Η σχέση του εγκεφάλου μας με τη ζάχαρη είναι πραγματικά συγκρίσιμη με την τοξικομανία; Ίσως έτσι.
Νέα μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ζάχαρη επηρεάζει τον εγκέφαλο με τρόπους παρόμοιους με αυτούς που παρατηρούνται αν παίρνετε εθιστικά φάρμακα. Η ομάδα μάλιστα φτάνει μέχρι και να ισχυριστεί ότι η επιθυμία μας για ζάχαρη, είναι εξάρτηση, που θα μπορούσε να στηρίξει την επιδημία της παχυσαρκίας.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports αυτή την εβδομάδα, οι ερευνητές απεικόνισαν τους εγκεφάλους επτά μικρών κοπαδιών χοίρων κάθε μέρα για 12 ημέρες αφού έπιναν δύο λίτρα ζαχαρούχου υγρού. Στην ουσία, διαπίστωσαν ότι το σύστημα ανταμοιβής των εγκεφάλων τους, οι νευρικές δομές που διαχειρίζονται τους νευροδιαβιβαστές που νιώθουν καλά όπως η ντοπαμίνη και τα οπιοειδή, πυροδοτήθηκαν "με τρόπο παρόμοιο με αυτόν των ναρκωτικών κατάχρησης".
Οι εξετάσεις CT του εγκεφάλου των χοίρων έδειξαν ότι η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων σακχάρου κατέληξε τελικά σε μείωση της "διαθεσιμότητας" υποδοχέων οπιοειδών και ντοπαμίνης. Η ανταπόκρισή τους στις "βούρτσες" αυτών των νευροδιαβιβαστών που αισθάνονται καλά από την πρόσληψη ζάχαρης ήταν αποτελεσματικά αποδυναμωμένη. Αυτό είναι παρόμοιο με αυτό που βλέπουν οι ερευνητές στο μυαλό των ανθρώπων που είναι εθισμένοι στην κοκαΐνη .
Ανησυχητικά, οι ερευνητές εξεπλάγησαν από το γεγονός ότι αυτή η βαθιά επίδραση στα συστήματα ντοπαμίνης και οπιοειδών του εγκεφάλου γίνεται σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
"Μετά από μόλις 12 ημέρες πρόσληψης ζάχαρης, θα μπορούσαμε να δούμε σημαντικές αλλαγές στα συστήματα ντοπαμίνης και οπιοειδών του εγκεφάλου. Πράγματι, το οπιοειδές σύστημα, το τμήμα της χημείας του εγκεφάλου που συνδέεται με την ευεξία και την ευχαρίστηση, ήταν ήδη ενεργοποιημένο μετά την πρώτη πρόσληψη" δήλωσε ο Michael Winterdahl, συγγραφέας της μελέτης και αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Κλινικής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Aarhus στη Δανία.
"Εάν η ζάχαρη μπορεί να αλλάξει το σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου μετά από μόλις δώδεκα ημέρες, όπως είδαμε στην περίπτωση των χοίρων, μπορείτε να φανταστείτε ότι τα φυσικά ερεθίσματα όπως η μάθηση ή η κοινωνική αλληλεπίδραση ωθούνται στο βάθος και αντικαθίστανται από ζάχαρη ή / «τεχνητά» ερεθίσματα"..
Τώρα, μερικές μικρές προειδοποιήσεις για να εξετάσει. Πρώτον, η μελέτη διεξήχθη σε μινιατούρες. Αν και οι χοίροι είναι αρκετά καλά ζωικά μοντέλα για να μελετήσουν αυτό το θέμα, οι ερευνητές δεν μπορούν να εγγυηθούν ότι τα αποτελέσματά τους θα μεταφραστούν απευθείας στους ανθρώπους.
Δεύτερον, οι χοίροι υποβλήθηκαν σε καταστολή με κεταμίνη κατά τη διάρκεια μερών της μελέτης. Ως ισχυρό ηρεμιστικό, αυτό το φάρμακο θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τους υποδοχείς ντοπαμίνης.
Με αυτό είπε, η έρευνα προσθέτει στις καθιερωμένες αποδείξεις ότι η ζάχαρη έχει μια βαθιά επίδραση στον εγκέφαλο, το κέντρο ανταμοιβής της και τους πόθους της .