Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δημοσιογράφοι και περιβαλλοντικοί μπλόγκερ δημιουργούν ανησυχητικές ιστορίες ότι τα έντομα εξαφανίζονται, στις Ηνωμένες Πολιτείες και παγκοσμίως.
Τα περιορισμένα διαθέσιμα στοιχεία προσδίδουν αξιοπιστία σε εύλογες ανησυχίες, κυρίως επειδή τα έντομα είναι ζωτικής σημασίας συστατικά πολλών οικοσυστημάτων. Ωστόσο, το ζήτημα συχνά πλαισιώθηκε με καταστροφικούς όρους, με προβλέψεις για σχεδόν αναπόφευκτη και επικείμενη οικολογική κατάρρευση που θα έσπαζε τα οικοσυστήματα, θα καταστρέψει τις συγκομιδές και θα προκαλούσε εκτεταμένη πείνα.
Οι περισσότερες από τις προτεινόμενες λύσεις θα απαιτούσαν ένα δραματικό επαναπροσδιορισμό πολλών πτυχών της σύγχρονης ζωής, από την αστικοποίηση έως τη γεωργία.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ορισμένοι από αυτούς που προωθούν την υπόθεση της κρίσης, απαιτούν οι αποδιοργανωτικές οικονομικές και κοινωνικές αντισταθμίσεις, είναι συνετό να διαχωριστούν οι πραγματικές απειλές από την υπερβολική ατζέντα. Οι μειώσεις εντόμων απειλούν πραγματικά να προκαλέσουν καταστροφική οικολογική κρίση;
Και, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα δεδομένα, τι πρέπει να κάνει μια υπεύθυνη κοινωνία;
Διαφωνούμε με την καταστροφική αφήγηση μείωσης, όχι με την έννοια της μείωσης του πληθυσμού ή ότι μεμονωμένες μελέτες έχουν δείξει πτώση σε ορισμένα μέρη. Οι μειώσεις πιθανότατα συμβαίνουν σε μερικά μέρη, αλλά δεν έχουμε δεδομένα για να το αποδείξουμε. Ωστόσο, άλλα έντομα δεν μειώνονται και μερικά αυξάνονται στο μέγεθος του πληθυσμού ή στην κατανομή του εύρους. Τα νέα είδη ονομάζονται κάθε χρόνο, τα περισσότερα από τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμα.
Η παρουσίαση της αφηγηματικής παγκόσμιας παρακμής ως συναίνεσης ή γεγονότος είναι απλώς εσφαλμένη παρουσίαση της επιστήμης. Συνεχίζοντας να προωθούμε την αφήγηση, ενδέχεται να υποφέρουμε από προκατάληψη επιβεβαίωσης, ενδεχομένως να ενθαρρύνουμε τους επιστήμονες να αναζητήσουν στοιχεία απόρριψης στα δεδομένα τους, όπου ενδέχεται να μην υπάρχουν.
Ίσως είναι υπερβολικό να ελπίζουμε ότι οι δημοσιογράφοι θα είχαν πάρει το μάθημά τους αφού κυνηγούσαν τόσα πολλά "χείλη εξαφάνισης" τα τελευταία 15 χρόνια που αποδείχθηκαν ψευδή. Γι αυτό περισσότερες ανεξάρτητες μελέτες απαιτούνται για να σπάσει ο κύκλος της προκατάληψης.
Λάβετε υπόψη αυτό κατά τους επόμενους μήνες, που ο Γκούλσον ξεκινά το ντοκιμαντέρ "έντομο Αρμαγεδδών"..
"Χρειαζόμαστε λιγότερη δημοσιότητα και περισσότερη τεκμηριωμένη δράση σχετικά με τις προτεραιότητες που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τώρα".
Όπως βλέπουμε με την κλιματική κρίση και το covid-19, διαδίδεται όχι μόνο μια ψευδή αφήγηση, αλλά όσοι την αμφισβητούν δυσφημίζονται, γελοιοποιούνται και συχνά λογοκρίνονται.
Δείτε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο The Insect Apocalypse That Never Was και βγάλτε πολύτιμα συμπεράσματα