Η τελευταία δεκαετία μας έδειξε ότι υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός πλανητών έξω εκεί, και πολλοί από αυτούς είναι εντελώς διαφορετικοί από αυτούς που βλέπουμε στο Ηλιακό μας Σύστημα.
Ο WASP-76b είναι ένας από αυτούς, και νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι σε αυτόν τον περίεργο κόσμο βρέχει σίδηρο.
Η απεικόνιση του καλλιτέχνη Kornmesser δείχνει μια νυχτερινή όψη του εξωπλανητή WASP-76b. Ο εξαιρετικά ζεστός γιγαντιαίος εξωπλανήτης έχει μια πλευρά ημέρας όπου οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν πάνω από 2400 βαθμούς Κελσίου, αρκετά υψηλές ώστε να εξατμίζουν τα μέταλλα. Οι ισχυροί άνεμοι μεταφέρουν ατμούς σιδήρου στην ψυχρότερη νυχτερινή πλευρά, όπου συμπυκνώνουν στα σταγονίδια σιδήρου. Στα αριστερά της εικόνας, βλέπουμε τα απογευματινά σύνορα του εξωπλανήτη, όπου μεταβαίνουν από μέρα σε νύχτα.
Ευρωπαίοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες ένας πολύ καυτός εξωπλανήτης, ο WASP-76b, να έχει βροχές από σίδηρο. Οι σχετικές ενδείξεις ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά στην ατμόσφαιρα του.
Οι καυτοί γιγάντιοι εξωπλανήτες δέχονται από το άστρο τους ακτινοβολία χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή που δέχεται η Γη από τον Ήλιο. Οι θερμοκρασίες τους, που ξεπερνούν τους 1.700 βαθμούς Κελσίου, θεωρούνται ιδανικά εργαστήρια για τη μελέτη ακραίων κλιματικών και χημικών συνθηκών σε άλλους κόσμους.
Ο εξωπλανήτης βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων, απέχει περίπου 390 έτη φωτός και είχε αρχικά μελετηθεί το 2018 από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές από την Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέηβιντ Έρενράιχ του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου του Πανεπιστημίου της Γενεύης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", μελέτησαν τις χημικές «υπογραφές» στην ατμόσφαιρα του πλανήτη WASP-76b και εντόπισαν το «σήμα» του σιδήρου.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι εκεί ο σίδηρος συμπυκνώνεται, πιθανώς σε νέφη, τα οποία στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή στη διάρκεια της νύχτας του «εξωτικού» εξωπλανήτη. «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πλανήτης γίνεται βροχερός το βράδυ, μόνο που βρέχει σίδηρο», δήλωσε ο Ερενράιχ.
Προφανώς οι ομπρέλες δεν είναι κατάλληλες για μια τέτοια σιδερένια βροχή...
Ζωή στον Άρη; Τα οργανικά μόρια που ανακαλύφθηκαν από το NASA Curiosity rover είναι «συμβατά με την εξωγήινη ζωή»
Ο WASP-76b είναι ένας από αυτούς, και νέες παρατηρήσεις δείχνουν ότι σε αυτόν τον περίεργο κόσμο βρέχει σίδηρο.
Η απεικόνιση του καλλιτέχνη Kornmesser δείχνει μια νυχτερινή όψη του εξωπλανητή WASP-76b. Ο εξαιρετικά ζεστός γιγαντιαίος εξωπλανήτης έχει μια πλευρά ημέρας όπου οι θερμοκρασίες ανεβαίνουν πάνω από 2400 βαθμούς Κελσίου, αρκετά υψηλές ώστε να εξατμίζουν τα μέταλλα. Οι ισχυροί άνεμοι μεταφέρουν ατμούς σιδήρου στην ψυχρότερη νυχτερινή πλευρά, όπου συμπυκνώνουν στα σταγονίδια σιδήρου. Στα αριστερά της εικόνας, βλέπουμε τα απογευματινά σύνορα του εξωπλανήτη, όπου μεταβαίνουν από μέρα σε νύχτα.
Ευρωπαίοι αστρονόμοι πιστεύουν ότι υπάρχουν βάσιμες πιθανότητες ένας πολύ καυτός εξωπλανήτης, ο WASP-76b, να έχει βροχές από σίδηρο. Οι σχετικές ενδείξεις ανιχνεύθηκαν για πρώτη φορά στην ατμόσφαιρα του.
Οι καυτοί γιγάντιοι εξωπλανήτες δέχονται από το άστρο τους ακτινοβολία χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτή που δέχεται η Γη από τον Ήλιο. Οι θερμοκρασίες τους, που ξεπερνούν τους 1.700 βαθμούς Κελσίου, θεωρούνται ιδανικά εργαστήρια για τη μελέτη ακραίων κλιματικών και χημικών συνθηκών σε άλλους κόσμους.
Ο εξωπλανήτης βρίσκεται στον αστερισμό των Ιχθύων, απέχει περίπου 390 έτη φωτός και είχε αρχικά μελετηθεί το 2018 από το Πολύ Μεγάλο Τηλεσκόπιο (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO) στη Χιλή. Οι ερευνητές από την Ελβετία, Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία, με επικεφαλής τον καθηγητή Ντέηβιντ Έρενράιχ του Αστρονομικού Παρατηρητηρίου του Πανεπιστημίου της Γενεύης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", μελέτησαν τις χημικές «υπογραφές» στην ατμόσφαιρα του πλανήτη WASP-76b και εντόπισαν το «σήμα» του σιδήρου.
Ο WASO-76b έχει μόνο μια πλευρά του στραμμένη προς το άστρο του, όπως η Σελήνη σε σχέση με τη Γη. Ο εν λόγω εξωπλανήτης έχει θερμοκρασίες επιφανείας άνω των 2.400 βαθμών Κελσίου στη φωτεινή πλευρά του που «βλέπει» μόνιμα το άστρο του, ικανές να εξαερώσουν μέταλλα που καταλήγουν στην ατμόσφαιρα του. Κατόπιν οι ατμοί των μετάλλων μεταφέρονται από ισχυρούς ανέμους στην κατά 1.000 βαθμούς πιο κρύα και μόνιμα «σκοτεινή» πλευρά του πλανήτη.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι εκεί ο σίδηρος συμπυκνώνεται, πιθανώς σε νέφη, τα οποία στη συνέχεια πέφτουν ως βροχή στη διάρκεια της νύχτας του «εξωτικού» εξωπλανήτη. «Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πλανήτης γίνεται βροχερός το βράδυ, μόνο που βρέχει σίδηρο», δήλωσε ο Ερενράιχ.
Προφανώς οι ομπρέλες δεν είναι κατάλληλες για μια τέτοια σιδερένια βροχή...
Ζωή στον Άρη; Τα οργανικά μόρια που ανακαλύφθηκαν από το NASA Curiosity rover είναι «συμβατά με την εξωγήινη ζωή»