Σύμφωνα με την παραδοσιακή ιστορία του διαλογισμού, οι μοναχοί όταν πεθάνουν βρίσκονται σε κατάσταση διαλογισμού (thukdam) έως ότου η συνείδησή τους είναι καθαρή. μόνο τότε το σώμα αρχίζει να αποσυντίθεται
Μας λένε ότι μια από τις πιο αξιοσημείωτες επιδράσεις μιας ζωής διαλογισμού μπορεί να είναι μια σχετικά αργή διαδικασία αποσύνθεσης για το σώμα. Πρόσφατα στοιχεία για αυτό προέκυψαν από το θάνατο του Θιβετιανού Βουδιστή μοναχού Geshe Lhundub Sopa, στις 28 Αυγούστου 2014, σε ηλικία 91 ετών. Ο Geshe Lhundub Sopa , ο οποίος ήταν δάσκαλος του Δαλάι Λάμα στο Θιβέτ, μετακόμισε στο Ουισκόνσιν το 1967. Εκεί συνίδρυσε το Βουδιστικό Κέντρο Deer Park και δίδαξε Σπουδές της Νότιας Ασίας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, και έγινε φίλος του εξέχοντος Αμερικανού νευροεπιστήμονα Richard J. Davidson.
Σύμφωνα με τον Daniel Burke, πρώην συντάκτη θρησκείας για το CNN, ο Davidson θυμάται τη σκηνή ως εξής: Τρεις ημέρες αφότου σταμάτησε η καρδιά του, ο Geshe Lhundub Sopa ήταν ακουμπισμένος όρθιος σε έναν τοίχο, με το άοσμο σώμα του να είναι τέλεια έτοιμο, το δέρμα του φρέσκο σαν ψημένο ψωμί. Φαινόταν σαν να διαλογιζόταν ...Σύμφωνα με τα συμβατικά δυτικά πρότυπα, ο Σόπα πέθανε στις 28 Αυγούστου 2014. Πέντε ημέρες αργότερα και δύο ημέρες μετά την αρχική επίσκεψη του Ντέιβιντσον, ο νευροεπιστήμονας επέστρεψε στο Deer Park και παρατήρησε το σώμα του φίλου του για δεύτερη φορά. "Δεν υπήρξε απολύτως καμία αλλαγή. Ήταν πραγματικά πολύ αξιοσημείωτο", είπε.
Οι Θιβετιανοί Βουδιστές πιστεύουν ότι τέτοιοι μοναχοί δεν είναι ακόμη νεκροί αλλά σε μια βαθιά, τελική κατάσταση διαλογισμού που ονομάζεται thukdam, κατά την οποία η συνείδηση μετατρέπεται σταδιακά σε μια σαφή επίγνωση ("καθαρό φως"), μετά την οποία το σώμα αρχίζει να φθείρεται. Μετά από επτά ημέρες, το σώμα του Σόπα άρχισε να αποσυντίθεται και αποτεφρώθηκε.
Ο Davidson και οι συνεργάτες του έχουν ερευνήσει το φαινόμενο του thukdam χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της νευροεπιστήμης. Περιέργως, το αρχικό τους έγγραφο, που δημοσιεύτηκε νωρίτερα φέτος, δεν έδειξε καμία δραστηριότητα εγκεφαλικών κυμάτων σε νεκρούς μοναχούς. Εδώ είναι η περίληψη:
Πρόσφατες μελέτες σχετικά με το πρώιμο μεταθανάτιο διάστημα που υποδηλώνουν την επιμονή της ηλεκτροφυσιολογικής συνοχής και συνδεσιμότητας στον εγκέφαλο των ζώων και των ανθρώπων ενισχύουν την ανάγκη για περαιτέρω διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της δραστηριότητας του εγκεφάλου και της διαδικασίας θανάτου. Η νευροεπιστήμη είναι πλέον σε θέση να αξιολογήσει εμπειρικά την εκτεταμένη διαδικασία του θανάτου και, πιο συγκεκριμένα, να διερευνήσει τη δυνατότητα εγκεφαλικής δραστηριότητας μετά τη διακοπή της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας. Υπό την καθοδήγηση του Κέντρου Υγείας στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, η έρευνα διεξήχθη στην Ινδία σε μια μεταθανάτια διαλογιστική κατάσταση που καλλιεργήθηκε από μερικούς θιβετιανούς βουδιστές ασκούμενους, στην οποία η αποσύνθεση καθυστερεί υποθετικά. Για όλα τα υγιή βασικά (HB) και μεταθανάτια (PM) θέματα που παρουσιάζονται εδώ, συλλέξαμε ηλεκτροεγκεφαλογραφικά δεδομένα σε κατάσταση ηρεμίας, αρνητική αντιστοιχία (MMN) και ακουστική απόκριση εγκεφαλικού στελέχους (ABR). Σε αυτή τη μελέτη, παρουσιάζουμε δεδομένα HB για να καταδείξουμε τη σκοπιμότητα μιας διαμόρφωσης ενός αραιού ηλεκτροδίου για να καταγράψουμε καλά καθορισμένες κυματομορφές ERP από ζωντανά άτομα κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες πεδίου. Ενώ τα ζωντανά υποκείμενα εμφάνιζαν καλά καθορισμένες αποκρίσεις MMN και ABR, καμία αναγνωρίσιμη κυματομορφή EEG δεν διακρινόταν σε καμία από τις υποθέσεις τουκτάμ .
