και μοτίβου και μας αρέσει να παρακολουθούμε προγράμματα . Παρατηρώντας προσεκτικά τα μοτίβα της ζωής, οι σοφοί και οι φύλακες των γενεών που πέρασαν εδώ και καιρό μπόρεσαν να οραματιστούν τη σημερινή μας κατάσταση.
Βρήκα ένα απόσπασμα από το Λούο Τζού, το Χουα Χου Τσινγκ , στο οποίο ο σεβάσμιος Λάος Τζού φαίνεται να μας μιλά απευθείας σήμερα σε αυτήν την εποχή μεγάλης κρίσης. Σε μια ομιλία με έναν μαθητή, ο Λάο Τζού εξηγεί πώς το ανθρώπινο μυαλό του μέλλοντος θα επιδεινωθεί σε κατακερματισμό, σημειώνοντας συγκεκριμένα ότι το πνευματικό στοιχείο του νου θα αναλάβει.
«Καλέ πρίγκιπα, υπάρχει μεγάλη δύναμη σε ένα ολοκληρωμένο και ειλικρινές μυαλό. Κρατώντας το μυαλό τους ολόκληρο και ανέγγιχτο, οι αρχαίοι σοφοί εξέλιξαν βαθιές πνευματικές ικανότητες. Κατάλαβαν ότι η πνευματική ανάπτυξη από μόνη της θρυμματίζει το μυαλό και μπορεί να οδηγήσει ένα άτομο μακριά από την πραγματική φύση της ζωής. Στο μέλλον, η ανθρωπότητα θα δώσει έμφαση στο πνευματικό στοιχείο του νου. Αντί να αναγνωρίζουν την ολότητα της ζωής, οι άνθρωποι θα αντιλαμβάνονται τη ζωή ως μια κοσμική πτυχή και μια πνευματική πτυχή που είναι χωριστές και άσχετες μεταξύ τους. Οι άνθρωποι θα χαθούν επίσης σε απομονωμένα θραύσματα εννοιολογικών πληροφοριών και θα γίνουν θύματα και όχι οι κύριοι των γνώσεών τους. " ~ Τα ολοκληρωμένα έργα του Λάο Τζού: Τάο Τσε Τσινγκ και Χούα Χου Τσινγκ , μετάφραση από τον Δάσκαλο Hua-Ching Ni
Αυτό ακούγεται εξαιρετικά παρόμοιο με την προφητεία του Eagle και του Condor που βλέπει τους ανθρώπους της Βόρειας Αμερικής να κυριαρχούνται από το αρσενικό, λογικό, πνευματικό μυαλό, όπως αντιπροσωπεύεται από τον αετό. Η θεραπεία για αυτό είναι μια επανένωση με τον κόνδορα της Νότιας Αμερικής, που αντιπροσωπεύει τις θηλυκές, διαισθητικές και ενσυναισθητικές ιδιότητες του νου.
Ο Λάο Τζού συνεχίζει να σχολιάζει πώς εμείς, «οι άνθρωποι του μέλλοντος», μπορούμε να διορθώσουμε αυτήν την κατάσταση, σημειώνοντας ότι θα εξαρτηθούμε από τις σύγχρονες ιδέες που δεν μας εξυπηρετούν καλά, αποφεύγοντας την ολιστική γνώση που μπορεί να είναι πολύ ωφέλιμη στους καιρούς. Προσφέρει τις ακόλουθες πληροφορίες.
