Ανατριχίλα προκαλεί το γράμμα του διοικητή της Ιουδαίας, που βρέθηκε στη Βιβλιοθήκη των Λαζαριστών της Ρώμης.
Ο Πούλβιος Λέντουλος, διοικητής της Ιουδαίας, πριν από τον Πόντιο Πιλάτο το έστειλε στον Ρωμαίο Αυτοκράτορα Τιβέριο και στο οποίο περιγράφεται η μορφή του Ιησού Χρίστου.
Το πρωτότυπο, στα λατινικά, βρίσκεται στη βιβλιοθήκη Cesarini στην Ρώμη.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΣΠΙΣΤΟΥΣ… Επιστολές που περιγράφουν τον Ιησού Χριστό!
Την έκθεση είχε ζητήσει ο αυτοκράτορας εξαιτίας του θορύβου που προκάλεσαν στη Ρώμη η διδασκαλία και τα θαύματα Του. Ο ανθύπατος λοιπόν έγραψε. Ιερουσαλήμ Ινδικτιώνος 7, Σελήνη 11
Διαβάστε το σε μετάφραση:
«Ήκουσα, ω Καίσαρι, ότι επιθυμείς να μάθειες, ότι σοι γράφων νυν περί ανθρώπου τίνος εναρέτου, καλούμενου Ιησού Χριστού, oς είναι Υιός Θεού Δημιουργού των Ουρανών, της γης και πάντος υπέρ υπάρχει. Αλήθεια ω Καίσαρι, καθ’ ημερών ακούονται θαυμάσια πράγματα δια μιας λέξεως και μόνης.
Είναι ανήρ μετρίου αναστήματος. Καλός την όψιν, περιβεβλημένος με μεγαλοπρέπειαν, ιδίως κατά το πρόσωπον, ώστε όσοι τον κοιτάζουν αναγκάζονται να τον αγαπούν και να τον σέβωνται. Έχει την κόμην χρώματος καρύου ωρίμου, εξικνουμένην μέχρι των ώμων και εκείθεν μέχρι των ωμοπλατών του διχάζεται δε αυτή εν τω μέσω άνωθεν κατά το σύστημα των Ναζαρηνών (το 95% των κατοίκων της περιοχής ήταν Έλληνες). Το μέτωπον του είναι λείον και γαλήνιον, το πρόσωπο του άνευ ρυτίδος, η ρίς και τα χείλη κανονικώτατα. Το γένειον του είναι πυκνόν και του αυτού χρώματος της κόμης, διχάζεται δε εις το μέσον. Το βλέμμα του είναι λίαν σοβαρόν και εμπνέει φόβον, έχει δεν ηλιακής ακτίνος δύναμιν. Ουδείς δύναται να τον παρατηρήση ατενώς.
Όταν εκτιμά φοβίζει, όταν δε πράττη τούτο κλαίει. Έχει ωραίας τα χείρας και τους βραχίονας. Εν τη συνομιλία ευχαριστεί πάντας, δυσκόλως όμως φαίνεται, όταν δεν φανή κάπου είναι μετριόφρων και έχει το ωραιότερον παράστημα του κόσμου.
Είναι ωραίος ως η μητέρα του, ήτις είναι η ωραιοτέρα γυνή ταύτα,.
Εάν όμως η ση Μεγαλειότης, ω Καίσαρ, ποθή να ίδη αυτόν, πληροφόρησόν με, διότι θα σοι τον στείλω πάραυτά. Πάντες εν Ιερουσαλήμ θαυμάζουσι την σοφίαν του, και τοι ουδέποτε εσπούδασε τι και όμως είναι κάτοχος πάσης επιστήμης.
Περιπατεί ανυπόδητος και ασκεπής. Πολλοί βλέποντες αυτόν, γελώσιν, αλλ’ όταν ευρίσκωνται προς αυτού τρέμουσι και θαυμάζουν αυτόν. Λέγουσιν ότι ουδέποτε άνθρωπος ως αυτός εφάνη εκ τα μέρη ταύτα.
Τη αληθεία ως μοι λέγουσιν οι Εβραίοι, ουδέποτε εκηρύχθει διδασκαλία ως η δική του.
