Κόλαφος για το βιβλίο του Χάιντς Ρίχτερ, που, παρά τη μετάφραση στα Ελληνικά ως "Η Μάχη της Κρήτης", στο πρωτότυπο τίτλο γίνεται αναφορά στην "Κατάκτηση της Κρήτης", αποτελεί η δημόσια ανάρτηση-κριτική ενός εκ των κορυφαίων ερευνητών της Νέας Ζηλανδίας, του Ντέιβιντ Φίλερ, στο επιστημονικό περιοδικό "Journal of New Zealand Studies", που εκδίδεται από ερευνητικό κέντρο του Πανεπιστημίου "Victoria" στο Ουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας.
Η σημερινή αποκάλυψη ταυτόχρονα είναι κόλαφος και για τους ακαδημαϊκούς του Πανεπιστημίου Κρήτης, αλλά και τις πρυτανικές Αρχές που πρότειναν ή κάλυψαν την αναγόρευση του Χάιντς Ρίχτερ ως επίτιμου διδάκτορα του Πανεπιστημίου μας, αφού τουλάχιστον στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης, όπου ο κ. Ανδρέας Στεργίου έκανε και τη σχετική πρόταση τον Ιανουάριο του 2014, μια απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο θα καταδείκνυε ότι, εκτός από τη θύελλα αντιδράσεων το 2011 στο Ηράκλειο από το στρατηγό Μανούσο Παραγιουδάκη, και το 2013, λίγους μήνες πριν την απόφαση του τμήματος, ερευνητές "τίναζαν στον αέρα" την επιστημονική έρευνα του κ. Ρίχτερ για το επίμαχο βιβλίο, χαρακτηρίζοντάς την ανύπαρκτη. Είναι δε εντυπωσιακό ότι, ενώ στο βιβλίο του για την Κρήτη ο Χάιντς Ρίχτερ μιλάει για τις τιμές που είχαν οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές των κατοχικών στρατευμάτων στη Νέα Ζηλανδία μεταπολεμικά, σε αντίθεση με την πατρίδα τους, ο Νεοζηλανδός ερευνητής αναφέρεται με σφοδρότητα στο βιβλίο του Ρίχτερ, χαρακτηρίζοντάς το ως «αθώωση του Στούντεντ» και παραποίηση των καταστροφών που υπέστη ο λαός της Κρήτης, αλλά και του ρόλου των Νεοζηλανδών. Διαβάστε όλο το άρθρο του Γιώργου Σαχίνη, από τα Blogs της Νέας Κρήτης, ΕΔΩ