Αντιμέτωποι με την κλιματική αλλαγή και άλλες περιβαλλοντικές αναταραχές, πολλές μορφές ζωής στη Γη αντιμετωπίζουν είτε προσαρμογή είτε καταστροφή. Σε μια απελπισμένη προσπάθεια να συμβαδίζει με τον πλανήτη που αλλάζει, τώρα φαίνεται ότι τα λουλούδια σε όλο τον κόσμο αλλάζουν τα χρώματα τους. Αυτή η γρήγορη ανανέωση, ωστόσο, θα μπορούσε να έχει τεράστιο κόστος για τα φυτά.
Νέα έρευνα έδειξε πώς τα λουλούδια έχουν προσαρμοστεί ραγδαία τα τελευταία 75 χρόνια ως απάντηση στις αυξανόμενες θερμοκρασίες και τη μείωση του όζοντος με την αλλαγή των υπεριωδών (UV) χρωστικών στα πέταλά τους. Αναφερόμενοι στο περιοδικό Current Biology, οι επιστήμονες με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο Clemson εξέτασαν προσεκτικά πάνω από 1.200 δείγματα φυτικών κονσερβών, που αντιστοιχούσαν σε 42 διαφορετικά είδη από τρεις ηπείρους που χρονολογούνται μεταξύ 1941 και 2017, αναλύοντας τα επίπεδα της χρωματικής τους χρώσης χρησιμοποιώντας μια κάμερα ευαίσθητη στην υπεριώδη ακτινοβολία.
Τα ευρήματά τους δείχνουν ότι η απορρόφηση με υπεριώδη ακτινοβολία των λουλουδιών αυξήθηκε κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα. Στην πραγματικότητα, τα επίπεδα της μελάγχρωσης των πετάλων στην υπεριώδη ακτινοβολία αυξήθηκαν παγκοσμίως κατά μέσο όρο 2% κάθε χρόνο για τις τελευταίες επτά δεκαετίες. Χωρίς σύμπτωση, τα αυξανόμενα επίπεδα χρωστικής κατά τη διάρκεια των δεκαετιών αντικατοπτρίστηκαν επίσης στενά από την αύξηση των θερμοκρασιών και τη μείωση του όζοντος στην ατμόσφαιρα.
Το όζον είναι ένα αέριο που βρίσκεται στη στρατόσφαιρα της Γης και απορροφά έντονα την εισερχόμενη υπεριώδη ακτινοβολία από τον Ήλιο. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνολική ποσότητα όζοντος στην ατμόσφαιρα της Γης μειώνεται σταθερά από τη δεκαετία του 1970, τα φυτά και άλλες μορφές ζωής εκτίθενται σε περισσότερη υπεριώδη ακτινοβολία. Η κλιματική αλλαγή προκαλεί επίσης έντονη υπεριώδη ακτινοβολία. Τα φυτά χρειάζονται ηλιακό φως για να αναπτυχθούν, αλλά όπως και το ανθρώπινο δέρμα, η υπερβολική υπεριώδης ακτινοβολία από τον Ήλιο μπορεί να τα καταστρέψει.
Αυτές οι χρωστικές δεν είναι ορατές στους ανθρώπους, όπως το κόκκινο του ροδοπέταλου ή το κίτρινο του ασφόδελλου. Πολλές χρωστικές ουσίες, συμπεριλαμβανομένων των χρωστικών UV, δεν είναι ορατές στο ανθρώπινο μάτι, αλλά χρησιμοποιούνται από το λουλούδι για να προσελκύσουν επικονιαστές και να προστατεύσουν από την υπεριώδη ακτινοβολία, όπως το αντηλιακό. Έτσι, ενώ τα λουλούδια μπορεί να μην φαίνονται πολύ διαφορετικά από εμάς, έχουν υποστεί μια αρκετά σημαντική αλλαγή σε ένα εξαιρετικά γρήγορο διάστημα χρόνου σε μια προσπάθεια να προσαρμοστούν στα μεταβαλλόμενα περιβάλλοντά τους.
Δεν επηρεάστηκαν εξίσου όλα τα πέταλα λουλουδιών. Πρώτα απ 'όλα, τα φυτά που παρουσίασαν μεγαλύτερες μειώσεις του όζοντος εμφάνισαν μεγαλύτερες αυξήσεις στη μελάγχρωση. Δεύτερον, τα φυτά με εκτεθειμένη γύρη ήταν επίσης πιο πιθανό να έχουν αυξημένη μελάγχρωση, επειδή αυτό το μέρος του φυτού είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στην υπεριώδη ακτινοβολία και το στρες υψηλής θερμοκρασίας μπορεί να καταστήσει τη γύρη στείρα.
Μπορεί να ακούγεται σαν καλή είδηση ότι ορισμένα ανθοφόρα φυτά προσπαθούν να προσαρμοστούν στις αλλαγές που αντιμετωπίζουν το περιβάλλον τους, ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι αυτή η αλλαγή στη χρωστική ουσία θα μπορούσε να έχει υψηλό κόστος στην αναπαραγωγική απόδοση των φυτών, καθώς ο χρωματισμός είναι ένας από τους κύρια εργαλεία για την προσέλκυση επικονιαστών. Συγκεκριμένα, η αντίθεση μεταξύ των μερών που απορροφούν την υπεριώδη ακτινοβολία και των μελάτων που αντανακλούν την υπεριώδη ακτινοβολία ενδέχεται να μειωθεί μετά από αυτήν την προσαρμογή, καθιστώντας πιο δύσκολο για το φυτό να εντυπωσιάσει τυχόν διερχόμενους επικονιαστές.