Άλλοι πάλι μας λέγουσιν ότι είναι εχθρός της Σης Μεγαλειότητος, ω Καίσαρ. Πολλαπλώς με ενοχλούσιν, οι μοχθηροί αυτοί Εβραίοι. Λέγεται ότι αυτός ουδέποτε δυσαρεστησε τινά, άλλά ότι μάλλον εποίησε το αγαθόν.
Όλοι όσου εγνώρισαν αυτόν ευηργετήθησαν παρ’ αυτού.
Όμως εις την Σην Μεγαλειότητα, ω Καίσαρι, εις της την προς Σε υπακοήν, ειμί πρόθυμος, ότι διατάξης θέλει εκτελεσθή.
Τη Ση Μεγαλειότητι πιστότατος και ευπειθέστατος.
ΠΟΥΛΙΟΣ ΛΕΝΤΟΥΛΟΣ
Κυβερνήτης της Ιουδαίας.»
Ως γνωστό ο Τιβέριος δεν ήθελε τον θάνατο του Ιησού, έλεγε μάλιστα ότι αφού λατρεύουμε τόσους Θεούς ένας παραπάνω τι πειράζει.
Σύμφωνα με την περιγραφή του Λεντούλου, διέταξε να χαρακτεί η εικόνα του Χριστού επάνω σε σμαράγδι. Το κειμήλιο αυτό φυλασσόταν στην Κωνσταντινούπολη μέσα σε ειδικό θησαυροφυλάκιο ως το 1453 όπου περιήλθε στους Οθωμανούς. Το 1484 ο διάδοχος του πορθυτή το χρησιμοποίησε ως λύτρο για την απελευθέρωση ενός αδελφού του από τους Χριστιανούς. Κατέληξε στα χέρια του πάπα Ινοκέντιου Η΄ όπου εξαφανίστηκε.
Εχει κι αλλο??
Η Ιουδαία υπήγετο στην κυριαρχία της Ρώμης. Και είχε, η Ιουδαία, τον εκάστοτε κυβερνήτη της. Στην εποχή του Χριστού κυβερνήτης ήταν ο Πιλάτος. Και αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Τιβέριος.
Έδρα του Πιλάτου ήταν η Καισαρεία της Παλαιστίνης. Όταν χρειαζόταν, πήγαινε και στα Ιεροσόλυμα. Κατά τις μεγάλες Ιουδαϊκές γιορτές βρισκόταν πάντα στα Ιεροσόλυμα προς πρόληψη και καταστολή των ταραχών. Τώρα, στη μεγάλη γιορτή του Πάσχα, βρισκόταν στην ιερή αυτή πόλη.
Διέμεινε στο φρούριο «Αντώνια», πού βρισκόταν δίπλα στο ναό του Σολομώντος. Και το φρούριο αυτό ήταν το «πραιτώριο», το μεγάλο Δικαστικό Μέγαρο.
Η επιστολή του Πιλάτου προς τον αυτοκράτορα Τιβέριο
Ο Πιλάτος, βάσει όσων άκουσε για Το Χριστό σχημάτισε περί Αυτού μία καλή εικόνα. Αυτό φαίνεται από μία επιστολή πού έστειλε ο ίδιος στον Τιβέριο, λίγο πριν τη Σταύρωση. Στην επιστολή του αυτή ομιλεί με θαυμασμό για Τον Χριστό. Το κείμενο αυτό διασώζεται στο «Αρχείο των Καισαρίνι» της Ρώμης.
Βέβαια δεν ξέρουμε, κατά πόσο είναι έργο του Πιλάτου. Εφόσον το περιεχόμενο του συμφωνεί απόλυτα με το πνεύμα και το γράμμα του αγίου Ευαγγελίου, καθώς και άλλων έξω – ευαγγελικών μαρτυριών, γιατί να την απορρίψουμε;
Γράφει στην Επιστολή :
«Σου κάνω γνωστόν ότι ζει εδώ ένας άνθρωπος εξαιρετικά ενάρετος, πού λέγεται Ιησούς Χριστός. Ο λαός τον αποκαλεί προφήτη της αλήθειας και οι μαθηταί του λένε πώς είναι Υιός του Θεού, που έπλασε ουρανό και γη κι όλα όσα υπάρχουν και θα υπάρξουν στον κόσμο. Πραγματικά, Καίσαρ, καθημερινώς ακούγονται θαυμάσια πράγματα γι αυτόν τον Ιησού Χριστό! Με μία και μόνο λέξη του ξαναφέρνει στη ζωή νεκρούς και γιατρεύει αρρώστους».
