Στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων πολιτικών προκλήσεων και της ρητορικής της κακοποίησης από όλα τα μέρη που συμμετέχουν στη σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία, η στρατιωτική κλιμάκωση συνεχώς αυξάνεται.
Οι τοπικές δυνάμεις, καθώς και οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ, αναφέρουν όλο και περισσότερες παραβιάσεις κατάπαυσης του πυρός στις Λαϊκές Δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ. Υπάρχουν καθημερινές δηλώσεις για θύματα και στις δύο πλευρές της σύγκρουσης μεταξύ στρατιωτικών και τοπικών αμάχων.
Τώρα, όταν όλα τα παγκόσμια μέσα ενημέρωσης παρακολουθούν στενά την κατάσταση στις ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας, η διεθνής κοινότητα αναρωτιέται αν το Ντονμπς θα γίνει το σημείο της επόμενης στρατιωτικής σύγκρουσης και ποια θα είναι η κλίμακα της. Το κύριο ερώτημα είναι το "Cui Prodest";
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη:η διοίκηση του Προέδρου της Ουκρανίας είναι πραγματικός ενδιαφερόμενος στην ένοπλη σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία . Στην τρέχουσα ουκρανική πραγματικότητα, υπάρχουν πολλές περιστάσεις που καθορίζουν το μοτίβο συμπεριφοράς του Volodimir Zelensky.
Πρώτον, η τρέχουσα οικονομική κατάσταση στην Ουκρανία είναι καταστροφική. Το ουκρανικό κράτος πρόκειται να χάσει την ικανότητα εκπλήρωσης των κοινωνικών του υποχρεώσεων. Σύμφωνα με τα στοιχεία για το 2020, το ΑΕΠ του σε πραγματικούς όρους υπέστη μείωση περίπου 4%. Σύμφωνα με το ΔΝΤ, αυτή η πτώση θα είναι τουλάχιστον 7%. Εάν για τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα ή τη Ρωσία, η μείωση του ΑΕΠ κατά 4% είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, για την Ουκρανία είναι σχεδόν καταστροφή, καθώς οι δείκτες του ΑΕΠ ήταν χαμηλοί ακόμη και πριν από την κρίση.
Δεύτερον, η οικονομική κατάσταση στην Ουκρανία επιδεινώθηκε από την κρίση. Ο αριθμός αυτών που έχουν μολυνθεί από το COVID-19 ανά ημέρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, ακόμη και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το ποσοστό θανάτου είναι επίσης δυσανάλογα υψηλό . Η οικονομία της χώρας υποφέρει, καθώς οι περισσότερες περιοχές εξακολουθούν να βρίσκονται σε κλειδώματα και από τις 5 Απριλίου, οι περιορισμοί έχουν ενισχυθεί ξανά.
Η πτώση του εθνικού προϋπολογισμού εισοδήματος προκλήθηκε από ένα σύνολο λόγων, συμπεριλαμβανομένης της καθαρής διαχείρισης της εθνικής οικονομίας και του εξαιρετικά υψηλού επιπέδου διαφθοράς που προκάλεσε την καταστροφή του βιομηχανικού συγκροτήματος, μείωση του ήδη χαμηλού κατά κεφαλήν εισοδήματος, συνοδευόμενο με μείωση των εσόδων από τη μεταφορά φυσικού αερίου και φορτίου από την Ανατολή προς τη Δύση.
Τρίτον, η κυβέρνηση Ζελένσκι αντιμετωπίζει τώρα μια ταχεία μείωση της υποστήριξης των ανθρώπων. Η εθνική απογοήτευση στο πολιτικό του πρόγραμμα προκαλείται από την απόρριψη των υποσχέσεων της εκστρατείας του να σταματήσει τον πόλεμο στο Ντόναμπ.
Τέταρτον, είναι ολοένα και πιο δύσκολο για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ να τροφοδοτούν την αντι-ρωσική υστερία του Κιέβου, ελλείψει τυχόν πραγματικών αλλαγών του ζητήματος. Η στρατιωτική σύγκρουση στην Ανατολική Ουκρανία είναι ήδη 7 ετών και οι μόνες ανησυχητικές δηλώσεις δεν συμβάλλουν πλέον στην αύξηση της οικονομικής στήριξης από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.
