Η συστημική διαφθορά και η κατάρρευση της κοινωνικής σύμβασης έχουν συνέπειες: Λέγεται κατάρρευση. Η κοινωνική και οικονομική παρακμή είναι τόσο παγετώδης που μόνο εκείνοι που θυμούνται ένα προηγούμενο σημείο αναφοράς είναι εξοπλισμένοι για να παρατηρήσουν ακόμη και την παρακμή. Αυτή είναι η θέση που βρισκόμαστε σήμερα.
Πολλοί Αμερικανοί θα μειώσουν τη συστηματική διαφθορά που χαρακτηρίζει τον αμερικανικό τρόπο ζωής, επειδή δεν γνωρίζουν τίποτα άλλο από τη συστημική διαφθορά. Το έχουν συνηθίσει επειδή δεν έχουν καμία ανάμνηση μιας εποχής που η λεηλασία δεν νομιμοποιήθηκε και η μεγιστοποίηση του αυτο-εμπλουτισμού με οποιοδήποτε μέσο δεν ήταν ο άγραφος νόμος της γης.
Εάν δεν βλέπετε ακόμη την Αμερική ως κάτι περισσότερο από μια αλληλένδετη συλλογή από άχρωμα, απάτες, απάτες, υπεξαιρέσεις, ψέματα, gaming-the-system, συγκαμψία του κινδύνου και εκμετάλλευση των μαζών από εμπιστευτικούς, διαβάστε πώς η διαφθορά γίνεται η Αμερική Λειτουργικό σύστημα. (nakedcapitalism.com, μέσω της Cheryl A.)
Εδώ στο oftwominds.com, ίσως θελήσετε να διαβάσετε Χωρίς λάθος εδώ, Μόνο 6.300 εταιρικά πρόστιμα και διακανονισμούς . (Μάιος 2015)
Όταν η JP Morgan Chase διέπραξε την απάτη και της επιβλήθηκε πρόστιμο 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων, κανείς δεν πήγε στη φυλακή επειδή κανείς ποτέ δεν πήγε στη φυλακή για εταιρική απάτη και εγκληματική συμπαιγνία: Η JPMorgan πληρώνει σχεδόν 1 δισεκατομμύριο δολάρια πρόστιμο για να επιλύσει την έρευνα των ΗΠΑ για εμπορικές πρακτικές .
Με απλά λόγια, η διαφθορά είναι χωρίς κόστος στην Αμερική επειδή το μεγαλύτερο μέρος της είναι νόμιμη. Και ό, τι εξακολουθεί να είναι παράνομο δεν εφαρμόζεται ποτέ στις ελίτ και τους εσωτερικούς.
Υπάρχουν τρεις βασικές πηγές για την πλήρη συστημική διαφθορά της Αμερικής. Η μία είναι η μετάβαση από την ευθύνη του πολίτη για την κοινωνική σύμβαση και το εθνικό συμφέρον στο νομιμοποιημένο λεηλασία .
Αυτή η μετάβαση είναι ορατή στην ιστορία των αυτοκρατοριών στο τελικό στάδιο της κατάρρευσης. Η υπόθεση στην οποία βασίζεται η κοινωνική τάξη μεταβαίνει από ένα κοινό καθήκον προς το έθνος και τους συμπολίτες σε μια εμμονή με αποφυγή πολιτικών καθηκόντων: η στρατιωτική θητεία, οι φόροι και η τήρηση των κανόνων αποφεύγονται από εσωτερικούς και ελίτ, και αυτή η ηθική / κοινωνική σήψη καταστρέφει ολόκληρη η κοινωνική τάξη, όπως οι ελίτ και οι εμπιστευτικοί, στηρίζονται όλο και περισσότερο στην υπόλοιπη παραγωγική τάξη για να πληρώσουν τους φόρους και να παρέχουν στον στρατιωτικό μυ για να υπερασπιστούν τον πλούτο τους.
Ότι η διαφθορά είναι παντού στην Αμερική, είναι προφανές σε όλους, εκτός από εκείνους που τυφλώνονται από την άρνηση. Οι JP Morgans πληρώνουν πρόστιμα ως κόστος της διεφθαρμένης επιχείρησης , ενώ οι "δημόσιοι υπάλληλοι" παίζουν το σύστημα για να μεγιστοποιήσουν τις συντάξεις τους με μια ποικιλία από κόλπα: συμπαιγνία για να ενισχύσει τις υπερωρίες του συνταξιούχου ατόμου. Βρίσκοντας έναν κρυφό φυσικό για να αποσυνδεθείτε από ένα ψεύτικο "καρδιακό μουρμουρητό", ώστε ο εμπιστευτής να μην πληρώνει φόρους για τον έλεγχο της "αναπηρίας" του, και ούτω καθεξής σε μια ατελείωτη παρέλαση ψεμάτων, απάτες, αποχρώσεις και τεχνάσματα εσωτερικών .
Η δικαιολογία είναι πάντα η ίδια: όλοι το κάνουν. Αυτή είναι φυσικά η κατάρρευση όχι μόνο της κοινωνικής σύμβασης αλλά και της ηθικής εν γένει: οτιδήποτε κινείται οι νικητές παίρνουν περισσότερα.
