Τί υπολογίζουν οι ερευνητές; Οι σούπερ διαστημικές καταιγίδες είναι μια σοβαρή ανησυχία όταν πρόκειται για την ανθρώπινη τεχνολογία, επειδή οι έντονες αυτές θύελλες μπορούν να προκαλέσουν συστολές και σημαντικές ζημιές.
Οι ερευνητές έχουν πλέον επεξεργαστεί τα στατιστικά περιστατικά αυτών των υπερ-καταιγίδων και αποδεικνύεται ότι είναι πιθανό να συμβούν συχνότερα από ό, τι πιστεύεται.
Ο καιρός του διαστήματος επηρεάζει την τεχνολογία στη Γη. Τα δραματικά γεγονότα μπορούν να καταστήσουν άχρηστους δορυφόρους, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής και ηλεκτρονικά. Αλλά ακόμα και τα μικρά γεγονότα μπορούν να απομακρύνουν την τεχνολογία μας και να την υποβαθμίσουν αργά.
Όπως αναφέρθηκε στο Geophysical Research Letters, μια ομάδα με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Warwick χρησιμοποίησε μετρήσεις των διαταραχών στο μαγνητικό πεδίο της Γης που λαμβάνονται στην Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Το σύνολο είναι γνωστό ως δείκτης aa . Τα στοιχεία αυτά ξεκινούν από το 1868, περίπου 80 χρόνια νωρίτερα από τους άλλους δείκτες, γεγονός που βελτιώνει δραματικά αυτό που γνωρίζουμε ιστορικά από ισχυρές υπερ-καταιγίδες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, μια σοβαρή υπερ-καταιγίδα συνέβη σε 42 χρόνια από τα 150 καταλογογραφημένα, ήτοι 28% του δείγματος. Πιο συγκεκριμένα, μια "μεγάλη" σούπερ καταιγίδα συνέβη σε έξι χρόνια από τα 150 ή 4%. Αυτό είναι περίπου μία κάθε 25 χρόνια.
"Αυτές οι σούπερ καταιγίδες είναι σπάνια γεγονότα, αλλά η εκτίμηση της πιθανότητας εμφάνισής τους είναι ένα σημαντικό μέρος του σχεδιασμού του επιπέδου μετριασμού που απαιτείται για την προστασία της κρίσιμης εθνικής υποδομής", ανέφερε ο καθηγητής Sandra Chapman από το Κέντρο Σύντηξης .
"Αυτή η έρευνα προτείνει μια νέα μέθοδο προσέγγισης ιστορικών δεδομένων, για να παράσχουμε μια καλύτερη εικόνα της πιθανότητας εμφάνισης υπερ-καταιγίδων και ποια δραστηριότητα υπερ-καταιγίδας είναι πιθανό να δούμε στο μέλλον".
Η πιο ισχυρή καταγραφόμενη ηλιακή θύελλα, το Γεγονός Carrington του 1859, πέφτει πέρα από τον δείκτη aa, αλλά έχουμε πολλά στοιχεία για τη μεγάλη υπερ-θύελλα του 1989 που προκάλεσε μεγάλη διακοπή ρεύματος στο Κεμπέκ.
Μια πλημμέληση έλαβε χώρα το 2012, όταν απελευθερώθηκε από τον Ήλιο μια εκτομή μάζας του σώματος, ευτυχώς κινήθηκε προς μια διαφορετική κατεύθυνση και δεν χτύπησε τη Γη.
Το μήνυμα από τα δεδομένα δεν πρέπει να υποδηλώνει ότι οφείλουμε σύντομα, ή ότι υπάρχει μια ακριβώς κάθε 25 χρόνια. Δίνει μια ιδέα για το πόσο πιθανό θα συμβεί μια ισχυρή καταιγίδα σε κάθε δεδομένο έτος.
Έτσι μια καταιγίδα όπως αυτή του 1989 έχει μια πιθανότητα 4% να συμβεί σε κάθε δεδομένο έτος. Ένα άλλο γεγονός στο Carrington έχει εκτιμώμενη αξία 0,7%. Σχετικά με αυτό, ο αριθμός είναι υψηλότερος από ό, τι πιστεύεται, και θα πρέπει να θεωρηθεί υπενθύμιση για επενδύσεις σε προσεγγίσεις μετριασμού.