Οι ερευνητές εντόπισαν τρεις λίμνες και επιβεβαίωσαν την ύπαρξη μιας τέταρτης.
Η ομάδα που ανέλαβε τις έρευνες ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε τρεις λίμνες κάτω από στρώμα πάγου πάχους περίπου 1,5 χιλιομέτρου, ενώ επιβεβαίωσε την ύπαρξη μιας τέταρτης, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη.
Οι λίμνες εντοπίστηκαν στον νότιο πόλο του «Κόκκινου Πλανήτη».
Τα ευρήματα φαίνεται να δικαιώνουν την υπόθεση ότι η ύπαρξη νερού κάτω από την επιφάνεια του Άρη ενδεχομένως να μην είναι η εξαίρεση.
Όσο για το πώς το νερό διατηρήθηκε σε υγρή μορφή κάτω από τον πάγο, αυτό εξηγείται από την ύπαρξη του αλατιού, το οποίο κατεβάζει το σημείο στο οποίο το νερό καταψύχεται από τους 0 στους -74 βαθμούς κελσίου.
Η νέα έρευνα, με επικεφαλής τη γεωφυσικό και πλανητική επιστήμονα δρα Έλενα Πετινέλι του Πανεπιστημίου της Ρώμης (Roma Tre), εκτιμά ότι η μεγάλη λίμνη έχει διαστάσεις 20 επί 30 χιλιόμετρα και είναι άγνωστο το βάθος της, καθώς το ραντάρ δεν μπορεί να διαπεράσει το αλμυρό νερό. Οι τρεις άλλες κοντινές λίμνες εκτιμάται ότι έχουν διαστάσεις της τάξης των δέκα χιλιομέτρων περίπου.
Η μεγάλη περιεκτικότητα των λιμνών σε άλατα τις βοηθά να παραμένουν υγρές και να μην παγώνουν, χωρίς να αποκλείεται η πιθανότητα μιας υπόγειας γεωθερμικής δραστηριότητας που λιώνει τους πάγους. Ως πιθανότερη πάντως εκδοχή θεωρούν ότι οι λίμνες περιέχουν πανάρχαιο νερό, «που κάποτε βρισκόταν στην επιφάνεια και, αν αυτό όντως συμβαίνει, ασφαλώς μπορεί να αποτελούν ένα καλό μέρος για να φιλοξενήσουν ζωή, εξαφανισμένη πια ή και τωρινή», ανέφερε η Πετινέλι. Όμως, όπως είπε, για να επιβεβαιώσει κανείς κάτι τέτοιο, πρέπει να κάνει γεώτρηση στον ‘Αρη σε βάθος ενάμισι χιλιομέτρου, κάτι που δεν είναι εφικτό με την υπάρχουσα τεχνολογία.
‘Αλλοι πάντως πλανητικοί επιστήμονες και γεωφυσικοί, όπως ο Τζακ Χολτ του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και ο Μάικ Σόρι του Πανεπιστημίου Πέρντιου της Ινδιάνα, εξέφρασαν στο περιοδικό “Nature” τις επιφυλάξεις τους για το κατά πόσο και τα νέα στοιχεία πράγματι αφορούν κανονικές αλμυρές λίμνες. Η κινεζική αποστολή Tianwen-1 καθ’ οδόν για τον ‘Αρη, η οποία αναμένεται να εισέλθει σε τροχιά γύρω του το Φεβρουάριο του 2021 και μετά θα στείλει ένα ρομποτικό ρόβερ στην επιφάνεια του, το οποίο θα διαθέτει ραντάρ, ίσως ρίξει περισσότερο φως στο υγρό παρελθόν -και πιθανώς υγρό παρόν- του ‘Αρη.