"Γοητευμένη από τα σμιλεμένα ξύλα, από την διαβίωση του νερού, το μάτι του καλλιτέχνη τα βλέπει από μια άλλη σκοπιά ως μέλη ενός γλυπτού! Δεν δημιουργώ από το μηδέν αντίθετα χρησιμοποιώ ήδη χρησιμοποιήμενα υλικά που έχει κλείσει ο κύκλος ζωής τους. Αντικείμενα που για άλλους είναι άχρηστα, για μένα αποτελούν πηγή έμπνευσης. Δημιουργώ μια αρμονική συνάντηση από χρώματα, με ξύλο βότσαλα, παλιά αντικειμενα που ανακατεύονται με την φαντασία μου και γίνεται ένα όμορφο πάντρεμα..."
Μαρία Καλογιαννάκη!
Εκεί στο Νότο, στη μαγευτική Κρήτη, μια όμορφη γυναίκα ζωγραφίζει και δημιουργεί εικαστικές αναφορές ζωής που συνδέονται ανεξίτηλες στο χρόνο. Σε κάνουν να ψάχνεσαι διαρκώς με το ανώτερο, μέσα από την αλμύρα του θαλασσόξυλου, την βιωματική περασιά ζωής ανθρώπων μιας παλιάς πόρτας, ενός παραθυρόξυλου, με έμενε μονάχο του στην ερημιά της εξέλιξης... Και ξανακάνει μια νέα, εντελώς άλλη αρχή, σε έναν άλλο κόσμο που αναζητεί περισσότερο το Φως... Η ίδια μας έχει ξεναγήσει σε παλιότερες συνεντεύξεις στον μαγικό κόσμο της τέχνης της;
"Εκτός από την ζωγραφική τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι και με άλλη μορφής τέχνης όπως το Driftwood art. Αγαπάω πολύ τα ξύλα κ ιδιαίτερα τα ΘΑΛΛΑΣΣΟΞΥΛΑ που απλόχερα μας δίνει η φύση και η θάλασσα. Τα επεξεργάζομαι και τα ετοιμάζω για μια συνομιλία μαζί τους! Είναι μαγικό είναι σαν κάτι να γεννήθηκε και σε κοιτάει και σου μιλάει"!!!"
Για άλλους είναι άχρηστα, για μένα πηγή έμπνευσης...
"Γοητευμένη από τα σμιλεμένα ξύλα, από την διαβίωση του νερού, το μάτι του καλλιτέχνη τα βλέπει από μια άλλη σκοπιά ως μέλη ενός γλυπτού!Δεν δημιουργώ απ το μηδέν αντίθετα χρησιμοποιώ ήδη χρησιμοποιήμενα υλικά που έχει κλείσει ο κύκλος ζωής τους. Αντικείμενα που για άλλους είναι άχρηστα, για μένα αποτελούν πηγή έμπνευσης. Δημιουργώ μια αρμονική συνάντηση από χρώματα, με ξύλο βότσαλα, παλιά αντικειμενα που ανακατεύονται με την φαντασία μου και γίνεται ένα όμορφο πάντρεμα".
"Γοητευμένη από τα σμιλεμένα ξύλα, από την διαβίωση του νερού, το μάτι του καλλιτέχνη τα βλέπει από μια άλλη σκοπιά ως μέλη ενός γλυπτού!Δεν δημιουργώ απ το μηδέν αντίθετα χρησιμοποιώ ήδη χρησιμοποιήμενα υλικά που έχει κλείσει ο κύκλος ζωής τους. Αντικείμενα που για άλλους είναι άχρηστα, για μένα αποτελούν πηγή έμπνευσης. Δημιουργώ μια αρμονική συνάντηση από χρώματα, με ξύλο βότσαλα, παλιά αντικειμενα που ανακατεύονται με την φαντασία μου και γίνεται ένα όμορφο πάντρεμα".