«Έχει ανάστημα μέτριο, είναι πολύ ωραίος, κι η όψη του αποπνέει τόσο μεγαλείο, πού εμπνέει αγάπη μαζί και φόβο σ’ όσους τον αντικρίζουν. Τα μαλλιά του έχουν το χρώμα του ώριμου φουντουκιού είναι δηλαδή κοκκινωπά, πέφτουν ως τους ώμους και είναι χωρισμένα στη μέση τον κεφαλιού, καθώς το συνηθίζουν οι Ναζωραίοι. Το μέτωπό του, που φανερώνει ηρεμία και γαλήνη, είναι πλατύ – καμιά ρυτίδα ή κηλίδα δεν έχει στο ελαφρά ροδόχρωμο πρόσωπο του. Στη μύτη και στο στόμα του δεν υπάρχει κανένα ψεγάδι, και το γένι του, που έχει το ίδιο χρώμα με τα μαλλιά, δεν είναι πολύ μακρύ, και χωρίζεται στη μέση. Το βλέμμα του είναι σεμνότατο και σοβαρό και Τα μάτια του πεντακάθαρα και φωτεινά».
«Το φέγγος, που, σαν να ξεχύνεται από έναν ήλιο, αστράφτει στο πρόσωπο του, είναι τέτοιο, ώστε κανένας δεν μπορεί να το αντικρίσει. Εκείνη η λάμψη σε κάνει να τρομάζεις, κι όταν συμβουλεύει και διδάσκει κλαίγοντας, εμπνέει την αγάπη και τον σεβασμό σε όλους. Λένε πώς δεν τον είδανε ποτέ να γελάει, παρά μόνο να δακρύζει πότε – πότε. Τα χέρια τον είναι πλαστικότατα. Η ομιλία τον είναι πολύ ευχάριστη, παρουσιάζεται όμως σπάνια και είναι πάντα γεμάτος μετριοφροσύνη όταν βρίσκεται με άλλους – τόσο στην έκφραση όσο και στους τρόπους. Είναι ο ωραιότερος άντρας που μπορεί να φαντασθεί κανείς, και μοιάζει εντελώς με τη Μητέρα του, που είναι η ομορφότερη γυναίκα του κόσμου».
«Κι αν, Μεγαλειότατε Καίσαρ, επιθυμείς να τον ιδείς, όπως έμαθα, γράψε μου το κι εγώ θα σον τον στείλω αμέσως.
Όσο για τις γνώσεις του, κάνουν κατάπληξη σ’ ολόκληρη την Ιερουσαλήμ. Ξέρει κατά βάθος όλες τις επιστήμες, χωρίς ποτέ να σπουδάσει καμιά, και πεζοπορεί ξεσκούφωτος και χωρίς σαντάλια. Λένε πως τέτοιος άνθρωπος δε φάνηκε εδώ ποτέ, μήτε ακούστηκε… Πολλοί Ιουδαίοι πιστεύουν πως είναι Θεός αληθινός, άλλοι όμως τον κατηγορούν, ότι αντιστρατεύεται τούς νόμους της Μεγαλειότητας σου. Πολύ μ’ ενοχλούν οι κακόβουλοι αυτοί Εβραίοι. Κανένα δεν έβλαψε ποτέ αυτός ο άνθρωπος κι όλοι όσοι τον ξέρουν, βεβαιώνουν πώς μόνον ευεργεσίες έχει κάνει. Μολαταύτα, εγώ είμαι πρόθυμος να υποταχθώ σ’ ό,τι με διατάξει η Μεγαλειότητα σου.
Ιερουσαλήμ Ζ’ Ίνδικτιώνος, Νέα Σελήνη
Πιστότατος και ευπειθέστατος της Μεγαλειότητας σου. ΠΟΝΤΙΟΣ ΠΙΛΑΤΟΣ Έπαρχος της Ιουδαίας».
Του Μιχαήλ Γ. Κελαϊδή