Η δεύτερη δυναμική είναι ότι η χρηματοδότηση έχει καταστρέψει εντελώς την αμερικανική οικονομία και ότι η διαφθορά έχει πλέον εξαπλωθεί στις πολιτικές και κοινωνικές τάξεις. Μόλις ο χρηματοπιστωτικός τομέας κατέκτησε την πραγματική οικονομία, άρχισε να εισάγει το 95% του πλούτου της οικονομίας στην κορυφή .01% και τους φρύνους, τους φτωχούς, τους απολογητές, τους επιβλητές και τους τεχνοκράτες.
Καθώςπήραν την πραγματική οικονομία, παραμόρφωσαν τα κίνητρα και έκαναν τον ηθικό κίνδυνο την καθοδηγητική αρχή του αμερικανικού τρόπου ζωής, οι παραλήπτες της κυριαρχίας της χρηματοδότησης κέρδισαν τον πλούτο για να αγοράσουν πολιτική εξουσία από την αξιολύπητα διεφθαρμένη πολιτική τάξη.
Η διαφθορά που ονομάζουμε χρηματοοικονομική κατέστρεψε τη δημοκρατία και υπονόμευσε το κοινωνικό συμβόλαιο με τον εκσπλαχνισμό της αξίας της εργασίας και τη δημιουργία μιας πολιτικής τάξης pay-to-play που αποτελεί κοροϊδία της δημοκρατίας .
Ο τρίτος παράγοντας είναι η αποσύνθεση των θεσμών της Αμερικής σε μέτωπα για προσωπικό κέρδος. Ενώ οι εμπιστευτικοί της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι αφεντικά των αυτοεξυπηρετούμενων δημοσίων σχέσεων, η αλήθεια είναι ότι δεν ανησυχούν για τους «πελάτες» τους (μαθητές) που μαθαίνουν τις βασικές δεξιότητες που απαιτούνται στις ταραχώδεις δεκαετίες που ακολουθούν - ανησυχούν ότι τα έσοδα χρειάζεται να πληρώσουν τους τεράστιους μισθούς τους και οι παροχές ενδέχεται να στεγνώσουν.
Η «Εκπαίδευση» δεν είναι παρά ένα μέτωπο για τη διαφθορά του αυτο-εμπλουτισμού από τις ελίτ και τους εμπιστευτικούς στην κορυφή.
Το ίδιο ισχύει και για την «υγειονομική περίθαλψη». Η ανησυχία των εμπιστευτικών πληροφοριών δεν είναι η φθίνουσα υγεία του πληθυσμού της Αμερικής, αλλά η μείωση των εσόδων καθώς λιγότεροι "πελάτες" μπαίνουν για την οικονομική αύξηση της επείγουσας περίθαλψης. Η «υγειονομική περίθαλψη» δεν είναι παρά ένα μέτωπο για τη διαφθορά του αυτο-εμπλουτισμού από τις ελίτ και τους εμπιστευτικούς στην κορυφή.
Χάρη στα ατελείωτα δωρεάν χρήματα της Federal Reserve για τους χρηματοδότες και τα ατελείωτα ομοσπονδιακά ελλείμματα δανεισμού και χτυπήματος, η ασταθής πεποίθηση είναι δεδομένο ότι υπάρχουν ατελείωτα "χρήματα", οι μικροσκοπικές απάτες δεν θα χάνουν καν την τροφή - υπάρχει πάντα ένα άλλο τρισεκατομμύριο ή τρία για να ξεφλουδίσετε και να απάτη, και δεν θα υπάρξει ποτέ όριο στο ταΐστρα
Δεν υπάρχει όριο έως ότου εκραγεί το σύστημα. Τότε η κατάρρευση γίνεται απεριόριστη
Ειρωνικό, έτσι δεν είναι; Η πολύ βολική πεποίθηση ότι ο πλούτος και η δύναμη της Αμερικής είναι αιώνιοι και θεοί στη δόξα τους προάγουν τη σκληρή διαφθορά που έχει αποδυναμώσει την Αμερική σε σημείο χωρίς επιστροφή: συστηματική ευθραυστότητα.
Ο Αμερικάνικος Εξαιρετικός Απολογισμός έχει ανατραπεί: η Αμερική είναι τώρα τόσο ολέθρια διεφθαρμένη όσο οποιοδήποτε έθνος του αναπτυσσόμενου κόσμου που αισθανόμασταν τόσο ανώτερα, και με ακραίες περιουσίες και εισοδηματική ανισότητα που ξεπερνούν ακόμη και τις πιο ασταθείς κλεπτοκρατίες. Αυτός ο αποσταθεροποιητικός "εξαιρετικός" χαρακτήρας είναι πλέον το καθοριστικό χαρακτηριστικό της αμερικανικής οικονομίας, της κοινωνίας και της πολιτικής τάξης.
Η συστηματική διαφθορά και η έκρηξη της κοινωνικής σύμβασης έχουν συνέπειες: ονομάζεται κατάρρευση, μωρό και η σήψη είναι τώρα πολύ βαθιά για να αντιστραφεί.
[Δείτε το πρωτότυπο άρθρο από τον Charles Hugh Smith μέσω του ιστολογίου OfTwoMinds]
Για τη μεταφορά σε ελεύθερη απόδοση