Ζωγραφίζοντας σε παλιές πόρτες, φτιάχνοντας καράβια που σε ταξιδεύουν σε καταγάλανες θάλασσες και λατρεύοντας τα ελληνικά χρώματα... «Αντικείμενα που για άλλους είναι άχρηστα, για μένα αποτελούν πηγή έμπνευσης», δηλώνει και τονίζει πως μέσα από τα έργα της προσπαθεί να περάσει μηνύματα στον κόσμο.
Η Μαρία Καλογιαννάκη είναι αφοσιωμένη στην τέχνη της ζωγραφικής και στην τέχνη του ξύλου, έχοντας προχωρήσεις ως έμεπιρη πλέον, μέσα από την αυτοδίδακτη πορεία της στις εικαστικές δημιουργίες νέα μοντέλα έργων που εντυπωσίαζουν. Όπως αυτό με τεχνική με τη σπάτουλα:
Η αποκρυπτογράφησή της:"Δουλεύω εντατικά και ενημερωμένα, με στόχο να γίνω καλύτερη. Τέχνη για μένα είναι ο πιο γαλήνιος κόσμος. Ο δρόμος της τέχνης δεν είναι ευθύς, υπάρχουν καμπύλες που λέγονται λάθη.
Φώτα που ονομάζονται Οικογένεια. Και όλα γίνονται, αν έχεις:
Ένα ανταλλακτικό που ονομάζεται Απόφαση Μια ισχυρή μηχανή που ονομάζεται Αγάπη
Μια καλή ασφάλιση που ονομάζεται Πίστη Άφθονο καύσιμο που ονομάζεται Υπομονή
Αν τα έχεις όλα αυτά ο αγώνας στεφανώνεται με το απόγειο της δικαίωσης!"
Την συναντήσαμε πρώτη φορά μέσα από τις διαδικτυακές τις αναρτήσεις, που ομορφαίνουν τους τοίχους κι ένα μικρό δείγμα, εμφανίζονται στην παρούσα αναφορά. Την προτρέψαμε να μας συστηθεί, αν και η έρευνα μας, μας έδινε στοιχεία από εκθέσεις της, που έκλεβαν τις παραστάσεις!
"Γεννήθηκα στο Ηράκλειο Κρήτης και μένω στο Δημοτικό Διαμέρισμα Σκινιά του Δήμου Μινώα Πεδιάδος. Δεύτερη πατρίδα μου είναι το όμορφο νησί η Λέρος όπου κατάγεται η μητέρα μου.Είμαι παντρεμένη με το Στυλιανό Ζαμπουλάκη και έχω αποκτήσει δύο παιδιά τον Ανδρόνικο και τον Κωνσταντίνο.Από πολύ μικρή είχα ιδιαίτερη σχέση με την ζωγραφική. Είμαι αυτοδίδακτη. Την σπούδασα μόνη μου μελετώντας ζωγράφους και υλικά. Μα κυρίως ασκούμενη.Από πολύ μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να ζωγραφίζω αλλά η ανατροφή των παιδιών με έκανε να το εγκατάλειψω για μερικά χρονια. Η ζωγραφική, γενικά η τέχνη είναι το καταφύγιο μου".
Τί όμορφο ότι αγγίζεις, να γίνεται τέχνη! Να αγαπάς κάθε στοιχείο της Φύσης που σε περιβάλλει, να γράφει ποίηση η ματιά σου ότι γεμίζει τη ζωή σου και να θες αυτή η μαγευτική έλξη να μετουσιώνεται σε ένα σημείο θαυμασμού και άντλησης έμπνεσης για τους άλλους...
Επισκεφτείτε τη σελίδα της στο Facebook και ανακαλύψτε μαγικές εικόνες από την τέχνη της που στέλνουν πολύ θετικά μηνύματα για την ίδια τη ζωή μας και την ανακάλυψη των σημαντικών...
