Ο Βλαντιμίρ Πούτον στο εξώφυλλο του Economist
«Ένας τσάρος γεννιέται. Δεκαεπτά χρόνια αφότου ο Βλαντιμίρ Πούτιν ανέβηκε για πρώτη φορά στην εξουσία, η επιρροή του είναι μεγαλύτερη παρά ποτέ», αναφέρει σε πρωτοσέλιδό του ο Economist παρουσιάζοντας το νέο του τεύχος. Συγκρίνοντας την διακυβέρνηση Πούτιν με την εποχή των τσάρων εστιάζει στην πορεία που συνήθως ακολουθεί η εξουσία και που, όπως ουκ ολίγες φορές έχει αποδειχτεί, καταλήγει να μοιάζει με κατάρα.
Όπως αναφέρεται στο περιοδικό, η Δύση που ακόμη αντιμετωπίζει τη Ρωσία με μετά - σοβιετικούς όρους τοποθετεί τον Πούτιν στη θέση του ισχυρότερου ηγέτη μετά τον Στάλιν. Οι Ρώσοι αναζητούν ολοένα και περισσότερο πληροφορίες προγενέστερων ιστορικών περιόδων. Τόσο οι φιλελεύθεροι μεταρρυθμιστές όσο και οι συντηρητικοί στη Μόσχα όταν μιλούν για τον Πούτιν αναφέρονται στον τσάρο του 21ου αιώνα.
Ο κ. Πούτιν έχει αυξήσει την ισχύ του γιατί πολλοί Ρώσοι βλέπουν σε αυτόν τον πολιτικό που έβγαλε τη χώρα τους από το χάος της δεκαετίας του 1990 μετατρέποντάς την σε υπολογίσιμη δύναμη, αναφέρεται ακόμη στο δημοσίευμα.
Λίγες ημέρες προτού συμπληρωθούν τα 100 χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση, όμως, βγαίνει στην επιφάνεια και η δυσάρεστη σκέψη που θέλει τον Πούτιν να ακολουθεί την πορεία των τσάρων οπότε και την απώλεια της δύναμης τους στο πέρασμα του χρόνου.
«Παρόλο που ο Πούτιν ανησυχεί για το "χρώμα" των επαναστάσεων που σάρωσαν την πρώην Σοβιετική Ένωση, η μεγαλύτερη απειλή δεν είναι μία μαζική εξέγερση, ακόμη λιγότερο μία αναβίωση των Μπολσεβίκων. Είναι ότι από την άνοιξη του 2018, οπότε και ο Πούτιν θα αρχίσει την έκτη θητεία του μετά τις εκλογές τις οποίες σίγουρα θα κερδίσει, θα ξεκινήσουν οι εικασίες για το τι μέλλει γενέσθαι. Θα μεγαλώσει ο φόβος αναταραχής, όπως συνέβη με τους προηγούμενους ρώσους ηγέτες», υπογραμμίζει ο Economist επισημαίνοντας την πικρή γεύση που ενδέχεται να αφήσει μια νέα θητεία του Πούτιν.
«Ο κ. Πούτιν είναι ο μόνος αυτοκράτορας του κόσμου. Πρόκειται για μια επίθεση στον φιλελευθερισμό που ακολούθησε την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Ηγέτες όπως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας, ο Ούγκο Τσάβες της Βενεζουέλας ακόμη και ο Ναρέντρα Μόντι, πρωθυπουργός της Ινδίας, συμπεριφέρονται σαν να έχουν λάβει ειδική εξουσία απεσταλμένη από τον λαό. Αυτήν την εβδομάδα ο πρόεδρος της Κίνας Σι Τσινπίνγκ επισημοποίησε την απόλυτη κυριαρχία του Κομμουνιστικού Κόμματος» τονίζει ο Economist αφήνοντας αιχμές και για την πολιτική Πούτιν που αναδεικνύει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η εξουσία και πώς ενδέχεται να πέσει στο κενό.
«Ο Πούτιν έχει την αποδοχή των Ρώσων γιατί τους έχει πείσει πως χωρίς αυτόν δεν υφίσταται Ρωσία», τονίζεται ακόμη στο δημοσίευμα, το οποίο παρουσιάζει τις δύο όψεις της πολιτικής του ρώσου προέδρου.
[Επιμέλεια: Ελισάβετ Σταμοπούλου in.gr]