Όπως τα μέλη μιας συμμορίας του δρόμου, τα αρσενικά δελφίνια καλούν τους φίλους τους όταν έρθει η ώρα να επιτεθούν και να λεηλατήσουν - ή, στην περίπτωσή τους, να συλλάβουν και να υπερασπιστούν τα θηλυκά στη ζέστη.
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι το κάνουν αυτό μαθαίνοντας τα "ονόματα" ή τα σφυρίγματα των στενών συμμάχων τους - μερικές φορές περισσότερα από δώδεκα ζώα - και θυμούναι ποιος συνεργάστηκε σταθερά μαζί τους στο παρελθόν. Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα δελφίνια έχουν την έννοια της συμμετοχής στην ομάδα - που προηγουμένως είχαν δει μόνο σε ανθρώπους - και μπορεί να βοηθήσουν να αποκαλυφθεί πώς διατηρούν τέτοιες περίπλοκες και στενές κοινωνίες.
«Είναι μια πρωτοποριακή μελέτη», λέει ο Luke Rendell, οικολογικός σύμβουλος στο Πανεπιστήμιο του St. Andrews που δεν συμμετείχε στην έρευνα. Το έργο προσθέτει στοιχεία στην ιδέα ότι τα δελφίνια εξελίχθηκαν σε μεγάλους εγκεφάλους για να περιηγηθούν στα περίπλοκα κοινωνικά περιβάλλοντά τους.
Τα αρσενικά δελφίνια συνήθως συνεργάζονται ως ζευγάρι ή τρίο, σε αυτό που οι ερευνητές αποκαλούν «συμμαχία πρώτης τάξης». Αυτές οι μικρές ομάδες συνεργάζονται για να βρουν και να συγκεντρώσουν μια γόνιμη γυναίκα. Τα αρσενικά συνεργάζονται επίσης σε συμμαχίες δεύτερης τάξης που αποτελούνται από 14 δελφίνια. αυτοί υπερασπίζονται ενάντια σε αντίπαλες ομάδες που προσπαθούν να κλέψουν τη γυναίκα. Ορισμένες συμμαχίες δεύτερης τάξης ενώνονται σε ακόμη μεγαλύτερες συμμαχίες τρίτης τάξης, παρέχοντας στους άνδρες σε αυτές τις ομάδες ακόμη καλύτερες πιθανότητες να έχουν συμμάχους κοντά σε περίπτωση που οι αντίπαλοι επιτεθούν.
Τα δελφίνια αλλάζουν συχνά συνεργάτες στις συμμαχίες πρώτης τάξης τους, αλλά διατηρούν τους συμμάχους στις ομάδες δεύτερης τάξης για δεκαετίες , σύμφωνα με μακροχρόνιες μελέτες συμπεριφοράς στο Shark Bay στη Δυτική Αυστραλία. Αυτές οι ομάδες θεωρούνται η βασική μονάδα της ανδρικής κοινωνίας.Τα αρσενικά «μένουν μαζί στη ζωή τους», τουλάχιστον για 40 χρόνια , σημειώνει η Stephanie King, μια βιολογική επιστήμων στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ.
Αλλά πώς τα αρσενικά τους παρακολουθούν όλους σε αυτές τις πολύπλοκες ομάδες;
Οι επιστήμονες ισχυρίστηκαν ότι το σφύριγμα τους είναι το κλειδί. Κάθε δελφίνι μαθαίνει ένα μοναδικό σφύριγμα από τη μητέρα του, το οποίο διατηρεί για όλη τη ζωή. Τα δελφίνια αναγνωρίζουν και θυμούνται τα σφυρίγματα του άλλου, παρόμοιο με το πώς αναγνωρίζουμε τα ονόματα του άλλου.
Για να διερευνήσει περαιτέρω τον τρόπο με τον οποίο τα αρσενικά δελφίνια χρησιμοποιούν τα σφυρίχτρα τους, η King και οι συνάδελφοί της στράφηκαν σε έναν πληθυσμό δελφινιών bottlenose Indo-Pacific ( Tursiops aduncus) που ζουν στα εξαιρετικά καθαρά νερά του Shark Bay. Η ομάδα παρακολούθησε τα ζώα με μια σειρά από υποβρύχια μικρόφωνα από το 2016, επιτρέποντάς τους να εντοπίσουν ποιο δελφίνι παράγει ποιο σφύριγμα.
Από το 2018 έως το 2019, οι ερευνητές τοποθέτησαν ένα ηχείο κάτω από το νερό και έπαιξαν το σφύριγμα των ανδρών σε άλλα αρσενικά στις διάφορες συμμαχίες τους. Αυτά τα αρσενικά κυμαίνονταν σε ηλικία από 28 έως 40 ετών και ήταν σε αυτές τις ομάδες ολόκληρη τη ζωή τους. Εν τω μεταξύ, οι επιστήμονες πέταξαν ένα drone από πάνω για να μαγνητοσκοπήσουν τις απαντήσεις των δελφινιών.
Οι ερευνητές περίμεναν ότι τα αρσενικά που άκουγαν το σφύριγμα των πρώτων τάξεων συνεργατών τους θα ανταποκρίνονταν πιο έντονα. Αλλά όταν εξέτασαν τα βίντεο, διαπίστωσαν ότι οι ισχυρότερες απαντήσεις προήλθαν από άντρες στις συμμαχίες δεύτερης τάξης των δελφινιών- ζώα που είχαν μια σταθερή ιστορία συνεργασίας για την καταπολέμηση των επιτιθέμενων μαζί τους (όπως φαίνεται στο παραπάνω βίντεο) , αναφέρουν σήμερα στο Nature Communications.
«Ήταν τόσο εντυπωσιακό», λέει ο King, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης. "Στο 90% των πειραμάτων, τα δελφίνια που άκουσαν σφυρίχτρες από μέλη της συμμαχίας δεύτερης τάξης στράφηκαν αμέσως και απευθείας προς τον ομιλητή." Τα ευρήματα, λέει, δείχνουν ότι τα δελφίνια - όπως και οι άνθρωποι - έχουν "κοινωνική αντίληψη για την ένταξη στην ομάδα, με βάση την προηγούμενη συνεταιριστική επένδυση ενός ατόμου, αντί για τους καλούς φίλους τους ".
Αυτό το "έγγραφο παρέχει τον ελλείποντα σύνδεσμο" μεταξύ των σφυριγμάτων των αρσενικών δελφινιών και των συνεργατικών συμμαχιών τους, λέει ο Frants Jensen, οικολογικός συνεργάτης στο Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole που δεν ασχολήθηκε με το έργο. Ο Jensen και άλλοι προβλέπουν ότι η προσέγγιση υψηλής τεχνολογίας των ερευνητών θα βοηθήσει τους επιστήμονες να ξεκλειδώσουν άλλα μυστήρια της κητοειδούς επικοινωνίας.
Για παράδειγμα, τα δελφίνια σφυρίζουν επίσης. Για ποιο πράγμα συζητούν;