Το τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό είναι ένα πολιτικό αίτημα από ένα μέρος της αμερικανικής ελίτ, που ενδιαφέρεται για διάφορες μορφές πίεσης της Ρωσίας. Υποστηρίζουν τον αποκλεισμό του έργου Nord Stream 2 με οποιονδήποτε τρόπο. Την καταστροφή των διμερών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και των κορυφαίων ευρωπαϊκών χωρών, έως το ξέσπασμα πολέμου στα σύνορά της.
Από την άλλη πλευρά, μια τέτοια πολιτική των Ηνωμένων Πολιτειών δεν συμπίπτει πλήρως με τα εθνικά συμφέροντα των κορυφαίων ευρωπαϊκών χωρών. Ωστόσο, ο νέος πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία θα καθόριζε το ρωσικό καθεστώς εχθρού για χρόνια, ενώ οι ΗΠΑ θα ενισχύσουν το βάρος τους στην ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Η θέση της κυβέρνησης Ζελένσκι και τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών αντιπροσωπεύουν επαρκή σειρά λόγων για να ξεσπάσει πόλεμος στην Ανατολική Ουκρανία. Πράγματι, το επίσημο Κίεβο δεν χρειάζεται να νοιάζεται για το πραγματικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης, αλλά για την ίδια την ύπαρξή του.
Υπάρχουν μόνο 3 σενάρια στρατιωτικής σύγκρουσης στην Ανατολική Ουκρανία.
-Ο ουκρανικός στρατός καταλαμβάνει εν όλω ή εν μέρει το έδαφος του DLPR.
-Οι δυνάμεις και των δύο πλευρών παραμένουν στις τρέχουσες θέσεις τους.
-Οι δυνάμεις του DLPR, με ρωσική υποστήριξη, προχωρούν στο έδαφος της Ουκρανίας για αρκετές δεκάδες μίλια.
Υπάρχει σχεδόν μηδενική πιθανότητα ότι η Ουκρανία θα υποστεί συντριπτική ήττα και οι δυνάμεις του DLPR θα καταλάβουν το έδαφος μέχρι τον ποταμό Δνείπερο. Η Ρωσία δεν έχει ούτε τη δύναμη ούτε την ικανότητα να αποκτήσει τον έλεγχο σε ένα τόσο μεγάλο έδαφος και η συλλογική Δύση, με τη σειρά της, δεν θα το άφηνε να συμβεί.
Εάν εφαρμοστεί κάποιο από τα παραπάνω σενάρια, ο Ζελένσκι και οι υποστηρικτές του ανάμεσα στις ελίτ των ΗΠΑ θα επωφεληθούν.
Για πολλά χρόνια, τα αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης έχουν διαμορφώσει τη Ρωσία ως επιτιθέμενο, εχθρό των δημοκρατικών αξιών και του αυταρχικού τυραννικού καθεστώτος που πρέπει να συγκρατηθεί. Η ιδέα μιας εξωτερικής στρατιωτικής απειλής, η οποία διαδοχικά δημιουργείται από τη Δύση, χρησιμεύει ως πρόσχημα για την αυξανόμενη στρατιωτική χρηματοδότησή της τόσο στην αμυντική βιομηχανία όσο και στον ίδιο τον στρατό εν μέσω αναπόφευκτης ενοποίησης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Με τη σειρά της, η Ουκρανία, που τοποθετείται ως ασπίδα της Ανατολικής Ευρώπης εναντίον των «ασιατικών βαρβάρων», λαμβάνει σημαντική και σταθερά αυξανόμενη υποστήριξη από τις χώρες του ΝΑΤΟ, κερδίζοντας δυναμική στην ανάπτυξη και περαιτέρω στη ναζιστική ιδεολογία που αρχικά ριζώθηκε στη δυτική Ουκρανία.
