Κι όμως η πανδημία του κορωνοϊού δεν βοηθά το περιβάλλον

Τα βραχυπρόθεσμα οφέλη από την παγκόσμια απομόνωση εξαιτίας του κορωνοϊού είναι πολύτιμα, αλλά οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις θα είναι καταστροφικές.


Πολλοί έχουν εκφραστεί  θετικά για το παγκόσμια σχεδόν απομόνωση των κοινωνιών για το περιβάλλον καθώς είναι αλήθεια ότι η ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα βελτιώθηκε σημαντικά σε περιοχές όπου επιβλήθηκε το «μένω στο σπίτι», ή «απαγόρευση κυκλοφορίας. Τα ψάρια έχουν επιστρέψει στα κανάλια της Βενετίας και οι δορυφορικές παρατηρήσεις από την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος αποκάλυψαν μια δραστική μείωση της ρύπανσης στην Ευρώπη. Κάτι που οι περιβαντολόγοι, θα μπορούσαν να δουν μόνο στο όνειρό τους.

Αλλά δεν μπορούν να χαμογελούν δυνατά γιατί η επόμενη μέρα μετά το είδος του κοινωνικού αποκλεισμού που έχουμε δει στην Κίνα και σε ολόκληρη την Ευρώπη και την Αμερική, προκαλεί παγκόσμια ύφεση που θα είναι καταστροφή για το περιβάλλον. Η οικονομική δραστηριότητα έχει μειωθεί. Οι χρηματιστηριακές αξίες έχουν πέσει. 

Πολλές επιχειρήσεις απλώς εξαντλούν τα  μετρητά τους και ένα σημαντικό ποσοστό τους θα καταρρεύσει. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, γνωστά καταστήματα όπως η Carphone Warehouse και η Laura Ashley έχουν ήδη υποκύψει, όπως και η περιφερειακή αεροπορική εταιρεία Flybe. Οι επιχειρήσεις αυτές είχαν ήδη πρόβλημα, αλλά και οι ισχυρότερες εταιρείες θα έχουν σύντομα προβλήματα.

Οι κυβερνήσεις προσφέρουν τεράστια ποσά σε επιχορηγήσεις και εγγυήσεις δανείων για την προστασία των επιχειρήσεων και των εργαζομένων. Όταν η σκόνη πέσει και οι λογαριασμοί αυτοί πρέπει να πληρωθούν, θα υπάρξει πραγματικά μια τέτοια όρεξη - πόσο μάλλον για τα χρήματα - να ακολουθήσουν πολιτικές για την αλλαγή του κλίματος;

Η σημαντική μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου μπορεί να γίνει με δύο τρόπους. Το ένα είναι περιορίζοντας την πρόσβαση σε δραστηριότητες που παράγουν εκπομπές - όπως οι πτήσεις και η οδήγηση - με την αύξηση του κόστους ή με την κατανομή των εν λόγω δραστηριοτήτων ή ακόμη και με την εκτίμηση των εκπομπών. 

Αυτό θα μπορούσε επίσης να περιλαμβάνει κανόνες και κανονισμούς που θα μας υποχρεώνουν να στραφούμε σε εναλλακτικές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα, όπως η απαγόρευση της χρήσης λέβητων αερίου. Ωστόσο, τα μέτρα αυτά θα επιφέρουν σημαντικό κόστος για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις.

Μπορούμε επίσης να προωθήσουμε την τεχνολογική αλλαγή σε κοινωνικό επίπεδο. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει την αντικατάσταση ενός μεγάλου μέρους του ενεργειακού μας συστήματος με εναλλακτικές λύσεις χαμηλών εκπομπών άνθρακα. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως ο αέρας και η ηλιακή ενέργεια, μπορούν να κάνουν τόσο πολύ, επειδή είναι και οι δύο διαλείπουσες (ο ήλιος δεν λάμπει τη νύχτα) και απρόβλεπτες (ο άνεμος και ο ήλιος είναι μεταβλητοί). Τέτοιες ανοιχτές, αραιές πηγές ενέργειας θα χρειαστούν επίσης μια σημαντική αλλαγή στην υποδομή.

Θα χρειαστούμε τώρα πυρηνικούς σταθμούς, οι οποίοι είναι δαπανηροί και αποδεικνύονται πολύπλοκοι για την κατασκευή τους. Οι ευρωπαϊκοί αντιδραστήρες υπό πίεση που κατασκευάζονται στη Φινλανδία και τη Γαλλία είναι πολύ αργοί, υπερβαίνουν τον προϋπολογισμό και δεν έχουν ακόμη συνδεθεί. 

Θα χρειαστεί επίσης να δαπανήσουμε πολλά, πολύ περισσότερα για την έρευνα και την ανάπτυξη τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Οι πόροι που διατίθενται για την ανάπτυξη της πυρηνικής σύντηξης, για παράδειγμα, είναι μικροσκοπικοί σε σχέση με τα ποσά που αφιερώνονται σε άλλες μεθόδους μείωσης των εκπομπών. 

