«Αυτό που για την Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει τη διαφορά μεταξύ των χωρών που θεωρούνται στρατηγικά σημαντικές ή ασήμαντες, μπορεί να φανεί στο παράδειγμα της Λευκορωσίας και της Τουρκίας» αναφέρει σε ανάλυσή της για την ελληνοτουρκική διένεξη η Frankfurter Rundschau και παρατηρεί:
«Από τη μια πλευρά οι υπ. Εξωτερικών της ΕΕ στην έκτακτη σύνοδο της Παρασκευής αντέδρασαν με την απειλή σκληρών οικονομικών κυρώσεων για την επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων της Λευκορωσίας κατά διαδηλωτών, αντίθετων προς την κυβέρνηση. Από την άλλη, συμφώνησαν σε μια ήπια έκκληση για λήψη διπλωματικών πρωτοβουλιών απέναντι στις ολοένα και πιο σκληρές προκλήσεις της Τουρκίας κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, προκειμένου να κερδίσουν χρόνο.
Στην πραγματικότητα όμως o κίνδυνος στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο νατοϊκών εταίρων, Ελλάδας και Τουρκίας, αυξάνεται καθημερινά. Το ιστορικό έγκειται στη συνεχιζόμενη διαμάχη για την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο (…) Η Αθήνα ζητά από την ΕΕ να επιβάλει αυστηρές κυρώσεις εναντίον της Άγκυρας διότι θεωρεί παράνομες τις τουρκικές έρευνες (…)».
Όπως παρατηρεί η Frankfurter Rundschau για τη στάση Ερντογάν: «Ο Τούρκος πρόεδρος αισθάνεται τώρα ότι έχει εξαπατηθεί και, όπως πάντα, αντιδρά με επιθετικό θυμό. Αποκάλεσε την συμφωνία Ελλάδας-Aιγύπτου "άκυρη". Ούτε η Άγκυρα ούτε η Αθήνα επιθυμούν μια στρατιωτική σύγκρουση, αλλά προς το παρόν μια σπίθα μόνο αρκεί για ανάφλεξη».
Η γερμανική εφημερίδα, κάνοντας εκτενή αναφορά στο Κυπριακό και το ιστορικό της ελληνοτουρκικής διένεξης καθώς και στη συμφωνία Τουρκίας -Λιβύης παρατηρεί:
«Στην ουσία η Τουρκία με τη στάση της καθιστά σαφές ότι κανείς δεν πρέπει να αγνοήσει την παρουσία της ως καθοριστικού παράγοντα στην Ανατολική Μεσόγειο. Και θέλει περισσότερα. "Γαλάζια Πατρίδα" είναι το όνομα του νέο-οθωμανικού δόγματος, με το οποίο ο Ερντογάν στηρίζει ιδεολογικά τον ισχυρισμό περί τουρκικής υπεροχής μέχρι τη Βόρεια Αφρική και την Κρήτη. Διεισδύει έτσι στο κενό εξουσίας, το οποίο δημιούργησε στην περιοχή η παθητικότητα της Δύσης».