«Η θεραπεία για τους ανθρώπους της μελλοντικής εποχής μεγάλης σύγχυσης έγκειται στην αρχαία γνώση του αναπόσπαστου τρόπου ζωής που έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Ο ολιστικός τρόπος ζωής, που ασκείται από τους αρχαίους σοφούς ενσωμάτωσε το σώμα, το μυαλό και το πνεύμα ως σύνολο σε όλες τις δραστηριότητες. Τα ρούχα, η διατροφή και οι κατοικίες τους ήταν σύμφωνα με τη φύση. Στηρίχτηκαν στα άκρα τους για μεταφορά. Η εκπαίδευσή τους ήταν ευρεία και περιεκτική. Δεν έδινε έμφαση σε ένα στοιχείο της ύπαρξής τους, ενώ παραμελούσε τα άλλα. Δεν αναζήτησαν ειδικές δραστηριότητες για αναψυχή. Η δουλειά και η αναψυχή τους ήταν ίδια. Οι μορφές άσκησής τους ανέπτυξαν όχι μόνο το σώμα, αλλά και το πνεύμα και την ψυχή, μέσω της εναρμόνισης των εσωτερικών ενεργειών. Η μουσική τους λειτούργησε ως γέφυρα μεταξύ μυαλού και πνεύματος και δεν ήταν απλώς μια συναισθηματική απελευθέρωση. Οι ηγέτες τους επιλέχθηκαν επειδή ήταν εξαιρετικά πρότυπα αρετής, όχι για τις οικονομικές ή στρατιωτικές τους δυνατότητες. Η φιλοσοφία, η επιστήμη και η πνευματική πρακτική ενσωματώθηκαν ως σύνολο ». ~ Τα ολοκληρωμένα έργα του Λάο Τζού: Τάο Τσε Τσινγκ και Χούα Χου Τσινγκ , μετάφραση από τον Δάσκαλο Hua-Ching Ni
Η ζωή είναι ολόκληρη. Δεν ζούμε για πάντα, πεθαίνουμε. Με φρικτούς, τραγικούς, λυπημένους, τρομακτικούς και μοναχικούς τρόπους. Ζούμε επίσης, και η διαταραγμένη σύνδεσή μας από τη φύση της ζωής μας κυριολεκτικά μας αποκόπτει από την εμπειρία της ζωής. Σε αυτήν την κατάσταση, το μόνο που μπορούμε να δούμε είναι το τέλος, δεν υπάρχει πλέον η ικανότητα να βλέπουμε τη ζωή ως ταξίδι. Ο διανοητικός νους έχει πλαισιώσει τη ζωή ως κάτι που πρέπει να προστατευθεί με τη θανάτωσή του.
Στο απόσπασμα από τη Χουα Χου Τσινγκ, ο μαθητής θέτει στον Λάο Τζού την ίδια ερώτηση που υπάρχει στο μυαλό μας σήμερα.
Ο πρίγκιπας απάντησε: «Σεβάσμιε Δάσκαλε, πώς μπορούν οι άνθρωποι στη μελλοντική εποχή σύγχυσης να αντιμετωπίσουν τους πολύ ταραγμένους εαυτούς τους;
«Καλέ πρίγκιπα, οι άνθρωποι του μέλλοντος δεν πρέπει να δεχτούν τυφλά το νέο ούτε να απορρίψουν το παλιό. Τα πράγματα που αναπτύχθηκαν πριν από πολύ καιρό μπορεί να έχουν μεγάλη αξία εάν έχουν αποδειχθεί ασφαλή και αποτελεσματικά από τη δοκιμή του χρόνου. Οι νέες εφευρέσεις που εμφανίζονται μπορεί να μοιάζουν με συντομεύσεις, αλλά τα πράγματα της χρονικής ευκολίας θα φέρουν κρυμμένα προβλήματα αργότερα. Οι μελλοντικές γενιές θα πρέπει να αξιολογήσουν όλες τις παλαιές και νέες ανακαλύψεις και εφευρέσεις για να διασφαλίσουν ότι είναι χρήσιμες και υγιείς, σύμφωνα με τα πρότυπα ενός ολιστικού τρόπου ζωής. " ~ Τα ολοκληρωμένα έργα του Λάο Τζού: Τάο Τσε Τσινγκ και Χούα Χου Τσινγκ , μετάφραση από τον Δάσκαλο Hua-Ching Ni
Αυτό το ερμηνεύω ως έκκληση να επανεξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο η τεχνολογία και ο κεντρικός έλεγχος επηρεάζουν τη ζωή μας. Πράγματα που μοιάζουν με καλές ιδέες καταλήγουν πάντα να μας υποδουλώνουν ή να μας ελέγχουν, και προς το παρόν, δεν υπάρχει δρόμος για να επανεξετάσουμε ή να ακολουθήσουμε οποιαδήποτε από τις λεγόμενες μεγάλες εφευρέσεις της εποχής. Όλα μας έρχονται με ταχύτητα φωτός, και όσο πιο περίπλοκος γίνεται ο φυσικός κόσμος, τόσο πιο μπερδεμένος και αποσυνδεδεμένος γίνεται ο εσωτερικός μας κόσμος.