Για παράδειγμα, ο συνολικός προϋπολογισμός για τον ITER, τη σημαντική διεθνή συνεργασία στον τομέα της σύντηξης, είναι μόνο 20 δισεκατομμύρια δολάρια, που κατανέμονται σε έξι χώρες συν την ΕΕ και έχει χρονικό ορίζοντα 20 ετών. Πρέπει να δαπανηθούν πολύ περισσότερα.

Αυτό είναι πολύ ακριβό. Μια εκτίμηση για το Ηνωμένο Βασίλειο, που δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο, έβαλε το κόστος των «καθαρών μηδενικών» εκπομπών άνθρακα ως 3 τρισεκατομμύρια λίρεε από τώρα μέχρι το 2050 - που ισοδυναμεί με 100.000 λίρε ανά νοικοκυριό. Αυτά είναι πολλά χρήματα για να τα αφιερώσουμε, όχι για τη βελτίωση της ζωής μας, αλλά απλά για να μειώσουμε τις εκπομπές που παράγουμε στο σημερινό βιοτικό επίπεδο. Αν και η εκτίμηση αυτή έχει επικριθεί, καλύπτει μόνο τη στέγαση και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το συνολικό κόστος θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερο.

Θα χρειαστεί επίσης να βρούμε νέα δομικά υλικά για να αντικαταστήσουμε το τσιμέντο, για παράδειγμα, το οποίο παράγει μια εκπληκτικά υψηλή ποσότητα εκπομπών στην παραγωγή του - αντιπροσωπεύοντας περίπου το 8% των παγκόσμιων εκπομπών. Εάν το τσιμέντο ήταν χώρα, θα ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος πομπός στον κόσμο.

Έτσι, ο αυξανόμενος πλούτος θα είναι ζωτικής σημασίας για την πληρωμή των τεχνολογιών και των ευρύτερων οικονομικών αλλαγών που θα χρειαστεί να φτάσουμε στο «καθαρό μηδέν». Ο πλούτος μας επιτρέπει την ελευθερία να φροντίζουμε για το περιβάλλον. Οι φτωχοί άνθρωποι αφιερώνουν τις ενέργειές τους στην επιβίωση, όχι σε περιβαλλοντικές ανησυχίες όπως η κλιματική αλλαγή ή η διατήρηση.

Πράγματι, ο περιβαλλοντισμός είναι από καιρό μια ελίτ εμμονή. Οι φτωχότερες χώρες επικεντρώνονται στην προσπάθειά τους να γίνουν πλουσιότερες οικονομίες και δεν ενδιαφέρονται ελάχιστα για το κόστος. Παραδοσιακά, υπήρξαν πλούσιοι Δυτικοί που έχουν μανία για το περιβάλλον. Οι αριστεροί ήταν συχνά σημαντικοί επικριτές πράσινων ιδεών, συνειδητοποιώντας ότι οι απλοί εργάτες χρειάζονται ευρεία οικονομική ανάπτυξη για να αυξήσουν το βιοτικό τους επίπεδο και να ξεφύγουν από τη φτώχεια.

Με πληροφορίες από άρθρο του δημοσιογράφου και συγγραφέα στη Σκωτία Ρομπ Λάιονς, ο οποίος ειδικεύεται σε θέματα υγείας και περιβάλλοντος

Σχόλιο: Γνωρίζοντας ότι  Γη είναι ένας πλανήτης με βάση τον άνθρακα. Τα αέρια θερμοκηπίου έχουν ελάχιστη ή καθόλου επίδραση στην αλλαγή του κλίματος - αποτελούν μέρος ενός φυσικού κύκλου. Καθώς η «πανδημία» των κορονωϊών στερεί την ελευθερία μας και περιορίζει την καθημερινή ζωή του ρυθμού και των ανταμοιβών της, οι φανατικοί της κλιματικής αλλαγής μπορούν να πάρουν μια «αναπνοή». (sott.net)

Mr Thinker: Ο λογαριασμός του φυτευτού ή μη φυτευτού κορωνοϊού, για τις πλατιές μάζες των ανθρώπων που μοχθούν για την επιβίωση, θα δυσχεράνει μετά το σάρωμά του, αφάνταστα τη θέση τους. Αλήθεια πάντα αυτοί δεν πληρώνουν τον λογαριασμό, για να στηρίξουν έναν ελεεινό -όπως τον κατάντησαν τα συμφέροντα- καπιταλισμό; Δυστυχώς, η δυνατότητα αντίδρασης και στην επόμενη μέρα, είναι χαμηλής έντασης που ούτε καν την ακούνε. Οι έννοιες της αφύπνισης και της συνείδηση, μάλλον απηχούν μεμονωμένα και όχι συλλογικά. Εκτός αν ο Θεός αποφασίσει να εισακουστούν οι φωνές του δικαίου της γης και μετατρέψει μια σπίθα σε φλόγα. Δηλαδή, ο Θεός να βάλει το Χέρι Του!
Προβληματισμένος αφάνταστα...

M Thinker 

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη Παλαιότερη