Dylon T. Lott, et al., Καμία ανιχνεύσιμη ηλεκτροεγκεφαλογραφική δραστηριότητα μετά από κλινική δήλωση θανάτου μεταξύ Θιβετιανών Βουδιστών διαλογιστών σε εμφανή TUKDAM , μια υποθετική κατάσταση μετά θάνατον διαλογισμού. | DOI.ORG/10.3389/FPSYG.2020.599190 (ανοιχτή πρόσβαση)
Εν ολίγοις, είτε οι μοναχοί διαλογίζονται μεταθανάτια είτε όχι, δεν είναι σαφές γιατί τα σώματά τους δεν αποσυντίθενται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Γενικά, η αποσύνθεση ξεκινά μέσα σε λίγες ώρες μετά το θάνατο.
Υπάρχει μια πρακτική πλευρά σε αυτό:
Η δυτική ιατρική θα πρέπει ήδη να αλλάξει τον συμβατικό ορισμό του θανάτου, υποστηρίζουν [ο John] Dunne και ο Davidson. Όπως πιστεύουν από καιρό οι Θιβετιανοί Βουδιστές, ο βιολογικός θάνατος μοιάζει περισσότερο με μια διαδικασία - ή ένα ταξίδι σε διάφορες καταστάσεις - παρά με έναν απλό διακόπτη on/off. (Daniel Burke, "The Thukdam Project" AT Tricycle 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2021)
Φυσικά, το φαινόμενο εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη φύση της συνείδησης:Οι ερευνητές έχουν ήδη αποδείξει ότι οι Θιβετιανοί μοναχοί μπορούν να αλλάξουν τον μεταβολισμό τους. Μακριά από το να το διαψεύσει, η επιστήμη το έχει τεκμηριώσει τώρα. Για δεκαετίες, θεωρήθηκε ότι οι ισχυρισμοί ότι οι διαλογισμοί μοναχών στη βουδιστική παράδοση θα μπορούσαν να αυξήσουν σημαντικά τη θερμοκρασία τους ή να επιβραδύνουν το μεταβολισμό τους ήταν υπερβολές που θα έδιναν μια επιστημονική εξήγηση. Η επιστημονική εξήγηση αποδείχθηκε ότι μπορούν να κάνουν ακριβώς αυτό.
Όπως είπε ο Δαλάι Λάμα: "Αυτό που η επιστήμη διαπιστώνει ότι είναι ανύπαρκτο, πρέπει όλοι να το αποδεχτούμε ως ανύπαρκτο, αλλά αυτό που η επιστήμη απλώς δεν βρίσκει είναι εντελώς διαφορετικό θέμα. Ένα παράδειγμα είναι η ίδια η συνείδηση. Αν και τα αισθανόμενα όντα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων, έχουν βιώσει τη συνείδηση αιώνες, ακόμα δεν γνωρίζουμε τι είναι στην πραγματικότητα η συνείδηση: η πλήρης φύση της και πώς λειτουργεί ».Ρόμπι Μπέρμαν, «Η περίεργη περίπτωση των νεκρών-αλλά-όχι-νεκρών Θιβετιανών μοναχών» στο Big Think (5 Αυγούστου 2021)
Το Thukdam είναι μια μεγαλύτερη πρόκληση, αλλά δείχνει την πιθανότητα η συνείδηση να μην είναι συνδεδεμένη με τον εγκέφαλο με τον τρόπο που πιστεύαμε.