Η ζωή θέλει φως να κρατηθεί. Θέλει φεγγάρια να πάρει χρώμα. Πόσο όμορφα νιώθεις. Μπόρεσες μετά από καιρό να ξανασυναντηθείς με κείνη την σημαντική παρουσία της ζωής σου. Ήλθε από πολύ μακριά. Απλά να σε δει.
Και νοιώθεις πόσο σημαντικός είσαι στα μάτια μιας άλλης ύπαρξης.
Αναγνωρίζω πως δεν μπορείς να αποτυπώσεις τα όσα έγιναν εικόνες στο μυαλό και στο σώμα σου. Πως να μεταφέρεις τους καθρέπτες που αντίκρυσες. Τις συγκρίσεις, τις αυθόρμητες ενδοσκοπήσεις, την επαναφορά στο δικό σου level.
Είναι αδύνατον, με νωπή την οσμή της επιστροφής σου, στα αλλότρια που συνεταιρίσθηκες... Όχι δεν γίνεται, τουλάχιστον αυτή τη στιγμή...