Εάν λέγατε σε κάποιον πριν από 10 χρόνια ότι υπήρχε κάποιο είδος μυστικής ομάδας ή «μυστικής κυβέρνησης» που να τραβάει τις χορδές πίσω από τις σκηνές της κυβερνητικής πολιτικής, του διεθνούς δικαίου, των διάφορων παγκόσμιων κανόνων και κανονισμών και πολλά άλλα, θα σας κατηγορούσε ως ανόητο θεωρητικό συνωμοσίας.
Σίγουρα αυτός ο κάποιος`στις νέες εποχές, θα αγνοούσε ακόμη και την πρόβλεψη του δημάρχου της Νέας Υόρκης, John F. Hylan (1918-1925), δηλώνοντας τότε:
"Η πραγματική απειλή της Δημοκρατίας μας είναι η αόρατη κυβέρνηση, η οποία σαν ένα γιγαντιαίο χταπόδι ξεδιπλώνει τα γλοιώδη πόδια της πάνω από τις πόλεις μας, τις πολιτείες και το έθνος ... Η μικρή coterie ισχυρών διεθνών τραπεζιτών τρέχει ουσιαστικά την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών για τους εγωιστικούς τους σκοπούς. Ουσιαστικά ελέγχουν και τα δύο μέρη ... [και] ελέγχουν την πλειοψηφία των εφημερίδων και των περιοδικών. Χρησιμοποιούν τις στήλες των εν λόγω εγγράφων για να τελειώσουν ή να απομακρύνουν τους δημόσιους υπαλλήλους που αρνούνται να κάνουν τις δουλειές των ισχυρών που λειτουργούν υπό την κάλυψη μιας αυτο-δημιουργούμενης οθόνης [και] καταλαμβάνουν τα στελέχη μας, τα νομοθετικά σώματα, τα σχολεία, τα δικαστήρια, τις εφημερίδες και κάθε οργανισμό που δημιουργήθηκε για την προστασία του κοινού».
Πολύ περισσότερο του προέδρου των ΗΠΑ Ρούσβελτ που αποκάλυψε αυτές τις πληροφορίες :
"Πίσω από την φαινομενική κυβέρνηση βρίσκεται ενθουσιασμένη μια αόρατη κυβέρνηση που δεν έχει υποταγή και δεν αναγνωρίζει καμία ευθύνη στον λαό".
Ασφαλώς θα είχε προσπεράσει όσα είχε να πει ο 35ος Αμερικανός Πρόεδρος John F. Kennedy, σε μία από τις πιο διάσημες ομιλίες του :
«Η ίδια η λέξη« μυστικότητα »είναι ανθεκτική σε μια ελεύθερη και ανοιχτή κοινωνία · και είμαστε ως λαός εγγενώς και ιστορικά αντίθετος στις μυστικές κοινωνίες, σε μυστικούς όρκους και σε μυστικές διαδικασίες · αποφασίσαμε εδώ και πολύ καιρό ότι οι κίνδυνοι υπερβολικής και αδικαιολόγητης απόκρυψης καθώς τα σημερινά γεγονότα υπερβαίνουν κατά πολύ τους κινδύνους που αναφέρθηκαν για να τα δικαιολογήσουν. Ακόμη και σήμερα, δεν υπάρχει μεγάλη αξία για να αντιταχθεί η απειλή μιας κλειστής κοινωνίας, μιμούμενοι τους αυθαίρετους περιορισμούς της. Ακόμα και σήμερα, δεν έχει καμιά αξία η εξασφάλιση της επιβίωσης του έθνους μας και οι παραδόσεις μας δεν επιβιώνουν με αυτό.
"Και υπάρχει πολύ σοβαρός κίνδυνος να αναληφθεί μια αναγγελθείσα ανάγκη για αυξημένη ασφάλεια από όσους επιθυμούν να επεκτείνουν το νόημά τους στα όρια της επίσημης λογοκρισίας και της απόκρυψης. Αυτό δεν σκοπεύω να το επιτρέψω στον βαθμό που είναι υπό τον έλεγχό μου... Επειδή αντιτιθέμεθα σε όλο τον κόσμο με μια μονολιθική και αδίστακτη συνωμοσία που στηρίζεται κυρίως σε συγκεκαλυμμένα μέσα για την επέκταση της σφαίρας επιρροής της - στη διείσδυση αντί στην εισβολή, στην ανατροπή αντί στις εκλογές, στον εκφοβισμό αντί στην ελεύθερη επιλογή, σε αντάρτες το βράδυ αντί για στρατούς την ημέρα.
