Η δυστοπική «τέταρτη βιομηχανική επανάσταση» θα είναι πολύ διαφορετική από την πρώτη
Εάν κάποιος λάβει τις δημοσιεύσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF) ως ένδειξη για το πώς η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» θα αλλάξει την κοινωνία, με τον κόσμο αντιμετωπίζει μια μαζική επίθεση κατά της ατομικής ελευθερίας και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας.
Ένα νέο είδος κολεκτιβισμού πρόκειται να αναδυθεί. Όπως και ο κομμουνισμός του παρελθόντος, το νέο έργο απευθύνεται στο κοινό με τη διαβεβαίωση της τεχνολογικής προόδου και της κοινωνικής ένταξης.
Επιπλέον, η οικολογική βιωσιμότητα και η υπόσχεση της μακροζωίας ή ακόμη και της αθανασίας χρησιμοποιούνται για να προσελκύσουν το κοινό. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτές οι υποσχέσεις είναι βαθιά δυστοπικές.
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση
Σύμφωνα με τον Klaus Schwab, τον ιδρυτή και τον τρέχοντα εκτελεστικό πρόεδρο του WEF, η «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση» (2016) αντιπροσωπεύει ένα νέο στάδιο των αποδιοργανωτικών τεχνολογικών εξελίξεων που ξεκίνησαν προς το τέλος του δέκατου όγδοου αιώνα με την κλωστοϋφαντουργία και τη χρήση Δύναμη ατμού.
Η Δεύτερη Βιομηχανική Επανάσταση πραγματοποιήθηκε τις δεκαετίες πριν και μετά το 1900. Δημιούργησε μια πληθώρα νέων καταναλωτικών αγαθών και τεχνολογιών παραγωγής που επέτρεπαν τη μαζική παραγωγή.
Η Tρίτη Βιομηχανική Επανάσταση ξεκίνησε περίπου το 1950 με τις καινοτομίες στις ψηφιακές τεχνολογίες. Τώρα, σύμφωνα με τον Klaus Schwab, η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση σημαίνει ότι ο κόσμος κινείται προς έναν «πραγματικό παγκόσμιο πολιτισμό».
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση παρέχει τη δυνατότητα «να ρομποτοποιήσει την ανθρωπότητα, και έτσι να θέσει σε κίνδυνο τις παραδοσιακές μας πηγές νοήματος - εργασία, κοινότητα, οικογένεια, ταυτότητα». Ο Schwab προβλέπει ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα «ανεβάσει την ανθρωπότητα σε μια νέα συλλογική και ηθική συνείδηση».
Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση
Στον πρόλογο του τελευταίου του βιβλίου, ο Klaus Schwab προβλέπει ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα «ανεβάσει τους υπάρχοντες τρόπους ανίχνευσης, υπολογισμού, οργάνωσης, δράσης και παράδοσης». Δηλώνει ότι «τα αρνητικά εξωτερικά» της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας βλάπτουν «το φυσικό περιβάλλον και τους ευάλωτους πληθυσμούς».
Οι αλλαγές που έρχονται με τις νέες τεχνολογίες θα είναι ολοκληρωμένες και θα ανατρέψουν «τον τρόπο παραγωγής και μεταφοράς αγαθών και υπηρεσιών». Η επανάσταση θα αναστατώσει το πώς «επικοινωνούμε, τον τρόπο που συνεργαζόμαστε και τον τρόπο που βιώνουμε τον κόσμο γύρω μας».
Η αλλαγή θα είναι τόσο βαθιά που οι εξελίξεις στις νευροτεχνολογίες και τις βιοτεχνολογίες θα «μας αναγκάζουν να αναρωτηθούμε τι σημαίνει να είμαστε άνθρωποι».
Όπως στο πρόλογο της Satya Nadella, το κείμενο του Schwab επαναλαμβάνει πολλές φορές τον ισχυρισμό ότι η «εξέλιξη της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης» είναι «εντελώς μέσα στη δύναμή μας» όταν «εμείς» χρησιμοποιούμε το «παράθυρο ευκαιρίας» και οδηγούμε για «ενδυνάμωση».
Το «εμείς» για το οποίο μιλούν και οι δύο συγγραφείς είναι η παγκόσμια τεχνοκρατική ελίτ που απαιτεί κεντρικό έλεγχο και κρατικό παρεμβατισμό (που ονομάζεται «διαμόρφωση του μέλλοντος») σε ένα νέο σύστημα που χαρακτηρίζεται από στενή συνεργασία μεταξύ επιχειρήσεων και κυβέρνησης ή, πιο συγκεκριμένα μεταξύ υψηλής τεχνολογίας και μια χούφτα βασικών κρατών.
Η ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το «Great Reset» δηλώνει ότι «η κρίση του Covid-19» παρουσιάζει «ένα μοναδικό παράθυρο ευκαιρίας για τη διαμόρφωση της ανάκαμψης».
Στο παρόν «ιστορικό σταυροδρόμι», οι παγκόσμιοι ηγέτες πρέπει να αντιμετωπίσουν «τις ασυνέπειες, τις ανεπάρκειες και τις αντιφάσεις», από την υγειονομική περίθαλψη και την εκπαίδευση έως τη χρηματοδότηση και την ενέργεια. Το φόρουμ ορίζει την «αειφόρο ανάπτυξη» ως τον κεντρικό στόχο των παγκόσμιων δραστηριοτήτων διαχείρισης.
