Πάνω από 75 χρόνια έχουν περάσει από τον ατομικό βομβαρδισμό της Χιροσίμα και, όπως επισημαίνει η Statista 'Niall McCarthy, περισσότερες από 13.000 πυρηνικές κεφαλές εξακολουθούν να είναι διασκορπισμένες σε όλο τον κόσμο, από σιλό στη Μοντάνα, σε απομονωμένες γωνίες των ευρωπαϊκών αεροπορικών βάσεων, ακόμη και στα βάθη των ωκεανών όπου βαλλιστικά υποβρύχια πυραύλων καραδοκούν ως αποτρεπτικά, σχεδόν αδύνατο να εντοπιστούν.
Η Χιροσίμα ήταν ο πρώτος από τους δύο ατομικούς βομβαρδισμούς το 1945 και αφορούσε μια συσκευή 15 κιλοτόνων ενώ το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στην επίθεση στο Ναγκασάκι τρεις ημέρες αργότερα είχε απόδοση 22 κιλοτόνων. Οι σύγχρονες πυρηνικές κεφαλές είναι πολύ ισχυρότερες με τον αμερικανικό πυραύλο Trident να αποδίδει μια κεφαλή 455 κιλοτόνων ενώ η ρωσική SS ICBM έχει απόδοση 800 κιλοτόνων.
Μαζί, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία κατέχουν περισσότερο από το 90% των παγκόσμιων πυρηνικών όπλων με απόθεμα σχεδόν 13.000 μεταξύ τους, σύμφωνα με την Ομοσπονδία των Αμερικανών Επιστημόνων.
Παρόλο που 13.000 μοιάζουν με έναν τρομερά μεγάλο αριθμό (που είναι), αντιπροσωπεύει μια τεράστια μείωση του αριθμού των κεφαλών που υπήρχαν στο απόγειο του ψυχρού Πολέμου.
Αυτό το infographic δείχνει πώς εξελίχθηκαν τα αποθέματα, ιδιαίτερα όταν λαμβάνονται υπόψη διάφορες συνθήκες περιορισμού των όπλων.
Infographic: Πώς εξελίχθηκαν τα πυρηνικά οπλοστάσια των ΗΠΑ και της Ρωσίας | Statista
Ο αριθμός των κεφαλών μειώθηκε σημαντικά μετά τη Συνθήκη για τις πυρηνικές δυνάμεις μέσου βεληνεκούς, η οποία υπεγράφη από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ το 1987 σε μια εποχή που και οι δύο χώρες διέθεταν περισσότερα από 60.000 πυρηνικά όπλα.
Η τάση αφοπλισμού συνεχίστηκε μετά την κατάρρευση του τείχους του Βερολίνου και επιτάχυνση όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση.
Παρά την παρακμή, δεν είναι όλα καλά νέα, καθώς τα κράτη εκσυγχρονίζουν τώρα τα υπάρχοντα αποθέματά τους, προσθέτοντας νέους τύπους, νέα συστήματα παράδοσης και δεσμεύονται να κατέχουν τα όπλα μακροπρόθεσμα.
Πηγή: zerohedge.com