"Πρόκειται για ένα σύστημα που έχει καταβάλει τεράστιους ανθρώπινους και υλικούς πόρους για την οικοδόμηση μιας μηχανής υψηλής απόδοσης που συνδυάζει στρατιωτικές, διπλωματικές, νοηματικές, οικονομικές, επιστημονικές και πολιτικές λειτουργίες, οι οποίες είναι κρυμμένες, δεν δημοσιεύονται, δεν θίγονται, δεν είναι επικεφαλής, οι αντιφρονούντες τους σιωπούν, δεν επαινούνται, δεν τίθενται αμφισβήτηση δαπανών, δεν εκτυπώνεται φήμη, δεν αποκαλύπτεται κανένα μυστικό».
Τίποτε δεν φαίνεται να πείθει, αφού οι πραγματικότητες πνίγονται ως θεωρίες συνομωσίας, την ώρα που όλοι εμείς του μεγάλου κοινού, αισθανόμαστε και συχνά ομολογούμε ότι έτσι λειτουργεί ο κόσμος, αλλά στην πράξη αποδεχόμαστε τις μαριονέτες της πολιτικής ως μεγάλους ηγέτες! Ακόμη και οι πληροφορίες που διέρρευσαν ο Edward Snowden, ο Julian Assange καθώς και διάφοροι άλλοι καταγγέλλοντες και ακτιβιστές τα τελευταία χρόνια, έχουν ελάχιστα αλλάξει τα πράγματα αναλογικά με το εύρος των απτών επιγνώσεων. Οι μάζες εξακολουθούν να φλυαρούν...
Σκέψου μόνο ότι ο "πατέρας των δημοσίων σχέσεων" Edward Bernays στο βιβλίο του "Προπαγάνδα" το 1928, ξεκινούσε με το παρακάτω απόσπασμα: "Η συνειδητή και έξυπνη χειραγώγηση των οργανωμένων συνηθειών και απόψεων των μαζών είναι ένα σημαντικό στοιχείο της δημοκρατικής κοινωνίας. Όσοι χειραγωγούν αυτόν τον αόρατο μηχανισμό της κοινωνίας αποτελούν μια αόρατη κυβέρνηση που είναι η αληθινή κυρίαρχη δύναμη της χώρας μας. Τα μυαλά διαμορφώνονται, τα γούστα μας σχηματίζονται, οι ιδέες μας προτείνονται, σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που δεν έχουμε ακούσει ποτέ".
Αλλά τι πιο παραστατική από τη μαρτυρία του 7ου αντιπροέδρου των ΗΠΑ John C. Calhoun: "Μία εξουσία ανέβηκε στην κυβέρνηση μεγαλύτερη από τον ίδιο το λαό, αποτελούμενη από πολλά και ποικίλα και ισχυρά συμφέροντα, σε συνδυασμό μίας μάζας και συγκρατημένη από τη συνεκτική δύναμη του τεράστιου πλεονάσματος στις τράπεζες".
Η δυσανάλογη απήχηση της αλήθειας στο πλατύ κοινό με τη σκηνή και την αόρατη σκηνή, δεν αφήνει πολλές ελπίδες, αλλαγής του μακροχρόνιου σκηνικού εκμετάλλευσης των ανθρώπων ολόκληρου του πλανήτη. Φυσικά οι εξουσίες αυτές που κινούν τα νήματα, μπορούν να παίξουν με άνεση το παιχνίδι της αγέλης και να κάνουν τη δουλειά τους μια χαρά.
Όχι δεν υπάρχει ελπίδα μέσα από τις μάζες, δυστυχώς... Όλα είναι υπό έλεγχο μέσα κι έξω και οι άνθρωποι αδύναμοι... να καθαρίσουν και να συνδέσουν το μυαλό με την καρδιά τους