Το «Τζιβαέρι» σε μια ανέκδοτη ηχογράφηση με την φωνή της Χάρις Αλεξίου
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Αχ η ξενιτιά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδο μου
σιγανά και ταπεινά
Αχ εγώ ήμουνα που το ‘στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη
Αχ πανάθεμά σε ξενιτιά
Τζιβαέρι μου
Εσέ και το καλό σου
σιγανά και ταπεινά
Αχ που πήρες το παιδάκι μου
Τζιβαέρι μου
και το ‘κανες δικό σου
σιγανά πατώ στη γη
Το τραγούδι μοιράστηκε αρχικά ο χρήστης melekscorpions από το προσωπικό του αρχείο.
Official Website: http://www.alexiou.gr/ Facebook: https://www.facebook.com/HarisAlexiou... Twitter: https://twitter.com/HarisAlexiouNet
[Το “Τζιβαέρι”, το τραγούδι της Ξενιτιάς αποτελεί αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι της παράδοσης. Είναι θρόισμα του δέντρου της Ζωής, που, αν και πνίγεται στο θόρυβο των «μεγάλων και των σημαντικών», οι Έλληνες το αφουγκραζόμαστε καθαρά.
Γιατί αυτό το τραγούδι το έχουμε τραγουδήσει όλοι, και μας ακολουθεί στην περιπλάνησή μας, στην περιπέτεια που εμείς, οι ίδιοι, αποφασίζουμε: ποιο νόημα και περιεχόμενο, ποιο όραμα της δίνουμε, αλλά και τι κόστος έχει, δυστυχώς.
Η λέξη τζιβαέρι ή τζοβαΐρι προέρχεται από την τουρκική λέξη cevahir που σημαίνει πολύτιμος λίθος. Ως επιφώνημα το «Τζιβαέρι μου» σημαίνει «θησαυρέ μου».
Το τραγούδι «Τζιβαέρι» ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιών της ξενιτιάς. Εκφράζει τον πόνο της μάνας για το ξενιτεμένο παιδί της, για ό,τι πιο πολυτιμότερο έχει. Ο καημός της είναι αβάσταχτος γιατί με τη δική της προτροπή ξενιτεύτηκε, για να βρει καλύτερες συνθήκες ζωής. Τώρα όμως που της λείπει, νιώθει ενοχές και καταριέται την ξενιτιά, γιατί όλα τα καλά της δεν είναι αρκετά να απαλύνουν τον πόνο της και να καλύψουν το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη του αγαπημένου παιδιού της.] [via]
Στίχοι: Παραδοσιακό
Μουσική: Παραδοσιακό
Αχ η ξενιτιά το χαίρεται
Τζιβαέρι μου
Το μοσχολούλουδο μου
σιγανά και ταπεινά
Αχ εγώ ήμουνα που το ‘στειλα
Τζιβαέρι μου
Με θέλημα δικό μου
σιγανά πατώ στη γη
Αχ πανάθεμά σε ξενιτιά
Τζιβαέρι μου
Εσέ και το καλό σου
σιγανά και ταπεινά
Αχ που πήρες το παιδάκι μου
Τζιβαέρι μου
και το ‘κανες δικό σου
σιγανά πατώ στη γη
Το τραγούδι μοιράστηκε αρχικά ο χρήστης melekscorpions από το προσωπικό του αρχείο.
Official Website: http://www.alexiou.gr/ Facebook: https://www.facebook.com/HarisAlexiou... Twitter: https://twitter.com/HarisAlexiouNet
[Το “Τζιβαέρι”, το τραγούδι της Ξενιτιάς αποτελεί αναπόσπαστο και σημαντικό κομμάτι της παράδοσης. Είναι θρόισμα του δέντρου της Ζωής, που, αν και πνίγεται στο θόρυβο των «μεγάλων και των σημαντικών», οι Έλληνες το αφουγκραζόμαστε καθαρά.
Γιατί αυτό το τραγούδι το έχουμε τραγουδήσει όλοι, και μας ακολουθεί στην περιπλάνησή μας, στην περιπέτεια που εμείς, οι ίδιοι, αποφασίζουμε: ποιο νόημα και περιεχόμενο, ποιο όραμα της δίνουμε, αλλά και τι κόστος έχει, δυστυχώς.
Η λέξη τζιβαέρι ή τζοβαΐρι προέρχεται από την τουρκική λέξη cevahir που σημαίνει πολύτιμος λίθος. Ως επιφώνημα το «Τζιβαέρι μου» σημαίνει «θησαυρέ μου».
Το τραγούδι «Τζιβαέρι» ανήκει στην κατηγορία των τραγουδιών της ξενιτιάς. Εκφράζει τον πόνο της μάνας για το ξενιτεμένο παιδί της, για ό,τι πιο πολυτιμότερο έχει. Ο καημός της είναι αβάσταχτος γιατί με τη δική της προτροπή ξενιτεύτηκε, για να βρει καλύτερες συνθήκες ζωής. Τώρα όμως που της λείπει, νιώθει ενοχές και καταριέται την ξενιτιά, γιατί όλα τα καλά της δεν είναι αρκετά να απαλύνουν τον πόνο της και να καλύψουν το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη του αγαπημένου παιδιού της.] [via]