Η «Μεγάλη Επαναφορά» απαιτεί παγκόσμια συνεργασία για την επίτευξη στόχων, όπως «αξιοποίηση της τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης», «αποκατάσταση της υγείας του περιβάλλοντος», «επανασχεδιασμός κοινωνικών συμβάσεων, δεξιοτήτων και θέσεων εργασίας» και «διαμόρφωση της οικονομικής ανάκαμψης».
Όπως θεματικοποιήθηκε στις 20-23 Οκτωβρίου 2020, το « Jobs Reset Summit », μια «πράσινη ανάκαμψη» από την κρίση covid-19 υπόσχεται έναν «πράσινο ορίζοντα». Η σύνοδος κορυφής του WEF τον Ιανουάριο του 2021 θα αντιμετωπίσει συγκεκριμένα τους μετασχηματισμούς που πρόκειται να έρθουν.
Τα κύρια θέματα περιλαμβάνουν «σταθερό κλίμα», «αειφόρο ανάπτυξη», οικονομία «μηδενικού άνθρακα» και γεωργική παραγωγή που θα μείωνε την κτηνοτροφία σύμφωνα με την παγκόσμια μείωση της κατανάλωσης κρέατος.
Η εναλλακτική λύση
Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου μαζί με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού κατέστη δυνατή λόγω της Βιομηχανικής Επανάστασης. Εκείνοι που θέλουν να καταρρίψουν την καπιταλιστική κοινωνία και την οικονομία πρέπει απαραίτητα να επιλέξουν την πτώση του βιοτικού επιπέδου και τον αποπληθωρισμό. Οι υποστηρικτές των σχεδίων για τη δημιουργία μιας νέας παγκόσμιας τάξης με τη δύναμη του κράτους αρνούνται ότι ο ριζοσπαστικός καπιταλισμός θα μπορούσε πολύ καλύτερα να προσφέρει τα μέσα για να μετακινηθείτε σε έναν καλύτερο κόσμο, όπως συνέβη από την έναρξη της Πρώτης Βιομηχανικής Επανάστασης .
Αυτό που προκάλεσε τις βιομηχανικές επαναστάσεις του παρελθόντος ήταν οι ελεύθερες αγορές και η ατομική επιλογή.
Όπως εξηγεί ο Mises, ήταν η ιδεολογία laissez-faire που παρήγαγε την Πρώτη Βιομηχανική Επανάσταση. Υπήρξε πρώτα μια πνευματική επανάσταση που έθεσε τέλος στην «κοινωνική τάξη στην οποία ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων καταδικασμένος να απορρίπτει την ανάγκη και την εξαθλίωση» και όπου η κατασκευαστική δραστηριότητα «κάλυπτε σχεδόν αποκλειστικά τις επιθυμίες του ευημερούμενου- κάνουμε» και «η επέκτασή τους περιορίστηκε από το ποσό των πολυτελών που θα μπορούσαν να αντέξουν τα πλουσιότερα στρώματα του πληθυσμού ».
Η ιδεολογία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι αυτή της προϊστορικής εποχής. Ενώ ο ιστότοπος του φόρουμ (WEF) μιλάει με όρους όπως «δύναμη», «οργάνωση» και διαχειριζόμενη «βιώσιμη ανάπτυξη», έννοιες όπως «ελευθερία», «συντονισμός της αγοράς» και «ατομική επιλογή» απουσιάζουν κατάφωρα.
Το φόρουμ κρύβει το γεγονός ότι αντί της ανθρώπινης προόδου, η φτώχεια και η καταστολή είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Η σιωπηρή συνέπεια της προγραμματισμένης «οικολογικής οικονομίας» είναι η δραστική μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού.
Με την κατάργηση των αγορών και την καταστολή της ατομικής επιλογής, την οποία υποστηρίζουν τα συλλογικά σχέδια του WEF, θα έρθει μια νέα σκοτεινή εποχή. Διαφορετικά από αυτά που υποθέτουν οι προγραμματιστές, η ίδια η τεχνολογική πρόοδος θα σταματήσει. Χωρίς την ανθρώπινη δημιουργικότητα που πηγάζει από τη νοοτροπία του ατομικισμού, καμία οικονομική πρόοδος δεν ήταν ποτέ δυνατή.
Συμπέρασμα
Οι νέες τεχνολογίες που συνοδεύουν την τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση μπορούν να ωφελήσουν τεράστια την ανθρωπότητα. Οι τεχνολογίες αυτές καθεαυτές δεν είναι το πρόβλημα αλλά πώς χρησιμοποιούνται. Ένα δυστοπικό μέλλον μας περιμένει αν η παγκόσμια ελίτ του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ έχει το λόγο. Το αποτέλεσμα θα ήταν ένα τεχνοκρατικό τρομοκρατικό καθεστώς που θα καλυφθεί ως καλοπροαίρετη παγκόσμια κυβέρνηση.
Ωστόσο, υπάρχει μια εναλλακτική λύση. Όπως έχει αποδειχθεί ευρέως τα τελευταία διακόσια χρόνια, οι ελεύθερες αγορές και η ατομική επιλογή είναι οι πηγές της τεχνολογικής προόδου, της ανθρώπινης προόδου και της οικονομικής ευημερίας. Δεν υπάρχουν λογικοί λόγοι για να υποθέσουμε ότι η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση θα απαιτούσε κολεκτιβισμό.
Οι ελεύθερες αγορές είναι ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης των προκλήσεων που έρχονται με νέες τεχνολογίες. Όχι λιγότερο, αλλά ο καπιταλισμός είναι η απάντηση.
| Από το άρθρο του Antony Mueller μέσω του The Mises Institute |