Απελευθερώνοντας από τον πόλεμο, ο Ζελένσκι έχει την ευκαιρία να ανακτήσει το καθεστώς του ως εθνικός ηγέτης. Σε περίπτωση κατάκτησης των αυτοανακηρυχθέντων δημοκρατιών, ή διατήρησης των θέσεων των σημερινών στρατευμάτων, θα γίνει ήρωας που έσωσε την Ουκρανία από τους «κακούς Ρώσους». Ακόμα και αφού έχασε τον πόλεμο, ισχυριζόταν ότι ολόκληρη η χώρα σώθηκε με λίγο αίμα και μόνο ένα μικρό κομμάτι γης που είχε χαθεί προσωρινά, αναλαμβάνοντας τον ρόλο ενός καλού στρατηγού που υπερασπίστηκε την κυριαρχία στον εξαγριωμένο πόλεμο με τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ.
Η πολιτική του Ζελένσκι μπορεί να αποτύχει μόνον εάν η Ρωσία καταλάβει το ήμισυ της Ουκρανίας, πράγμα που δεν είναι de facto δυνατό.
Έτσι, σχεδόν ό, τι μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης, η Ουκρανία μπορεί να είναι σίγουρη ότι θα λάβει σταθερές χρηματοοικονομικές ροές από τους δυτικούς συμμάχους της για πολλά χρόνια. Έχοντας γίνει μια «πραγματική» Ανατολική Ασπίδα της Ευρώπης, η Ουκρανία μπορεί τελικά να πάρει την πολυπόθητη ένταξη στο ΝΑΤΟ.
Τέλος, ωστόσο το σημαντικό - η καυτή στρατιωτική σύγκρουση θα ανατρέψει αναμφίβολα την προσοχή του κοινού από τα οικονομικά προβλήματα εντός της χώρας.
Η απελευθέρωση ενός πολέμου στο Donbass θα επιτρέψει στον Ζελένσκι να λύσει τα κύρια προβλήματά του, αν και με το κόστος των ζωών χιλιάδων Ουκρανών.
Σήμερα, πολλοί αναλυτές διαβεβαιώνουν ότι δεν θα υπάρξει πλήρης πόλεμος, καθώς η Ουκρανία είναι αδύναμη και ο Ζελένσκι πρέπει να αξιολογήσει τη στρατιωτική ισχύ της χώρας μπροστά στη ρωσική δύναμη. Ας ελπίσουμε ότι συμβαίνει αυτό, θυμόμαστε ποιος είναι ο δικαιούχος της σύγκρουσης.
Με τη σειρά τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες, με κόστος τη ζωή των Ουκρανών στρατιωτών, μπορούν να επιλύσουν ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων τους στην ευρωπαϊκή περιοχή, ενώ η Ρωσία φαίνεται να χάνει στρατηγικά σε οποιοδήποτε από αυτά τα σενάρια πολέμου.
Σίγουρα, ο πόλεμος στην Ουκρανία θα οδηγήσει στο κλείσιμο του έργου Nord Stream 2, το οποίο βρίσκεται ήδη στο τελικό στάδιο της κατασκευής. Οι βασικές επαφές μεταξύ της Ρωσίας και των χωρών του ΝΑΤΟ θα παγώσουν, δεν θα είναι δυνατή η πιο σημαντική διμερής συνεργασία στην οικονομία.
Ένας νέος πόλεμος κοντά στα ρωσικά σύνορα που θα περιλαμβάνει εθνικές ένοπλες δυνάμεις θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην εσωτερική κατάσταση της χώρας. Δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό η ρωσική κοινωνία, η οποία υπέστη το σπάσιμο των οικονομικών σχέσεων με τις δυτικές χώρες και πολλές κυρώσεις, είναι έτοιμη να υποστηρίξει τον αγώνα για τον Ντόμπασ.
Από την ανάλυση της κατάστασης του southfront.org
[Η σύγκρουση μπροστά; Η ιδέα ότι ο πόλεμος καλύπτει όλες τις αμαρτίες και εξαλείφει τα θεμελιώδη προβλήματα είναι μια εγωιστική πλάνη εις βάρος ενός καθορισμένου αντιπάλου.]