Χώρισαν ο Ντέμης Νικολαΐδης με τη Δέσποινα Βανδή, μετά από 18 χρόνια γάμου. Ο Ντέμης στο ραδιόφωνο είπε: «Η τύπισσα δεν πατάει ποτέ στο σπίτι». Μάλιστα. «Δεν μπορεί, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε, στο ίδιο σπίτι ζούμε», το μεγάλο τραγούδι του Μηλιώκα με τη Γλυκερία.
Ο αείμνηστος Τόλης Βοσκόπουλος ήταν ένας σταρ. Εγγενές το σταριλίκι του Τόλη, δεν ήταν επιτηδευμένο και φτιασιδωμένο. Το ’χε από μόνος του ο γίγαντας Τόλης. Ο τρόπος που μιλούσε, ο τρόπος που χαμογελούσε, που κουνούσε τα χέρια του, τις γκριμάτσες που έκανε το πρόσωπό του. Κάτι εξέπεμπε ο Τόλης. Θα καθόσουνα να τον δεις. Και το ηχόχρωμα της φωνής του, βέβαια. Γλυκό, όπως και τα τραγούδια του. Μεγάλο ρόλο παίζει το ηχόχρωμα στο σταριλίκι.
Ο Τομς Χανκς έχει αφοπλιστικό, ας πούμε. Κι ο Σάκης Ρουβάς, το ίδιο. Ο Ντέμης δεν το είχε, ούτε η Βανδή. Ο ένας το έπαιζε φουλ σοβαροφάνεια πάντα κι η άλλη σαν «μις βαγόνι» στις πενταήμερες εκδρομές στο λύκειο.
Έτσι είναι. Άλλοι έχουν το σταριλίκι στο αίμα τους. Άλλοι, όμως, το απέκτησαν από τους κατάλληλους ανθρώπους.
Ενδιαφέρον άρθρο στο iapopsi.gr