Η δραστηριότητα του Ήλιου κορυφώνεται και μειώνεται για μια περίοδο 11 ετών σε αυτό που ονομάζεται ηλιακός κύκλος .
Η ένταση κάθε κύκλου αλλάζει επίσης, με κάποιους να είναι πιο ισχυροί από άλλους. Πιστεύεται ότι οι μεγαλύτερες περιοδικότητες είναι η αιτία, αλλά μια τολμηρή νέα πρόταση έρχεται σε αντίθεση με αυτές τις υποθέσεις σχετικά με τον Ήλιο.
Ο Solar Cycle 24, που ολοκληρώθηκε πριν από ένα χρόνο, ήταν ένας σύντομος, αδύναμος κύκλος. Οι παραδοσιακές προβλέψεις υποδηλώνουν ότι ο Ηλιακός Κύκλος 25 θα είναι εξίσου παγωμένος χρόνος για τον Ήλιο. Το επίπεδο δραστηριότητας συσχετίζεται με τον αριθμό των ηλιακών κηλίδων που εμφανίζονται κατά τη διάρκεια του κύκλου. Ο μέσος όρος κυμαίνεται μεταξύ 140 και 220 ηλιακών κηλίδων, αλλά η επίσημη πρόβλεψη για τον Ηλιακό Κύκλο 25 κυμαίνεται μεταξύ 95 και 130 όταν κορυφώνεται γύρω στο 2025.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Solar Physics προβλέπει ότι το αντίθετο θα ισχύει. Η ομάδα από το Εθνικό Κέντρο Ατμοσφαιρικής Έρευνας (NCAR) προβλέπει ότι ο Κύκλος 25 θα δει μεταξύ 210 και 260 ηλιακών κηλίδων. Εάν συμβαίνει αυτό, θα είναι από τα πιο ενεργά στο αρχείο.
Η ομάδα έφτασε στην αμφιλεγόμενη πρόβλεψή της λαμβάνοντας υπόψη τον μαγνητικό κύκλο του Ήλιου, ο οποίος λαμβάνει χώρα περίπου κάθε 22 χρόνια. Τα στοιχεία τους δείχνουν ότι οι ζώνες του μαγνητικού πεδίου κινούνται κατά μήκος του Ήλιου από τους πόλους στον ισημερινό και είναι υπεύθυνες για τα ισχυρά τρεμουλιάσματα ακραίου υπεριώδους φωτός που ανιχνεύεται στον Ήλιο. Πιστεύουν επίσης ότι αυτές οι ζώνες σχετίζονται με το σχηματισμό ηλιακών κηλίδων - κρίσιμοι δείκτες αυξημένης μαγνητικής δραστηριότητας.
Σύμφωνα με την ομάδα, ο σχηματισμός αυτών των ζωνών συμβαίνει κάθε 11 χρόνια, αλλά η κίνησή τους προς τον ισημερινό δεν είναι τακτική, με κάποιες να είναι πιο αργές ή γρηγορότερες. Όταν συναντώνται στον ισημερινό, αυτές οι ζώνες εξαφανίζονται καθώς έχουν αντίθετη πολικότητα. Οι ερευνητές το αποκαλούν «τερματιστή». Όταν συμβεί αυτό, ξεκινά ένας νέος κύκλος.
Η ομάδα πιστεύει ότι η καθυστέρηση στην επίτευξη τερματισμού είναι ένας τρόπος να προβλέψουμε καλύτερα τη δραστηριότητα ενός κύκλου. Ένας αργός τερματιστής θα καταναλώσει τον χρόνο από τον επόμενο κύκλο και θα οδηγήσει σε έναν ασθενέστερο. Ένας γρήγορος τερματιστής θα οδηγήσει σε έναν πιο ενεργό Ήλιο.
«Οι επιστήμονες αγωνίστηκαν να προβλέψουν τόσο το μήκος όσο και τη δύναμη των κύκλων της ηλιακής κηλίδας, επειδή δεν έχουμε μια θεμελιώδη κατανόηση του μηχανισμού που οδηγεί τον κύκλο», ανέφερε σε δήλωσή του ο αναπληρωτής διευθυντής της NCAR, Scott McIntosh, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης . "Εάν η πρόβλεψή μας αποδειχθεί σωστή, θα έχουμε στοιχεία ότι το πλαίσιο για την κατανόηση της εσωτερικής μαγνητικής μηχανής του Ήλιου βρίσκεται στο σωστό δρόμο."
Η ομάδα ταιριάζει με τις ηλιακές κηλίδες και τη συμπεριφορά των τερματιστών τα τελευταία 270 χρόνια και πιστεύει ότι τα ευρήματά τους είναι δικαιολογημένα. Το πιο συναρπαστικό, η πρόβλεψή τους μπορεί να δοκιμαστεί. Η επόμενη δεκαετία, και ιδίως τα επόμενα πέντε χρόνια μέχρι την κορυφή, θα δείξει ποιο σενάριο είναι πιο πιθανό να είναι σωστό.