Σε ένα διαμέρισμα διάσπαρτο με σκουπίδια ανακαλύφθηκαν περί τα 1.500 έργα μεγάλων ζωγράφων όπως ο Πάμπλο Πικάσο και ο Ανρί Ματίς τα οποία είχαν κλαπεί από τους ναζί. Το εκπληκτικό εύρημα, με αξία που σύμφωνα με την πρώτη εμπειρογνωμοσύνη ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, έγινε γνωστό από το ειδησεογραφικό περιοδικό Focus παρόλο που το εύρημα χρονολογείται πριν από τουλάχιστον ένα χρόνο.
Οι αρχές επί του παρόντος αρνούνται να προβούν στο παραμικρό σχόλιο. Ωστόσο, ο εκπρόσωπος Τύπου της γερμανικής κυβέρνησης Στέφεν Ζάιμπερτ δήλωσε ότι το Βερολίνο γνώριζε για την ύπαρξή του αμύθητου θησαυρού επί αρκετούς μήνες καθώς και ότι καταβάλλονται προσπάθειες προκειμένου να εντοπιστούν οι νόμιμοι ιδιοκτήτες των έργων, τα οποία σύμφωνα με ειδικούς εκλάπησαν από Εβραίους συλλέκτες.
Ο Τζούλιαν Ράντκλιφ του Αρχείου Απολεσθέντων Καλλιτεχνημάτων αναφέρει ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη εξεύρεση πινάκων από την περίοδο του Ολοκαυτώματος αλλά ακόμα και αυτά τα έργα δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό τμήμα των έργων τέχνης που εκλάπησαν από τους ναζί και εξακολουθούν να αναζητούνται. «Τα έργα που βρέθηκαν ανήκουν στην κατηγορία που θα βρισκόταν στο στόχαστρο των ναζί, οι οποίοι είτε θα τα πωλούσαν, είτε θα τα τοποθετούσαν στα δικά τους μουσεία», καταλήγει ο κ. Ράντκλιφ.
Ειδικότερα ο αμύθητος καλλιτεχνικός θησαυρός εντοπίστηκε το 2011 όταν ερευνήθηκε ένα διαμέρισμα που σήμερα ανήκει στον ογδοντάχρονο γιο του συλλέκτη Χίλντερμπραντ Γκούρλιτ. Αυτός φαίνεται ότι τα αγόρασε κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1930 και 1940 σύμφωνα με το περιοδικό Focus. Η έρευνα έγινε όταν ο γιος του Γκούρλιτ Κορνήλιος συνελήφθη με πολύ μεγάλο ποσό μετρητών σε τρένο με προορισμό το Μόναχο και προέλευση την Ελβετία. Στη συλλογή περιλαμβάνονται έργα των «μεγάλων δασκάλων» του εικοστού αιώνα όπως του Πάμπλο Πικάσο, του Ανρί Ματίς, του Μαρκ Σαγκάλ αλλά και πολλών Γερμανών καλλιτεχνών όπως του Μαξ Λίμπερμαν, του Μαξ Μπέκαμ, του Εμίλ Νόλντε και Φραντς Μαρκ.
Τα έργα βρέθηκαν κρυμμένα μέσα σε παλιά δοχεία από μαρμελάδα ή πεταμένα ανάκατα μέσα στα συσκοτισμένα δωμάτια του διαμερίσματος του Γκούρλιτ όπου παρέμεναν για περισσότερα από πενήντα χρόνια. Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες του περιοδικού, ο Κορνήλιος Γκούρλιτ ο οποίος δεν ασκεί επάγγελμα πωλεί κομμάτια της συλλογής και ζει από τα κέρδη. Ο πατέρας του, παρότι είχε Εβραία γιαγιά, ήταν απολύτως αναγκαίος στους αξιωματούχους του ναζιστικού καθεστώτος λόγω των μεγάλων γνώσεων του για την Τέχνη και το τεράστιο δίκτυο επαφών του. Μάλιστα, ο υπουργός Προπαγάνδας των ναζί, ο Γιόζεφ Γκέμπελς είχε κάνει τον Γκούρλιτ «υπεύθυνο πωλήσεων της εκφυλισμένης τέχνης» σε αλλοδαπούς αγοραστές. Ωστόσο, ως φαίνεται ο Γκούρλιτ πώλησε κάποια από τα έργα σε Γερμανούς και σώρευσε όσα μπορούσε στο σπίτι του υποστηρίζοντας μάλιστα ότι όλα χάθηκαν όταν το διαμέρισμά του στη Δρέσδη καταστράφηκε από τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Σήμερα, αναφέρει το περιοδικό Focus, τα έργα φυλάσσονται σε αποθήκη των τελωνείων στο Μονάχο.
Από την ημέρα που εντοπίστηκαν οι πίνακες μέχρι και σήμερα καταβάλλονται υπεράνθρωπες προσπάθειες προκειμένου να βρεθεί η προέλευσή τους, παρότι η Αν Βέμπερ, ιδρύτρια και πρόεδρος της Επιτροπής για τη Λαφυραγωγημένη Τέχνη στην Ευρώπη τονίζει ότι οι γερμανικές αρχές ακόμα δεν έχουν δώσει κατάλογο των έργων που εντοπίστηκαν προκειμένου να βρεθούν οι νόμιμοι ιδιοκτήτες τους.