Τη θέση που έχει εκφράσει παλαιότερα ότι η «Ευρώπη χρειάζεται πραξικόπημα» επιχειρεί να αναλύσει μεταξύ άλλων ο Χέλμουτ Σμιτ. «Χρησιμοποίησα τη λέξη πραξικόπημα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», λέει, «γιατί σκέφτηκα ότι από μόνο του το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να καταθέσει νόμο που να ρυθμίζει τα παλαιά και τα παρόντα χρέη».
«Αυτό δεν επιτρέπεται», τον διακόπτει ο Γιόσκα Φίσερ. «Δεν έχει τέτοιο δικαίωμα». «Γι' αυτό χρησιμοποίησα τη λέξη πραξικόπημα» επιμένει ο Χέλμουτ Σμιτ, «αυτό που εννοούσα είναι μια συνειδητή υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του κοινοβουλίου, γνωρίζοντας ότι αυτό θα προκαλούσε εξέγερση και θα οδηγούσε σε τεράστια αναστάτωση». Ο πρώην καγκελάριος υποστηρίζει ότι επί της εποχής του ήταν άγραφος κανόνας η πολιτική σύμπλευση με τη Γαλλία. Αυτός ήταν και ο λόγος που δέχθηκε να ενταχθεί η Ελλάδα στην ΕΕ. «Γνώριζα ότι η Ελλάδα δεν ήταν μια κρατική οντότητα με την οποία δεν θα μπορούσες να κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι. Η Ελλάδα δεν ήταν ώριμη να γίνει δεκτή στην κοινή αγορά, αλλά ο Ζισκάρ ντ΄ Εστέν ήταν πεπεισμένος για το αντίθετο, επειδή η χώρα βγήκε από τη δικτατορία με τις δικές της δυνάμεις, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία…».
Σε άλλο σημείο ο Γιόσκα Φίσερ αναφέρεται στην Ελλάδα και στο παράδοξο, όπως αποκαλεί, της συνταγής εξόδου από την κρίση. «’Οσο περισσότερο οι Έλληνες παίρνουν μέσα λιτότητας, τόσο περισσότερο συρρικνώνεται η οικονομία και κατ΄επέκταση μεγαλώνει το χρέος. Ο διακανονισμός των παλαιών χρεών είναι ένα πρόβλημα που αποφεύγουμε συνεχώς να επιλύσουμε και ο λόγος είναι προφανής: επειδή αυτό θα σήμαινε κόστος για μας. Γι' αυτό χρειαζόμαστε μια προοπτική κοινής ανάληψης χρέους, πείτε το ευρωομόλογο ή όπως θέλετε. Χωρίς κοινή ανάληψη χρέους δεν προχωράει».
dw.de